Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

“Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερων” της Εύης Μαραγκουδάκη

Δόξα, χρήμα με το τσουβάλι και δημοσιότητα με την μορφή πυροτεχνήματος είναι πλέον τα κίνητρα των επίδοξων διαδόχων του Ντι Κάπριο στο παγκόσμιο αλλά και γηγενές καλλιτεχνικό στερέωμα. Ή απλώς άκρατη ματαιοδοξία στη συνείδηση των ένθερμων υποστηρικτών της τέχνης όπως την διδάχθηκαν από τον Κάρολο Κουν και τον Σπύρο Ευαγγελάτο. Και αυτό γιατί γνωρίζουν πως η πραγματική διάσταση της δημοσιότητας δεν είναι αυτή που πλασάρεται επιτηδευμένα με φαντεζί περιτύλιγμα, φιογκάκι και χρωματιστή κορδέλα για λαϊκή κατανάλωση. Γι αυτούς η δημοσιότητα ισοδυναμεί με τον σπόρο του σαρκοφάγου φυτού “Διωναία” που φυτεύεται σε μέρος αθέατο παράλληλα με την πρώτη έκθεση του καλλιτέχνη στο κοινό.


Το αν θα αναπτυχθεί  εξαρτάται από την στάση και την επιθυμία του καλλιτέχνη να το καλλιεργήσει, όχι με λίπασμα αλλά με μέρος της σάρκας και της ψυχής του. Μόνο έτσι τρέφεται το φυτό μέχρι να μεταβληθεί σε τέρας κατασπαράζοντας τον ευεργέτη του.

Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει ως υπερβολή ή εξτρεμισμό το παραπάνω σχήμα λόγου, αιτιολογώντας ότι η αναγνωρισιμότητα ενός καλλιτέχνη είναι το φυσικό επακόλουθο της επιλογής του, της συνειδητής τουλάχιστον. Κι όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνων που εγκατέλειψαν τα φώτα και μια πολλά υποσχόμενη καριέρα γιατί ένιωθαν να τους συνθλίβει το βάρος της δημοσιότητας. Ποιος άραγε δεν θυμάται την Αλεξανδριανή Σικελιανού στην “Πρόβα νυφικού” ή την Γεωργία Αποστόλου την εποχή των εκατοντάδων παραγωγών των ιδιωτικών καναλιών;

Φυσικά θα ήταν άτοπο να μην αναφερθούμε στην μακροσκελέστατη λίστα με τους σταρ του Χόλυγουντ που βίωσαν με ακραίο τρόπο, ακόμα και με κόστος της ζωής τους, την σκοτεινή πλευρά της δημοσιότητας, όπως ο Heath Ledger και ο Lee Thompson Young. Η ειρωνεία στις συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι πως οι αυτόχειρες ποτέ δεν κυνήγησαν, ούτε επιδίωξαν τα εκτυφλωτικά φώτα του προσκήνιου. Όνειρο τους ήταν να υπηρετήσουν την τέχνη της υποκριτικής όσο το δυνατόν καλύτερα.

Η δημοσιότητα χαρακτηρίζεται δίκοπο μαχαίρι για αυτούς που το έμφυτο ταλέντο τους αξίζει να γίνει γνωστό, ωστόσο το ταμπεραμέντο τους δεν φαίνεται να αντέχει, να συμπλέει ή να συμβιβάζεται με το τυποποιημένο αλισβερίσι ενός παιχνιδιού, που άλλοι έχουν ορίσει. Σκοπός της παρτίδας είναι να τηρηθούν ευλαβικά οι υποχρεώσεις μιας παράταιρης απασχόλησης του ηθοποιού στο χώρο εκτός από την υποκριτική ή πιο απλά να εξαργυρωθούν οι μετοχές του στο χρηματιστήριο αξιών του φαίνεσθε της show biz, του κυριότερου αιμοδότη της δημοσιότητας.


Ουσιαστικά δεν πρόκειται για τίποτε άλλο από την στυγνή εκμετάλλευση του ονόματος ενός καλλιτέχνη για εμπορικούς λόγους. Φωτογραφήσεις, πρωτοσέλιδα, συνεντεύξεις, εμφανίσεις σε εκδηλώσεις και εκπομπές συμπεριλαμβάνονται στον κυκεώνα καθημερινού στρες και ψυχολογικής αφαίμαξης του καλλιτέχνη. Η ολοένα αυξανόμενη αίσθηση ότι η ζωή δεν του ανήκει πια ή ακόμα χειρότερα ότι ζει ένα υποκατάστατο αυτής, δημιούργημα των μέσων επικοινωνίας και των διαφημιστικών κόλπων, αποτελεί την τελική σταγόνα στην στωική του αυτοσυγκράτηση και συμπεριφορά.

Η συνέχεια είναι λίγο ως πολύ τετριμμένη. Είτε οδηγείται στην αυτοκαταστροφή με ναρκωτικά, χάπια και αλκοόλ, είτε εξαφανίζεται σαν αερικό από προσώπου γης, αφήνοντας πίσω του τεράστιο κενό.


Η ρήση του Μένανδρου “Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερων”, δεν υπάρχει δηλαδή τίποτα πιο άθλιο από την κενοδοξία, αντικατοπτρίζει με τον πιο εύστοχο τρόπο την απόλυτη δύναμη και εξουσία της δημοσιότητας να ισοπεδώνει και να καταστρέφει ταλαντούχους ανθρώπους, μετατρέποντας τους σε ερείπια.


Συγγραφέας: Εύη Μαραγκουδάκη - φοιτήτρια Tabula Rasa


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου