Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Τρίτη 9 Ιουλίου 2024

Συνέντευξη στην Άννα Φωτοπούλου

Η Άννα Φωτοπούλου είναι μια καλλιτέχνης που πάντα αναζητά τη δημιουργική πρόκληση. Από τα χρόνια των σπουδών της κατάφερε να συνδυάσει την τεχνική με την έκφραση, δημιουργώντας αργότερα συναρπαστικές ερμηνείες και αξιολογούμενες θεατρικές παραστάσεις. Έχει γίνει μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού της σχολής "Tabula Rasa", από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της, αναλαμβάνοντας τη διδασκαλία μαθημάτων υποκριτικής και σκηνοθεσιας θεάτρου.
Με πάθος και δέσμευση, η Άννα διδάσκει και εμπνέει τους φοιτητές της σχολής να ανακαλύψουν τη δική τους υποκριτική ταυτότητα και το στυλ τους στο θέατρο. 

- Καλησπέρα κυρία Φωτοπούλου.

Α.Φ. Άννα.

- Άννα. (γέλια) Πολλοί λένε πως η υποκριτική τέχνη μπορεί να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και την επικοινωνία ενός ανθρώπου. Συμφωνείς με αυτό; Βλέπεις αλλαγή στους φοιτητές σου κατά τη διάρκεια των μαθημάτων σας;

Α.Φ. Συμφωνώ απόλυτα. Η υποκριτική, μας βοηθά να ανακαλύψουμε εκ νέου τον εαυτό μας, προσφέροντας μας την ασφάλεια ότι αυτός που εκτίθεται είναι ο ρόλος και όχι εμείς. Είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας που μας βοηθά να αναπτύξουμε πολύ ξεκάθαρους κώδικες επικοινωνίας τόσο με τον εαυτό μας, όσο και με τους γύρω μας.

- Ποιες είναι οι πιο απρόσμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζεις ως καθηγήτρια υποκριτικής και πώς τις ξεπερνάς;

Α.Φ. Απρόσμενες δεν θα το έλεγα ή τουλάχιστον όχι κάποια πρόκληση που έχει χαραχτεί στη μνήμη μου. Και κάπου εδώ πετάγεται ο κύριος Καποδίστριας και λέει ότι είμαι γριά με αλτζχάιμερ κ.λ.π. (γέλια) Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζω είναι οι παγιωμένες συμπεριφορές – στάσεις – θέσεις που οδηγούν τους φοιτητές να πουν «δεν μπορώ» ακόμα και σε φαινομενικά απλά πράγματα. Οπότε οφείλω να οδηγήσω τους φοιτητές να σπάσουν αυτά τα στεγανά για να μπορέσουν να προχωρήσουν – εξελιχθούν.

- Ποιο είναι το πιο απρόσμενο ή έντονο συναισθηματικά μάθημα που έχεις διδάξει και πώς αντέδρασαν οι μαθητές σου;

Α.Φ. Το πιο έντονο συναισθηματικά μάθημα που έχω διδάξει έχει να κάνει με το σωματικό θέατρο. Είναι ξεκάθαρα μαγικό και αντίστοιχη είναι και η αντίδραση των φοιτητών. Δεν περιγράφω άλλο, γιατί αν προσπαθήσω να το εξηγήσω με λόγια θα το ευτελίσω, θα το υποτιμήσω.
Το σωματικό θέατρο δεν το εξηγείς. Το ζεις.

- Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που θα πρέπει να αποκτήσει ένας φοιτητής που θέλει να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία στο θέατρο; Με ποιο τρόπο θα τον βοηθήσεις να το κατακτήσει;

Α.Φ. Η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά. Αυτός είναι ο Νο 1 κανόνας στην σκηνοθεσία.
Θα πρέπει λοιπόν ο σπουδαστής να μάθει να βλέπει τα πάντα με τελείως διαφορετική ματιά. Να εμβαθύνει. Να αξιολογεί. Να μην απορρίπτει τίποτα πριν το εξετάσει εξονυχιστικά. Το πώς , το που , το πότε και το γιατί είναι ερωτήσεις που θα τον ακολουθούν σε όλη την διάρκεια των σπουδών του. Δουλειά μας είναι να του παρέχουμε την γνώση και την καθοδήγηση (θεωρητική, βιωματική αλλά και διαδραστική) προκειμένου να βρει τις σωστές απαντήσεις.

- Ποια είναι η θέση σου για τη σύγχρονη σκηνοθετική πρακτική και πώς την ενσωματώνεις στην εκπαίδευση των μαθητών σου;

Α.Φ. Η σύγχρονη σκηνοθεσία είναι αποδεσμευμένη από στερεοτυπικές πρακτικές. Νομίζω ότι σήμερα βιώνει την πιο ελεύθερη μορφή της. Τόσο ελεύθερη, που κάποιες φορές φλερτάρει επικίνδυνα με την αυθερεσία.
Θα πρέπει λοιπόν οι σπουδαστές, υπό την δική μας καθοδήγηση, και πάντα με γνώμονα την γνώση, να αναγνωρίζουν τις διαχωριστικές γραμμές και να θέτουν επί σκηνής απόψεις τεκμηριωμένες και σωστά δομημένες έτσι ώστε να έχουν ένα άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα στη δουλεία τους.

- Γιατί πρέπει κάποιος να γραφτεί στα μαθήματά σου; Τι είναι αυτό που τα κάνει να διαφέρουν σε σχέση με άλλα μαθήματα υποκριτικής και σκηνοθεσίας;

Α.Φ. Τώρα αυτή είναι ερώτηση παγίδα γι' αυτό κι εγώ θα δώσω εναλλακτικές απαντήσεις. (γέλια)
1. Γιατί είμαι γαμάτη!
2. Γιατί είμαι η Άννα και τα κάνω π&^&*άνα.
3. Επειδή για μένα ο κάθε σπουδαστής είναι μοναδικός. Εστιάζω τόσο στην ομαδική δουλειά όσο και στη προσωπική εξέλιξη του κάθενος. Είμαι δίπλα του σε όλη την διαρκεία των σπουδών (αν αντέξει και αν με αντέξει) για να στηρίξω την προσπάθεια του και να τον βοηθήσω να ανελιχτεί σε όποιο επίπεδο εκείνος επιθυμεί. Γιατί το ταβάνι μας είναι ο ουρανός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου