"Έφυγε" ο Δημήτρης Μενούνος στα 47 του χρόνια...

Η σχολή δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, πληροφορήθηκε με βαθιά θλίψη τον άδικο θάνατο του φίλου και συνεργάτη της, Δημήτρη Μενούνου.

Ο Δημήτρης από τα πρώτα του βήματα υπέδειξε μεγάλο ήθος και πνευματική καλλιέργεια. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Καρόλου Κουν» ενώ συμμετείχε και στο σκηνοθετικό τμήμα της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου 2001-2003.

Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο Θέατρο Τέχνης αλλά και στο ελεύθερο θέατρο όπως :

«Πλούτος», «Harvest 2010», «Το παιχνίδι της σφαγής», «Πέρσες», «Όνειρο Θερινής Νυκτός», «Κοίτα με», «Οι περιπέτειες του Βαρόνου Μινχάουζεν», «Η φωλιά του κούκου», «Άμλετ ο Β’», «Ο Έβδομος Σταθμός» κ.α.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε δεκάδες σειρές όπως:

«Τρελή Οικογένεια», «Safe sex-the TV series», «Ζωή Ξανά», «Εντιμότατοι Κερατάδες», «Παλίρροια», «Σαν αδελφές», «Στο ράφι», «Της αγάπης μαχαιριά», «Μετράω στιγμές», «Aς Πρόσεχες», «Λίστα Γάμου», «Κρεσέντο», «Φύγαμε», «Απαγορευμένη Αγάπη κ.α.

Είχε συμμετάσχει στο θέατρο της Δευτέρας στην ΕΡΤ με τα έργα:

«Χρόνια Πολλά Κόσμε», «Σιωπητήριο», «Τσάι και Συμπάθεια»  κ.α.

Στον κινηματογράφο, τον είδαμε στη γαλλική ταινία «Μέρες και νύχτες» και στο «Straight story».

Δίδαξε θεατρικό παιχνίδι στον Θεατρικό Όμιλο του Αρσάκειου Τοσίτσειου Εκάλης, ενώ τον τελευταίο χρόνο δίδασκε υποκριτική και αυτοσχεδιασμό στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa.

Ο διευθυντής της σχολής, Παναγιώτης Καποδίστριας αποχαιρέτησε το φίλο του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, με τα εξής λόγια:
"Έχουν αρχίσει να φεύγουν σιγά-σιγά οι φίλοι μου. Νόμιζα πως δεν θα το πάθω ποτέ και το βλέπω κάθε τόσο να ξεδιπλώνεται σαν τσιγγάνικη κατάρα. Και τι μπορείς να κάνεις όταν το αντιλαμβάνεσαι; Τίποτα! Απλά να υπομένεις τον πόνο, την απουσία, τη μοναξιά.
Ε, ρε καρκίνε.. Κάποια στιγμή θα έρθει κι η δική σου η σειρά!
Αντίο, Δημήτρη μου. Θα σε θυμάμαι πάντα γελαστό, όπως ήθελες να σε θυμούνται όλοι. Δεν ήταν ίση η μάχη που έδωσες.
Φύγε για το ταξίδι σου. Εκεί θα είναι όλα ανοιχτόχρωμα και φωτεινά. Ίσως κάποτε να ξαναβρεθούμε, ρε φίλε. Ίσως και όχι. Δεν ξέρω. Μπορεί όλοι να ήμαστε πολύ λίγοι εδώ κάτω για σένα. Γι'αυτά που έκρυβες στην ψυχή σου. Όπως και να 'χει, να ξέρεις θα μου λείψουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ σου. Τα πειράγματα που κάναμε από εκείνα τα παλιά τα χρόνια -γύρω στο στο 1997 αν θυμάμαι καλά-, οι κουβέντες μας, οι συνεργασίες μας, τα γέλια μας μέχρι τώρα με τη διδασκαλία σου στη σχολή μας. Μια ζωή ρε Δημήτρη. Μια ολόκληρη ζωή...
Σ' αγαπάω, γαμώτο. Δε θέλω να στάζουν άλλο νερά τα μάτια μου."
Το επιτελείο των καθηγητών και των σπουδαστών της Tabula Rasa, τιμούν την προσφορά του και εκφράζουν τα βαθιά τους συλληπητήρια στην οικογένεια.