Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

«Η μητέρα» της Μαριάννας Μανιάτη

Ένας άντρας ντυμένος με μια χαλασμένη στολή Άγιου Βασίλη κρατάει στα χέρια του ένα γράμμα.

ΑΝΤΡΑΣ

Ούτε είμαι Άγιος ούτε με λένε Βασίλη. Είμαι απλά ένας πατέρας που κάθε χρόνο στήνω ολόκληρο σκηνικό για να κάνω το κοριτσάκι μου να πιστέψει πως εκεί έξω υπάρχει ακόμα λίγη μαγεία.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

«Μόνο ανήλικοι» του Στεφανου Νικηταρά


Σε ένα γραφείο κάθονται ο Αη-Βασίλης κι ένα καλικαντζαράκι. Μπροστά από τον Αη-Βασίλη υπάρχουν πολλά γράμματα. Μπροστά από το καλικαντζαράκι υπάρχει μια λίστα, πάνω στην οποία κάτι σημειώνει.

ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ(διαβάζοντας ένα γράμμα)
Μμμ, τι να του κάνουμε τώρα αυτού; Θέλει ένα μεγάλο κάστρο lego δίπλα από ένα λιβάδι. Δεν μου λες, δεν πιστεύω να βρίζει καθόλου;

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙ(κοιτάζει την λίστα. Έχει λεπτή, τσιριχτή και διαπεραστική φωνή)
Μόνο «χαζός» και «βλάκας».


ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ
Το φαί του;

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙ
Δεν τρώει μακαρόνια με μυζήθρα. Μόνο με κετσάπ.

ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ
Μόνο με κετσάπ; Μόνο το λιβάδι γράψε να του πάρουμε. Για να δούμε επόμενο γράμμα. Χμ, τι είναι αυτό; Αυτή εδώ δείχνει μεγάλο κοριτσάκι. «Αγαπητέ Αη-Βασίλη, με λένε Αντιγόνη, μένω στην οδό Δουλκέρη στον Άλιμο και φέτος θέλω να μου φέρεις  για δώρο Χριστουγέννων αγάπη και ευτυχία για όλους τους ανθρώπους». Τι έχουμε εδώ; Δώσε μου φιντ μπακ.

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΑΚΙ
Αντιγόνη Πόμμερ. Τρώει όλο της το φαγητό εκτός από κεφτεδάκια-φρικιά, δεν μιλάει ποτέ άσχημα στους γονείς της και στο λεωφορείο παραχωρεί τη θέση της στους ηλικιωμένους και σε γυμνασμένους νεαρούς.

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

«Βρίσε με Γιώργο» της Μαρίας Ματσούκα


Έλα Γιώργο τι έγινε; Μπορείς να μιλήσεις; τι ποιος είναι ρε μαλάκα; Ο Βασίλης είμαι ! Τι έπαθε το κινητό σου; Πάλι σου έσπασε η οθόνη; Απαράδεκτος είσαι ρε φίλε ! Ε ναι χάθηκα λίγο την τελευταία εβδομάδα, δεν πάει το μυαλό σου τι έχει συμβεί.

 Άκου να τρελαθείς , πήγα στο καφέ που έχει ανοίξει, το καινούργιο, στην πλατεία ρε, στην νέα Σμύρνη που λέγαμε να πάμε και μαζί .

Μπράβο ναι αυτό, λοιπόν πήγα με τον ξάδελφο μου τον Ιάκωβο που κατέβηκε να με δει. Δεν σε πήρα ρε φίλε γιατί έχει κάτι θέματα και ήθελε να μου μιλήσει επί προσωπικού, ήθελε κάτι δανεικά, άστα τον λυπήθηκα τον καημένο, ουφ δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Άλλο είναι, ε ναι φυσικά του τα έδωσα. Ναι ρε φίλε, πάλι του έδωσα, τι να κάνω αφού έχει πρόβλημα .

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Καλά Χριστούγεννα απο την Tabula Rasa


Αυτά τα Χριστούγεννα η σχολή Tabula Rasa σας εύχεται 
να δείτε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών, 
να βιώσετε το θαύμα της αγάπης, της δημιουργίας και της συμπόνιας 
και να ζήσετε ότι αυτές οι γιορτές έχουν να προσφέρουν.

Καλές γιορτές σε όλους


«Το σχέδιο του Άη Βασίλη» της Μαρίας Μποτέα



Ο Άγιος Βασίλης κάθεται σκυθρωπός και κοιτάει κάτω. Μπροστά του υπάρχει μία στοίβα με λίγους φακέλους. Δύο καλικάντζαροι χοροπηδούν γύρω του και τον πειράζουν. (Μπορεί να είναι δύο άτομα με μαύρα ρούχα, κολλάν και σκούφο που μιλάνε με «σατανικές» φωνίτσες τραγουδιστά).

-Χο χο χο χο χο
-Χι χι χι χι χι
-Καημένε χοντρούλη μας Άγιε Βασίλη
-Πού πήγε το μεγάλο σου εργοστάσιο;
-Α ναι! Α ναι! Πήγε στο βυθό!
-Πού είναι το σπιτάκι σου το ζεστό;
-Α ναι! Α ναι! Πάει κι αυτό!
-Οι άνθρωποι μας έβαλαν τα γυαλιά
-Από εμάς τα κατάφεραν πιο καλά!
-Λιώσαν τους πάγους, πω πω τι κακό!
-Σ’ άφησαν άστεγο και μοναχό
-Χε χε χε χε
-Χα χα χα χα
-Παιχνίδια δεν έχει αυτή τη χρονιά
-Εμείς θα τους φάμε όόόλα τα γλυκά!
-Χι χι χι χι
-Χο χο χο χο
-Κανένας δε θέλει ένα γέρο φτωχό
-Πού πήγαν τα δώρα και τα στολίδια;
-Στη θάλασσα βούλιαξαν, γίναν σκουπίδια
-Κι αυτά τα γράμματα άχρηστα πια (Παίρνουν από κάτω τους φακέλους και τους σκορπίζουν τριγύρω)
-Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά θα κλαίνε όλα τα παιδιά!
-Χε χε χε χε
-Χο χο χο χο…

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

«Το γράμμα» του Παναγιώτη Ζιάκα


Εκείνο το γράμμα θα πρέπει να ήρθε από πολύ μακριά. Ήταν γραμμένο σε ένα σύννεφο. Σχεδόν όλες οι λέξεις είχαν χαθεί. 


«Αγαπημένε μας…» και μετά το κενό, «…καλό ταξίδι…» και μετά πάλι το κενό.
 
Ήταν βυθισμένος στις σκέψεις του και στα παιχνίδια του, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τι κι αν ο μύθος του είχε αρχίσει να ξεθωριάζει στο μυαλό των μεγάλων, στην ψυχή των παιδιών ο κόσμος φοράει πάντα τα καλά του. «Από πότε έπαψαν όλοι τους να πιστεύουν στα θαύματα», αναρωτήθηκε και αναστέναξε μελαγχολικά. Έγειρε στην πολυθρόνα του κουρασμένος. Τα βλέφαρα του βάρυναν σαν να ήταν δεμένα σε άγκυρες, που τα τραβούσαν στον βυθό ενός άγνωστου ουρανού. Η ματιά του χάιδεψε με στοργή τα παιχνίδια που απλώνονταν σαν πολύχρωμη θάλασσα μπροστά του. Ένα ολόχρυσο πλοίο τράβηξε την προσοχή του. Ποιος του το είχε ζητήσει; Θα πρέπει να ήταν κρουαζιερόπλοιο, γιατί άκουγε καθαρά τη μουσική και τις χαρούμενες φωνές των παιδιών. Μια μικρή γοργόνα στεκόταν μπροστά στο πλοίο. Κοιτούσε προς το μέρος του καπετάνιου.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

H Γεωργία Τσουκαλοχωρίτη, νικήτρια στο 2ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό Flash Fiction



Η σπουδάστρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, Γεωργία Τσουκαλοχωρίτη, είναι μία από τους νικητές του 2ου Λογοτεχνικού διαγωνισμού Flash Fiction του “120 λέξεις”.

Η ιστορία της εκδόθηκε ηλεκτρονικά σε ένα πολυσυλεκτικό έργο, μαζί με τις ιστορίες των υπόλοιπων νικητών σε ένα βιβλίο με τίτλο ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ. Μπορείτε να το κατεβάσετε από την ακόλουθη διεύθυνση ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ by Πολυσυλλεκτικό έργο.

Το επιτελείο των καθηγητών και των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, συγχαίρει τη Γεωργία Τσουκαλοχωρίτη και της εύχεται: «Εις ανώτερα»!