"Με λένε Ελπίδα" της Χριστίνας Δημογιώργη

Άλλη μια μέρα μοναξιάς που σε σκέφτομαι συνέχεια. Δυο κουβέντες έχω κρατήσει. Σαγαπώ και θα μου λείψεις. Οι μέρες περνάνε, 15 καλημέρες και 15 καληνύχτες έχω μετρήσει. Ποιός ξέρει πόσο θα κρατήσει όλο αυτό. Κάθε μέρα περιμένουμε να πάει η ώρα 6 για να ακούσουμε κάτι ευχάριστο. 

"25η Μαρτίου 2020" της Ανθούλας Βεζύρη

Σήμερα η εθνική επέτειος της ελληνικής επανάστασης του 1821 και ταυτόχρονα η γιορτή του Ευαγγελισμού, βρίσκει όλους τους Έλληνες κλεισμένους μέσα στα σπίτια τους, σε κατάσταση υποχρεωτικού εγκλεισμού ή αλλιώς καραντίνας. Έτσι ούτε οι παρελάσεις  και οι γιορτές των μαθητών στα σχολεία έγιναν, ούτε ποιήματα και τραγούδια ακούσαμε, αλλά ούτε και παραδοσιακούς χορούς χορέψαμε.

"Φύγε" της Εύας Κουλιαρίδου

Μίλα μου πού να σε βρω 

Τώρα πού ‘χεις φύγει  

Ήμουν για σένα λίγη

έφυγες πως να  χαρώ

Στο κορμί αφήσου

Να μπω πάλι για να ζήσω

Τη ζωή πίσω  ν’ αφήσω 

Το νέκταρ  των Θεών σου

"Ένα διαφορετικό μεταφυσικό φαινόμενο" της Ηλέκτρας Τζωρτζάκη

    Πρόσωπα έργου  
                     Βιολέτα(17 χρονών)

                     Μητέρα Βιολέτας(40χρονών)

                     Δασκάλα χορού Βιολέτας(42 χρονών)

                                

 Η σκηνή διαδραματίζεται σε μια σχολή χορου

(Σιγοπαίζει η μουσικη της λίμνης των κύκνων. Η μητέρα της Βιολέτας και η Βιολέτα βρίσκονται έξω από την είσοδο μιας σχολής χορού)  

Μητέρα Βιολέτας: (στην νοηματική και δυνατά) Όλα καλά θα πάνε αγάπη μου. 

"Σύνδρομο Bonnie & Clyde" της Αλίκης Καραθανάση

Κωνσταντίνε ακούω διάφορα για σένα στις ειδήσεις καθημερινά.

Μη μασάς…. Ξέρω πως κατα βάθος είσαι αθώος. Μη στενοχωριέσαι!

Έχεις εμένα. Εγώ είμαι εδώ και θα σε περιμένω. Είμαι δίπλα σου και θα σε στηρίζω.

Πάντα σ’ αγαπούσα πιστεύω. Είναι καρμικό!

Μπορεί να είσαι κλεισμένος πίσω από τα κάγκελα της φυλακής αλλά έχεις εμένα που καρτερώ να βγεις για να είμαστε μαζί. 

Συμμετοχή της σπουδάστριάς μας, Αναστασία Σίμα, ως σκηνογράφος στην ταινία μικρού μήκους "Μοσχαράκι κοκκινιστό"

Η σπουδάστρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Αναστασία Σίμα, συμμετέχει στη μικρού μήκους ταινία «Μοσχαράκι κοκκινιστό» του Νίκου Καλλιπολίτη ως σκηνογράφος.

Ποιήματα της σπουδάστριας του εργαστηρίου Tabula Rasa, Αγγελική Καραπάνου, στο νέο δίσκο του Πέτρου Θεοτοκάτου

Η σπουδάστρια  του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Αγγελική Καραπάνου, συμμετέχει με δύο μελοποιημένα ποιήματα της το «Λαχανιασμένο όνειρο της νιότης» και το «Κάποιος θεός» στο νέο δίσκο του Πέτρου Θεοτοκάτου με τίτλο «Κι ας χάνεται ο χρόνος»

Η απόφοιτος της σχολής "Tabula Rasa", Μαρία Χρήστου Γκέγκε, συμμετέχει στην ταινία "Μοσχαράκι κοκκινιστό"

Η αριστούχος απόφοιτη του τμήματος υποκριτικής Μαρία Χρήστου Γκέγκε, συμμετέχει στη μικρού μήκους ταινία «Μοσχαράκι κοκκινιστό» του Νίκου Καλλιπολίτη.

Στην ταινία συμμετέχει επίσης ο σκηνοθέτης και καθηγητής Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας της σχολής Άρης Λυχναράς.

"Ο ξένος" του Μπόρις Καρατσόλη

Ήταν ήδη 6 μήνες στο δρόμο. Εκείνος, ο Βασιλάκης του μπακάλη όπως τον φωνάζαν στη γειτονιά, ήταν 16 χρονών παιδί. Δίπλα του, η μητέρα του και στα χέρια της η μικρή του αδερφή. Περπάταγαν ξανά, φορτωμένοι τα λιγοστά τους προσωπικά αντικείμενα. Όσα κατάφεραν να περισώσουν από το πατρικό. Όσα τους άφησε η κακή τους μοίρα. Τα ρούχα του Βασίλη πρόδιδαν την θλιβερή κατάσταση. Φορούσε μια βρώμικη, πλεχτή, μάλλινη ζακέτα και ένα παντελόνι που είχε ξεχειλώσει στο κάτω μέρος από τις κακουχίες. Τα παπούτσια του, δύο νούμερα μικρότερα, παλιά και ξεφτισμένα, βγάλαν μαζί του ένα δύσκολο χειμώνα. Σαν να ΄ταν χθες, εκείνος ο Οκτώβριος του 1922, που ο Βασίλης αναγκάστηκε να μεγαλώσει γρήγορα. Σαν να ΄ταν χθες, που άφησε το σπίτι του τυλιγμένο στις φλόγες και έτρεξε στο λιμάνι της Σμύρνης κρατώντας το τρεμάμενο χέρι της μητέρας του. Ήταν από τους τυχερούς. Αυτό έλεγε στον εαυτό του κάθε ημέρα την ώρα που σήκωνε το πονεμένο του κορμί από τις ξύλινες παλέτες που είχαν στήσει για κρεβάτι.

Προσωρινή αναστολή λειτουργίας όλων των εκπαιδευτικών δομών

Σας ενημερώνουμε, ότι το εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa" συμμορφώνεται πλήρως με την επιβολή του μέτρου της προσωρινής απαγόρευσης λειτουργίας των πάσης φύσεως εκπαιδευτικών δομών, φορέων και ιδρυμάτων δημοσίων και ιδιωτικών, κάθε τύπου και βαθμού της χώρας, για το χρονικό διάστημα από 11-3-2020 έως και 24-3-2020, που μας διαβίβασε η Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Διά Βίου Μάθησης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με το ΦΕΚ 783 Β΄/10-3-2020.

Τόσο η γραμματεία όσο και οι περισσότεροι καθηγητές της "Tabula Rasa", βρίσκονται ήδη στη διαδικασία της μαγνητοσκόπησης του μεγαλύτερου μέρους των μαθημάτων τους, φροντίζοντας να μη διαταραχθεί τόσο το μορφωτικό επίπεδο, όσο και η φυσική ροή των μαθημάτων, μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Επιπλέον, όλο το διδακτικό προσωπικό της σχολής θα βρίσκεται στη διάθεση των σπουδαστών ηλεκτρονικά, ώστε να απαντήσουν σε οποιαδήποτε απορία δημιουργηθεί στα πλαίσια των μαθημάτων τους. Τα μαθήματα που απαιτούν τη φυσική παρουσία των σπουδαστών, θα αναπληρωθούν με την πρώτη ευκαιρία.

Προτείνουμε στους σπουδαστές μας και μη, να υπακούσουν στις συστάσεις των αρχών ενώ θα θέλαμε να σας παροτρύνουμε όλους να εκμεταλλευτείτε δημιουργικά τον προσωρινό σας αυτοπεριορισμό στο σπίτι, περνώντας στιγμές με την αγαπημένη σας τέχνη. Άλλωστε, η τέχνη και η δημιουργικότητα είναι το επίσημο ταξίδι αναψυχής του εγκεφάλου μας.

Ευχόμαστε, οι δοκιμασίες που περνάει αυτή την περίοδο η ανθρωπότητα να είναι προσωρινές και σύντομα να μπορέσουμε να γυρίσουμε σελίδα και να συνεχίσουμε ελεύθερα το δημιουργικό έργο μας, με την ίδια διάθεση και αφοσίωση.

εκ της διευθύνσεως,

Παναγιώτης Καποδίστριας

"Πόνος" της Εύας Κουλιαρίδου

Έβρεχε στο σώμα 

χτυπήματα ένα σωρό

είναι φτιαγμένο με την λίμα

άκαμπτο και άγριο από καιρό

Αίμα κυλάει από τα μάτια

λύγισε ακόμα και η σκιά

δεν άντεξε η ζωή την αγωνία

έψαξε για φιλιά στα σκουπίδια

"Η κόρη" της Ευαγγελίας Πέτρογλου

Το σκοτάδι ήταν φοβερά ανακουφιστικό. Ξεκούραζε τα πονεμένα μου μάτια, ανάπαυε το κορμί μου με έναν τρόπο που ουδέποτε μπορούσα να φανταστώ. Ωστόσο πάντα το φοβόμουν. Ειδικά το αμετάκλητο σκοτάδι, αυτό που μπορούσε να με ρουφήξει σε μια ατέρμονη δυστυχία όπου καμιά οιμωγή δεν θα ήταν αρκετή για να με λυτρώσει. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα.

Πραγματοποιήθηκε η κοπή της πίτας του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa" για το 2020

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος κόψαμε την πίτα μας σε ένα φανταστικό αποκριάτικο πάρτι, με την συμμετοχή σπουδαστών και καθηγητών από όλα τα τμήματα της σχολής, κάτω από την σκιά της Ακρόπολης.

Σε μια βραδιά με πολύ κέφι, χορό και τραγούδι, ο διευθυντής της σχολής Παναγιώτης Καποδίστριας δώρισε σεμινάρια στους τυχερούς της βραδιάς. 
Όλοι εμείς που εργαζόμαστε στην Tabula Rasa, ευχόμαστε στους σπουδαστές της σχολής μία υπέροχη και πολύ δημιουργική χρονιά! 

 

Κυκλοφόρησε το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Τσακαλία «Έτσι φτιάχνονται οι στίχοι»

Ο στιχουργός και συγγραφέας Δημήτρης Τσακαλίας ήταν καλεσμένος του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa και συγκεκριμένα του καθηγητή στιχουργικής Γιάννη Σίννη ώστε να μιλήσει στους σπουδαστές για τους κανόνες της στιχουργικής.

"Η φιλία και η αγάπη πρέπει να έχουν όρια" της Αλίκης Καραθανάση

Η Μιράντα καθόταν στην άκρη της μικρής γέφυρας, μελαγχολική και ταυτόχρονα προβληματισμένη. Δεν είχαν περάσει ούτε δυο μέρες που ο Φώτης είχε φύγει απ’ το νησί, αφήνοντάς την με πάμπολλα ερωτηματικά από την τελευταία μέρα που τον είδε. Κοίταζε τα καράβια να περνούν και κρατώντας στο χέρι της ένα ξυλαράκι έγραφε το όνομά του, στα κύματα της λίμνης. Ναι, ήταν ερωτευμένη και μπερδεμένη πιο πολύ από ποτέ.