"Ρουλέτα είναι και κύκλους κάνει...φαύλους κύκλους" της Ναταλίας Dalheimer

Πολύ παιχνίδι για το τίποτα. Άλλοι το λένε «τίποτα» και άλλοι το λένε «διασκέδαση». Τι είναι τα μερικά χιλιάρικα για ένα παιχνίδι της ρουλέτας, όταν έχω εκατομμύρια στην τράπεζα; Αριθμοί, αριθμοί, συν, πλην και επί – ποτέ  δεν ήμουν καλή στα Μαθηματικά. Αλλά όσο κακός κι αν είσαι στην Αριθμητική, η δουλειά του ντίλερ στα καζίνο ιντριγκάρει.  Έτσι μόλις ακούστηκε ότι ανοίγουν καζίνο στην Κύπρο, έτρεξαν όλοι άρον-άρον να ανοίξουν σχολές για τους μελλοντικούς κρουπιέρηδες, ασχέτως που δεν έχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι  η εκκλησία του νησιού πριν δεν επέτρεπε να υπάρχουν τέτοιες επιχειρήσεις στη χώρα. Πώς θα μπορούσε να επιτρέψει στη χριστιανική γη να γυρίζει η ρουλέτα πάνω στην οποία όλοι οι αναγραφόμενοι αριθμοί  με την πρόσθεση κάνουν το σύνολο του 666; Δε θα μπορούσε ποτέ να την αφήσει να κάνει κύκλους - αυτό το σατανικό σχέδιο, όπως αποκαλύφθηκε στο όνειρο του Γάλλου μοναχού που την εφηύρε και αυτοκτόνησε μονομιάς.  Ναι, δεν ήταν δυνατή η έγκριση. Έτσι η εκκλησία άφηνε με την ευχή της όλους του Κύπριους να πλέουν στη μητέρα Ελλάδα και να αφήνουν εκεί τα χιλιάρικα που τους περίσσευαν. 

Βοήθεια στους φτωχούς συμπατριώτες ημών ιδιοκτήτες των καζίνο. Το κερασάκι στην τούρτα όμως ήταν κατακόκκινο μαζί με άσπρο ημισέληνο και ένα αστεράκι που αιωρείται πάνω από τη μισή Κύπρο. Μόλις άνοιξαν τα σύνορα, μπούγιο οι Κύπριοι στα κατεχόμενα. Πολλοί πήγαν να δουν τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τη γη που τους την άρπαξαν τόσο άδικα. Οι περισσότεροι όμως αποφάσισαν να αφήσουν και κανένα πουρμπουάρ  για τη δοξασμένη μάχη στα καζίνο που έχουν οι Τούρκοι στην άλλη πλευρά. Πέρσι 47 εκατομμύρια ευρώ «πέταξαν» εκτός Κύπρου μαζί με το μπαλάκι της ρουλέτας και χεράκι-χεράκι με τον Τζακ Μπλακ. Τότε ήρθε εκείνη η ώρα, η μεγαλειώδης στιγμή, που ο αρχιεπίσκοπος κάθισε και σκέφτηκε σοβαρά. «Να μην ανοίξουμε και εμείς καζίνο, να κινείται το χρήμα εντός χώρας;» Και έτσι φωτίστηκε σαν το Βούδα και έδωσε το οκέι. Ναι, λυπάμαι που σας απογοητεύω, αλλά δεν ήταν τα τρία εξάρια ούτε η βαθιά πίστη στην ύπαρξη του σατανά.. Για άλλη μια φορά το χρήμα είπε το τραγούδι και όλοι μας χορέψαμε.Αυτά σκεφτόμουν καθώς ακουμπούσα πάνω στο μεγάλο τραπέζι ντυμένο με καινούργιο δέρμα. Ρουλέτα. Έτρεξα τα δάκτυλά μου πάνω στο πράσινο χοντρό ύφασμα με σκαλιστούς αριθμούς. 

«Η ρουλέτα είναι το πιο δύσκολο παιχνίδι, για αυτό και πάντα ξεκινάμε με αυτήν. Μόλις μάθετε τη ρουλέτα, τα υπόλοιπα παιχνίδια δεν είναι τίποτα» έλεγε ο Στιβ, επαγγελματίας ντίλερ και δάσκαλος στο London Academy Gaming. «Σημασία έχει η ταχύτητα, τότε πέφτουν πολλά κέρδη» συνέχιζε. Τον άκουγα και είχα μεταφερθεί σε άλλο κόσμο. Αμέσως φαντάστηκα να βρίσκομαι στο ίδιο δωμάτιο με τον Μπραντ Πιτ και την Αντζελίνα που ταξιδεύουν στον Λονδίνο μόνο και μόνο για να παίξουν και να χάσουν τουλάχιστον 5 εκατομμύρια. Ε μωρέ, σιγά το ποσό. Ο Τζακ Νίκολσον αλλά και ο Τζόρτζ Κλούνεϊ ήταν επίσης από τα ονόματα που πήρε το αφτί μου κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στη σχολή αυτή. Από τους μεγάλους τζογαδόρους. Πολύ παιχνίδι, πολλά λεφτά και όλα για το τίποτα. Όλα φαίνονται σοβαρά αλλά παράλληλα και διασκεδαστικά. 

«Είμαι πανευτυχής κι ας χάνω λεφτά γιατί το κοκτέιλ είναι απλά τέλειο και με ανεβάζει». «Είμαι δυστυχισμένος γιατί δεν έχω να πληρώσω το ενοίκιο και κρύβομαι από τον νοικοκύρη μέχρι να βρω μια λύση». Άλλος παραλίγο να πάθει καρδιακό επειδή νόμιζε ότι έχασε τα λεφτά που θα έπαιζε στο «τυχερό» παιχνίδι. Και άλλος κρατεί γερά κι ας μην έχει τι να φάει. Είναι τελικά όπως το βλέπει κανείς. Σχετική η ευτυχία και η δυστυχία. «Ήταν ανόητος αυτός ο μοναχός που αυτοκτόνησε» τελείωσε ο Στιβ γελώντας «Αν ήξερε τι περιουσία μπορούσε να βγάλει, θα το ξανασκεφτόταν». 

Συγγραφέας: Ναταλία Dalheimer - φοιτήτρια Tabula Rasa