"Το τραγούδι του ωκεανού" της Εύας Κουλιαρίδου

Εκείνη έπρεπε να γυρίσει πίσω, να χαθεί στον ωκεανό, εκεί που ανήκε. Καθώς αυτός βυθιζότανε έβλεπε το χαμόγελο της ένιωθε το άγγιγμα της και χανότανε. Απλά ήθελε να την ακολουθήσει. Άκουγε το τραγούδι της. Όσο πιο βαθειά πήγαινε τόσο πιο κοντά της ένιωθε.

Ο βασιλιάς τον κατηγόρησε για τον θάνατο του γιου του, τον εξόρισε και τον καταράστηκε. Να μην βρει ποτέ γαλήνη  και να αγαπήσει κάτι ξένο και απόμακρο. Έτσι έφυγε από την αυλή. Μόνος, αποδέχτηκε την μοίρα του αλλά κάθε βράδυ κοιτούσε την θάλασσα σαν να περίμενε κάτι.

Στην ακροθαλασσιά βρήκε μια γοργόνα, ένα πλάσμα μυθικό. Όμορφη και στο ολόγιομο φεγγάρι περπατούσε. Ο έρωτας τους μαγικός  και αυτός ένιωθε ολοκληρωμένος. Την βρήκαν. Την κυνήγησαν. Έμεινε ξανά μόνος.

Συγγραφέας: Εύα Κουλιαρίδου - Σπουδάστρια Tabula Rasa