“Δε λέω ότι καλώς θα γίνει. Απλά
μου φαίνεται αναπόφευκτο ότι θα γίνει. Είναι λοιπόν συνετό να αρχίσουμε να
σκεφτόμαστε πώς θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.”
Στήβεν Χώκινγκ -απόσπασμα
από το Χρονικό του Χρόνου.
Ο
Κρίστιαν με χέρια που έτρεμαν υπογράμμισε τα λόγια του μέντορα του και έβαλε το
σελιδοδείκτη ξανά στην ίδια σελίδα. Ένας μοναχικός τύπος όπως τον αποκαλούσαν,
ένας ερημίτης της επιστήμης, ένας επαναστάτης της τεχνολογίας, ήταν ο πρώτος
που τα είχε καταφέρει. Είχε δημιουργήσει την μοναδική συσκευή στον κόσμο με την
οποία ο καθένας φορώντας τη μπορεί να ελέγχει με τη σκέψη του τον υπολογιστή
του και να του δίνει οδηγίες για το τι ακριβώς θέλει να κάνει. Μια συσκευή που
ουσιαστικά διαβάζει τη σκέψη του χρήστη και τη μεταφέρει στον επεξεργαστή του
ηλεκτρονικού υπολογιστή με την μορφή εντολής.
Το δημιούργημα του, «brain-computer interface» όπως ονομάστηκε, άλλαξε τη ζωή χιλιάδων
ανθρώπων. Άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να πουν ούτε μια λέξη τραγουδούσαν με τη σκέψη τους, άνθρωποι σε
κόμμα μας αποκάλυψαν έναν κόσμο που δεν
γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι υπάρχει. Διαβάζοντας τη σκέψη των ανθρώπων η
δικαιοσύνη ήταν σε θέση να γνωρίζει ακριβώς την αλήθεια, κατηγορούμενοι
αθωώθηκαν και άλλοι καταδικάστηκαν γιατί ήταν πραγματικά ένοχοι. Χωρίς τη
συσκευή του τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό. Ο κόσμος είχε γίνει
καλύτερος από ποτέ, ή μήπως όχι;
Μπήκε βιαστικός στην τράπεζα φορώντας τη δερμάτινη
τσάντα του στον ώμο και ανέβηκε τα σκαλιά για το γραφείο του διευθυντή που
βρισκόταν στον πρώτο όροφο. Έπρεπε να δράσει πριν τον εντοπίσουν και τον
αναγκάσουν να τους τα δώσει όλα. Το ίδιο του το δημιούργημα θα μπορούσε τώρα να
στραφεί εναντίον του. O διευθυντής τον περίμενε, μπήκε μέσα και έκλεισαν
την πόρτα.
«είναι πολύ σημαντικό να μπει αμέσως στη θυρίδα»
με μια κίνηση του κεφαλιού του ο Κρίστιαν έδειξε
προς το μέρος της τσάντας του
«κανείς δεν πρέπει να μάθει ότι βρίσκομαι εδώ, η
ανθρωπότητα θα διατρέξει εξαιρετικό κίνδυνο αν πέσουν σε λάθος χέρια» άνοιξε
την τσάντα του, έβγαλε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο και τον ακούμπησε πάνω στο
γραφείο του διευθυντή.
«όλα θα γίνουν όπως συμφωνήσαμε, θα μπει στην θυρίδα
της μητέρας σας, μόνο εσείς έχετε πρόσβαση εκεί»
Ο Κρίστιαν ικανοποιημένος από τα λόγια του
διευθυντή έφυγε βιαστικά.
Ο διευθυντής πήρε το δίσκο, τον κράτησε στα χέρια
του για λίγα δευτερόλεπτα, ένιωσε μια απόκοσμη ανατριχίλα καθώς τον έβαζε μέσα
στο συρτάρι του. Άγγιξε την πιο σημαντική ανακάλυψη όλων τον εποχών. Ήταν ο
φύλακας του μυστικού. Μέσα σε αυτό το δίσκο βρισκόταν όλες οι πληροφορίες και
οι οδηγίες για το πώς θα μπορούσε κάποιος να κατασκευάσει τη συσκευή που μπορεί
να διαβάσει και να κλέψει όλες τις σκέψεις και τις γνώσεις ενός ατόμου.
Κυβερνήσεις θα πλήρωναν τρισεκατομμύρια για τo απόλυτο υπερόπλο. Θα μπορούσε
να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να το παραδώσει σε όποιον θα του δώσει τα
περισσότερα. Χάρη στον Κρίστιαν όμως, κατάφερε και επικοινώνησε με την κόρη του
που βρισκόταν εγκεφαλικά ανάπηρη στο κρεβάτι τα τελευταία 15 χρόνια. Είχε
ορκιστεί στη ζωή του παιδιού του, ότι θα του είναι πιστός, μέχρι και το θάνατο,
αν χρειαστεί.
Συγγραφέας: Ελευθερία Παγιάτη - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου