"Πολύ αργά…" της Έλενας Μπολονάση

Μαρίνα, 38, μητέρα του Άρη

ΑΡΗΣ, 11, μαθητής δημοτικού, γιος της Μαρίνας

ΠΡΩΙ- ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ

Η Μαρίνα και ο Άρης βγαίνουν από το διαμέρισμα και πηγαίνουν προς τις σκάλες. Κατεβαίνουν προς την έξοδο της πολυκατοικίας, ο Άρης για το σχολείο, η Μαρίνα για τη δουλειά της.

Ο Άρης έχει σακίδιο στον ώμο του και η Μαρίνα κρατάει μια γυναικεία τσάντα και έναν χαρτοφύλακα.

ΜΑΡΙΝΑ

Προχώρα αγόρι μου! Δε θα περιμένει εσένα το σχολικό!

ΑΡΗΣ

Αφού σου λέω με πονάει η κοιλιά μου.

ΜΑΡΙΝΑ

Τίποτα δεν έχεις! Δικαιολογίες για να τεμπελιάζεις! Εγώ που πάω κάθε μέρα στη δουλειά είμαι ζώο;

ΑΡΗΣ

Μακάρι να μην πήγαινες.

ΜΑΡΙΝΑ

Και ποιός θα πλήρωνε το ιδιωτικό; Μήπως ο άχρηστος ο πατέρας σου με τα ψίχουλα που βγάζει;

ΑΡΗΣ

Δεν θέλω να πηγαίνω στο ιδιωτικό.

                                                                       ΜΑΡΙΝΑ

Τι λες, παιδί μου; Αυτά είναι καλά σχολεία! Κάνετε εκδηλώσεις, γιορτές, παρουσιάσεις…

ΑΡΗΣ

Λες κι έρχεσαι ποτέ σε καμιά γιορτή. Ποτέ δεν προλαβαίνεις.

ΜΑΡΙΝΑ

Όλα δικά σου τα θέλεις! Άλλωστε, σου είπα, στην επόμενη θα έρθω σίγουρα.

ΑΡΗΣ

Πάντα έτσι λες.

ΜΑΡΙΝΑ

Μωρέ πρέπει να σε στείλω στο δημόσιο με τους αλλοδαπούς, να σου πω εγώ!

Τι χαρτί είναι αυτό στην τσέπη σου; Εσύ ζωγράφισες αυτό το κοράκι;

ΑΡΗΣ

Άστο ρε μαμά!(Ο Άρης αρπάζει τη ζωγραφιά, την τσαλακώνει και την πετάει με ορμή κάτω στις σκάλες)

ΜΑΡΙΝΑ

Καλά, δεν ντρέπεσαι να λερώνεις την πολυκατοικία; Βρωμιάρης σαν τον πατέρα σου! Ίδιος Παναγία μου, ίδιος! Θέλετε μια υπηρέτρια να σας κυνηγάει από πίσω! Πήρες τη φλογέρα σου για τη μουσική;

ΑΡΗΣ

Όχι, δεν θέλω να κάνω μουσική.

ΜΑΡΙΝΑ

Άλλο πάλι και τούτο! Εσύ δεν λύσσαξες όλο το καλοκαίρι να σε πάω στο Music school;

ΑΡΗΣ

Άλλαξα γνώμη!

ΜΑΡΙΝΑ

Καλύτερα! Έτσι που τραγουδάς σαν τον Κακοφωνίξ σιγά μη σ’ έπαιρναν! Τίποτα δεν πήρες από μένα!

ΑΡΗΣ

Οι μαμάδες στην τηλεόραση κλαίνε όταν τραγουδάνε τα παιδιά τους! Αυτές τα αγαπάνε τα παιδιά τους!

ΜΑΡΙΝΑ

Γιατί, δεν κλαίω εγώ όταν τραγουδάς;

ΑΡΗΣ

Ναι! Από τα νεύρα σου!

ΜΑΡΙΝΑ

Το ίδιο κάνει! Προχώρα!

ΑΡΗΣ

Δεν πάω! Να πας εσύ στο σχολείο που τραγουδάς καλύτερα και δε θα σε κοροϊδεύουν.

ΜΑΡΙΝΑ

Γιατί ποιός σε κοροϊδεύει;

ΑΡΗΣ

Όλοι ρε μαμά! Όλοι! Ο Πέτρος λέει πως κρώζω σαν κοράκι. Ο Γιάννης μου έφερε τη φλογέρα στο κεφάλι. Και οι άλλοι συμφωνούν και με λένε βλάκα και τραγουδιάρα αδερφή.

ΜΑΡΙΝΑ

Ο Πέτρος ζωγράφισε το κοράκι;

ΑΡΗΣ

Ναι, το κόλλησε στην πλάτη μου και γελούσαν όλοι.

ΜΑΡΙΝΑ

Αγάπη μου, γιατί δεν τα είπες αυτά στη μανούλα;

ΑΡΗΣ

Γιατί; Για να συμφωνήσεις; Εσύ δε λες πως είμαι άχρηστος; Και φάλτσος σαν τον μπαμπά;

ΜΑΡΙΝΑ

Κορνάρει το σχολικό! Τρέχα τώρα! Σου υπόσχομαι αύριο θα έρθω εγώ η ίδια στη δασκάλα!

Η Μαρίνα σπρώχνει ελαφρά τον Άρη. Η τσαλακωμένη ζωγραφιά με το κοράκι είναι πεσμένη σε ένα σκαλοπάτι. Ο Άρης δεν τη βλέπει, την πατάει, γλιστράει και πέφτει ανάσκελα. Πίσω από το κεφάλι του έχει σχηματιστεί μια μικρή λίμνη αίματος. Η Μαρίνα τρέχει αμέσως στον Άλκη.

ΜΑΡΙΝΑ

Μωρό μου! Αγάπη μου! Αγοράκι μου, μίλα μου! Βοήθεια κάποιος! Πόσο ηλίθια, πόσο…(ξεσπάει σε αναφιλητά. Ακούγεται το κορνάρισμα από το σχολικό επίμονα).


~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της παράστασης "Αγαπημένη μου μαμά" που έγινε στα πλαίσια της γιορτής της μητέρας, στις 10 Μαΐου 2015. 

"ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ"

Κείμενο: Έλενα Μπολονάση

Σκηνοθεσία:  Ευγενία Σάλτα - Μαρία Κούτσου

Ερμηνεύει: Ειρήνη Κουτουρούσιου

Ακούγονται: Στάθης Γεωργόπουλος – Ελβίνα Ευφραιμίδου