“Σε εμένα" του Πασχάλη Ράμμου

Έκατσα στην γωνία του καναπέ, στην άλλη εσύ... Ο άλλος μου εαυτός μια παρωδία διπλής όψης, κοιτώντας το ίδιο μου το είδωλο, δεν πίστευα ποτέ στα μάτια μου, πως μπορεί να έχει συμβεί αυτό! Μια μαγεία με τριγύρισε κ ένας μονόλογος ξαφνικός πήρε το στόμα μου, κάνοντάς με να σου πω μερικές κουβέντες που κάνουνε οι μεγάλοι και οι μικροί ακούνε. ΜΕ ΑΚΟΥΣ; 

“Το αρχηγείο” της Χριστίνας Κωνσταντουδάκη

Μας είχαν απαγορεύσει να μπούμε στο παλιό κτίριο στην άκρη της πόλης μας. Πότε όμως υπακούσαμε εντολές για να τις υπακούσουμε και τώρα; Το κτήριο αυτό ήταν δικό μας, ο εχθρός θα έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να μας κρατήσει απ’ έξω.

«Στρατιώτη, είσαι έτοιμος να πολεμήσεις για να πάρουμε το αρχηγείο μας πίσω;»  ρώτησα τον Μάνο και ύψωσα το σπαθί μου. 

Πας Υποβρύχιο για "Εκκλησιάζουσες"

Η Ομάδα «Μύθος» παρουσιάζει την κωμωδία του Αριστοφάνη, «Εκκλησιάζουσες», σε μετάφραση – διασκευή της Νίκης Τριανταφυλλίδη, το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 22.00.

Στην παράσταση παίζουν ο απόφοιτος σπουδαστής μας Γιώργος Λουρωτός και οι τελειόφοιτοι Στάθης Γεωργόπουλος και Ειρήνη Κουτουρούσιου.

“Χωρισμός σε δύο πράξεις” του Μάνου Σφυράκη

Χωρισμός α’

Ο Αδάμ με την Εύα βρίσκονται στην εκπομπή της Τατιάνας. Η Εύα δείχνει εκνευρισμένη, ενώ ο Αδάμ κάθεται άνετος στον καναπέ.

ΤΑΤΙΑΝΑ
Καλωσορίσατε στην εκπομπή μας…

ΕΥΑ

Κι εσείς…

ΤΑΤΙΑΝΑ

Κυρίες και κύριοι σήμερα στην εκπομπή μας θα μιλήσουμε για την απιστία σε μια σχέση, σ’ ένα γάμο…

ΑΔΑΜ

(φλερτάροντας)

Γεια σου Τατιάνα… Μου αρέσει πολύ η εκπομπή σου και δεν έχω χάσει ποτέ μου επεισόδιο! Είσαι πολύ όμορφη!

ΤΑΤΙΑΝΑ

Σας ευχαριστώ…

“Το ραντεβού” του Αργύρη Γιαμάλογλου

Ήταν το τέταρτο ραντεβού που έβγαινα στη σειρά και αποτέλεσμα κανένα.

«Μα τόσο άσχημος είμαι; Γιατί καμία γκόμενα δε λέει να μου κάτσει;», σκεφτόμουν καθώς έβλεπα την τέταρτη υποψήφια να πλησιάζει απειλητικά, σαν το καρχαρία που παραμονεύει το θήραμα του. Από την άλλη, ίσως ο καρχαρίας γι’ αυτή να ήμουν εγώ.

"Όλα για τη νίκη" της Μαίρης Χαρπαντίδου

Ήταν έτοιμος να πιάσει το χερούλι και να τραβήξει με δύναμη τη βαριά, σιδερένια πόρτα όταν άκουσε το πρώτο γρύλισμα που σύντομα μετατράπηκε σε αγριεμένο γαύγισμα. Το χέρι του κοκάλωσε και έπεσε άψυχο. 

Ο παλιός φόβος άρχισε να αναδύεται σιγά-σιγά καθώς το τραυματικό γεγονός ξύπνησε στη μνήμη του. Εκείνος να τρέχει για τη ζωή του στον επαρχιακό δρόμο και το πίτμπουλ του γείτονα να τον κυνηγά σαν αφηνιασμένο. Αν δεν είχε καταφέρει να σκαρφαλώσει στο δέντρο, τα σημάδια στη δεξιά του γάμπα θα ήταν σίγουρα πολύ περισσότερα. Από τότε ο φόβος ήρθε και εγκαταστάθηκε μέσα του. Έκατσε όπως κάθεται η σκόνη στα έπιπλα. Τη σκουπίζεις αλλά ποτέ δεν φεύγει εντελώς.

''Συγχώρεση'' της Αναστασίας Καββαδία Καμπάνου

Μια μέρα ο πάτερ  Άνσελμ κάλεσε τον Γκόλντμουντ στην αποθήκη του, στην όμορφη κάμαρα που μοσχοβολούσε θαυμάσια από τα βότανα που φύλαγε εκεί μέσα. Ο δόκιμος είχε έρθει πριν από ενάμιση χρόνο από την Ιταλία για να οργανώσει τα έγγραφα και να στηρίξει την αποκατάσταση του ιστορικού μοναστηριού των Αυγουστίνων στα νότια της Γερμανίας. Η ιστορία του χανόταν στα βάθη του χρόνου και τον 16ο αιώνα εκεί μέσα ο Μαρτίνος Λούθηρος διδάχτηκε τις ρωμαιοκαθολικές παραδόσεις. Ο Γκόλντμουντ εξέταζε με δίψα τα ξύλινα ράφια που έτριζαν σε κάθε βήμα και τα λεπτά του δάχτυλα χάιδεψαν τις Γραφές και τους τους βίους των Αγίων. Ανάμεσα τους ο πάτερ Άνσελμ είχε φυλαγμένες τις συνταγές για τις μπύρες που παρασκεύαζε το μοναστήρι και καταλόγους από καρυκεύματα. 

“Νυχτερινό Ταξίδι” του Μανώλη Πιπεράκη

Νύχτωσε πια. Μια γεμάτη πανσέληνος βάλθηκε να σκαρφαλώσει στην κορυφή του ουράνιου θόλου και να μας τρελάνει. Να μας πάρει τα μυαλά, με την απαράμιλλη ομορφιά της. Να μας θυμίσει πως η ζωή δεν είναι μόνο σκοτάδι, αλλά και φως. Φως απαλό γαλήνιο, ρομαντικό. Τίποτα σαν τον εκτυφλωτικό πατέρα της, τον ήλιο.

“Φέτος το καλοκαίρι θέλεις να είσαι γοργόνα ή φάλαινα;” της Χρυσοθέμις Περδικέα

Πρόσφατα, έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και αδύνατη νεαρά, με την παρακάτω λεζάντα:

«ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;;;;»

Μια κυρία που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την νεαρή στην αφίσα. Απάντησε, γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής:

“Τελευταία πράξη” της Μαίρης Χαρπαντίδου

Άνοιξε τα μάτια και ατένισε τη θάλασσα από μωβ. Εισέπνευσε βαθιά αφήνοντας τις μεθυστικές μυρωδιές να ποτίσουν κάθε κύτταρο του άρρωστου κορμιού της. Ένιωσε την ψυχή της να αγαλλιάζει. Τοπίο εκστατικό! Οι Λεβαντόκηποι του Γιόρκ, ο Κήπος των Αισθήσεων. Εδώ,  που λεβάντες και μαντζουράνες, δεντρολίβανα και ύσσωποι σε καλούν απαιτητικά να τα μυρίσεις, να τα χαϊδέψεις, να γείρεις το αυτί σου πάνω τους και να ακούσεις το σιωπηλό τραγούδι τους. Εδώ, που μέλισσες και πεταλούδες φλερτάρουν με τις λεβάντες,  σ’ ένα ατέρμονο παιχνίδι ζωής και δημιουργίας. Αέναοι ήχοι, αέναη κίνηση, πανδαισία χρωμάτων, αρωμάτων, ήχων…   

Είχε αποφασίσει καιρό τώρα ότι σ’ αυτό το μαγευτικό μέρος θα έπεφταν οι τίτλοι τέλους στο έργο της ζωής της. Δεν μπορούσε να αλλάξει το τέλος, αυτό ήταν εξάλλου προδιαγεγραμμένο, θα είχε όμως τον τελευταίο λόγο ως προς τις λεπτομέρειες. Σεναριογράφος η ζωή, σκηνοθέτης και πρωταγωνίστρια η ίδια.

Περπάτησε για λίγο μέσα στον κήπο για να απολαύσει τη γαλήνη. Από τότε που έφτασε στο Γιόρκ επισκεπτόταν τους Λεβαντόκηπους καθημερινά. Ήθελε το τέλος να τη βρει στο μέρος όπου η φύση και η ζωή οργίαζαν, να κλείσει τα μάτια και να πάρει μαζί της μόνο ομορφιά.

Οι μελωδικοί ήχοι ενός αηδονιού τράβηξαν την προσοχή της. Είδε το όμορφο πουλί να κάθεται στα κλαδιά μιας λευκαγκάθας. Κάθισε στη ρίζα του δέντρου και έκλεισε τα μάτια. Οι μελωδίες ταξίδεψαν το μυαλό της. Θυμήθηκε το ποίημα του Τζον Κητς «Ωδή σε ένα Αηδόνι». Πόσο την είχε αγγίξει όταν το πρωτοδιάβασε!

«…Ω, πλάσμα της χαράς, δεν ήσουν γεννημένο για θάνατο! …..ναι, απόψε μου φαίνεται θα’ ταν καλύτερα να πεθάνω… χωρίς κανένα πόνο, ενώ εσύ θα σκορπάς τη μαγεία…».  Οι στίχοι κατρακύλησαν στα χείλη της σαν προσευχή, σαν ικεσία. Κοίταξε για τελευταία φορά τις λεβάντες. Ένιωσε την ψυχή της να πετά ψηλά, εκεί που το τραγούδι του αηδονιού αγκάλιαζε το άπειρο.

Συγγραφέας: Μάιρη Χαρπαντίδου - Σπουδάστρια Tabula Rasa

Βράβευση για τους σπουδαστές μας Ανδρέα Κριτσιμά και Λυδία Ψαραδέλλη.

Οι σπουδαστές του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, Ανδρέας Κριτσιμάς και Λυδία Ψαραδέλλη, βραβεύτηκαν για τη  συμμετοχή τους στο λογοτεχνικό διαγωνισμό Larry Niven που διοργανώνουν οι εκδόσεις ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ και πραγματοποιήθηκε στις 9 Μαίου στο Bat City. 

Στη βράβευση παρευρέθηκε και η καθηγήτρια του μαθήματος Λογοτεχνικής γραφής της σχολής μας Αντιγόνη Πόμμερ.

Το επιτελείο των καθηγητών και των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, συγχαίρει τον Ανδρέα Κριτσιμά και τη Λυδία Ψαραδέλλη και τους εύχεται: «Πάντα επιτυχίες»!