“Σε εμένα" του Πασχάλη Ράμμου

Έκατσα στην γωνία του καναπέ, στην άλλη εσύ... Ο άλλος μου εαυτός μια παρωδία διπλής όψης, κοιτώντας το ίδιο μου το είδωλο, δεν πίστευα ποτέ στα μάτια μου, πως μπορεί να έχει συμβεί αυτό! Μια μαγεία με τριγύρισε κ ένας μονόλογος ξαφνικός πήρε το στόμα μου, κάνοντάς με να σου πω μερικές κουβέντες που κάνουνε οι μεγάλοι και οι μικροί ακούνε. ΜΕ ΑΚΟΥΣ; 

Βάλε τα δυνατά σου και πάλεψε, όσο μικρός 10 ετών να είσαι, να γίνεις αυτό που αναζητάς. Οι περισσότερες ευκαιρίες λόγο έλλειψης πείρας, θα προσπεράσουν απρόβλεπτα μανιωδώς για την επόμενη σου συνάντηση, για την επόμενη σου δοκιμασία! Στοίβαξε καλά στην καρδιά σου τα θεμέλια για ένα καλό απώτερο μέλλον, το καλύτερο σου αξίζει. Τώρα ξεκινάνε όλα πάλι από την αρχή, είσαι τυχερός μέσα στην ατυχία σου να ξαναζήσεις κάποια πράγματα καλύτερα. Θέλω να πιστέψω!

Να μάθεις να ξεχωρίζεις παίρνοντας πάντα αυτό που θες, με δίκαιο τρόπο και ας βλέπεις το αντίθετο γύρω σου! Έτσι είσαι εσύ και σε σένα ταιριάζει, ναι ταιριάζει γιατί στο λέω εγώ! Ήμουνα κάποτε εκεί που είσαι τώρα εσύ και εδώ που βρίσκομαι θα έρθεις. Κράτα σοφά τα λόγια μου.

Οι άνθρωποι δεν είναι όπως φαίνονται, να το θυμάσαι, να το κρατήσεις καλά. Μην ξεγελαστείς ποτές. Φοράνε μάσκες με πολλά πρόσωπα, θα μπορούσανε κάλλιστα να γίνουνε στα μάτια σου γελωτοποιοί, παλιάτσοι – κλόουν. Με αυτά που θα κάνουνε, θα σε πιάσουνε μια τα γέλια και μια τα κλάματα.

Είναι αναγκαίο λοιπόν να ακούσεις μαθαίνοντας πως ο χρόνος περνά, χάνεται σαν τα σύννεφα στον γαλάζιο ουρανό, βολτάροντας σαν τρελά. Άλλες φορές, μια εδώ ,μια εκεί. Άλλες σαν το νερό που τρέχει και χάνεται ασταμάτητο περνώντας από παντού, χωρίς καμία δυσκολία.

Να δόσεις αγάπη εκεί που πρέπει. Να είσαι σκληρός σαν το ατσάλι. Από φωτιά και αμόνι έχεις περάσει για να φτάσεις εδώ, από ατσάλι έχεις φτιαχτεί! Μην κρεμάσεις τα όνειρα σου, κοιτώντας την ζωή σου ολόκληρη σαν ένα κάδρο σκονισμένο, καρφωμένο πάνω σε ένα τοίχο ανιαρό, που θέλει βάψιμο, ξανά και ξανά και όμορφος ποτέ δεν θα είναι.

Ακούγονται στα αυτάκια σου, περίεργα όλα αυτά. Το κεφαλάκι σου 10 χρονών μυαλό! Τι ζωή, τι πάθος, τι έρωτας, τι πόνος, τι χαρά, δεν ξέρεις τίποτα. Απλώς τα έχεις ακούσει, να τα λένε. Εγώ κάπου εδώ θα σε αφήσω αλλά θα είμαι δίπλα σου και ας μην με βλέπεις. Κάπου εκεί μέσα σου θα ψάξεις και θα με δεις. Είμαι ο άλλος σου εαυτός που θα σου φωνάζω μέσα στην καρδιά σου. Συνειδητοποιώντας τι πας να κάνεις και αν πραγματικά σου ταιριάζει. Μέχρι τότε κράτα καλά, θα τα πούμε απέναντι ,ακόμη έχεις δρόμο! Βρεθήκαμε δίνοντας σου μια δεύτερη πιθανόν ευκαιρία να γίνεις καλύτερος από ότι ήσουνα!

Υ.Γ. Δώσε αγάπη και κέρδισε την ευτυχία για πάντα με το μέρος σου".

Συγγραφέας: Πασχάλης Ράμμος - Φοιτητής Tabula Rasa