«Βρίσε με Γιώργο» της Μαρίας Ματσούκα

Έλα Γιώργο τι έγινε; Μπορείς να μιλήσεις; τι ποιος είναι ρε μαλάκα; Ο Βασίλης είμαι ! Τι έπαθε το κινητό σου; Πάλι σου έσπασε η οθόνη; Απαράδεκτος είσαι ρε φίλε ! Ε ναι χάθηκα λίγο την τελευταία εβδομάδα, δεν πάει το μυαλό σου τι έχει συμβεί.

 Άκου να τρελαθείς , πήγα στο καφέ που έχει ανοίξει, το καινούργιο, στην πλατεία ρε, στην νέα Σμύρνη που λέγαμε να πάμε και μαζί .

Μπράβο ναι αυτό, λοιπόν πήγα με τον ξάδελφο μου τον Ιάκωβο που κατέβηκε να με δει. Δεν σε πήρα ρε φίλε γιατί έχει κάτι θέματα και ήθελε να μου μιλήσει επί προσωπικού, ήθελε κάτι δανεικά, άστα τον λυπήθηκα τον καημένο, ουφ δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Άλλο είναι, ε ναι φυσικά του τα έδωσα. Ναι ρε φίλε, πάλι του έδωσα, τι να κάνω αφού έχει πρόβλημα .

Λοιπόν που λες μπήκα μέσα και κάθισα σε ένα τραπεζάκι. Ήρθε η σερβιτόρα για να παραγγείλω , έπαθα πλάκα ρε μαλάκα δεν έχω δει πιο γυναικάρα στη ζωή μου, μου πέσε το σαγόνι.

Όταν μου έφερε τον καπουτσίνο, είχε ένα θλιμμένο ύφος , την ρωτάω, είσαι καλά κούκλα μου, σου συνέβη κάτι; Άλλαξε 20 χρώματα τι να σου πω ρε φίλε, ντράπηκε το κορίτσι, "είμαι στεναχωρημένη, τα Χριστούγεννα με μελαγχολούν νιώθω τόσο μόνη "  και έφυγε  βουρκωμένη. Η καρδιά μου σφίχτηκε , ρε μαλάκα τα Χριστούγεννα είναι δύσκολη περίοδος για τους ευαίσθητους ανθρώπους, τι γελάς ρε ηλίθιε; 

Να μη στα πολυλογώ ήρθε ο Ιάκωβος και μετά δεν έγινε κάτι άλλο, πέρα του ότι την έβλεπα θλιμμένη να πηγαινοέρχεται όλο χάρη. Αυτά έγιναν την Δευτέρα, την Τρίτη εγώ να μη μπορώ να ηρεμήσω την σκεφτόμουν όλη την ώρα είχα στεναχωρηθεί, ρε ζώον τι γελάς; Τελείωσα την δουλειά και πήγα στο καφέ, πήρα και μια εφημερίδα έτσι για το ξεκάρφωμα και κάθισα στο ίδιο τραπέζι, μόλις την είδα, έπαθα πλάκα πάλι, ένα ντεκολτέ φίλε, το στήθος της να ξεχειλίζει, το μίνι να δείχνει όλες τις ποδάρες της, άστο δεν έχεις δει τέτοιο πράγμα. Ήταν όμως πάλι στεναχωρημένη, της λέω "κουκλάρα μου, πες μου τι έχεις τι σου συμβαίνει; Εγώ είμαι ο Βασίλης εσένα πως σε λένε έλα να μιλήσουμε λίγο, να γνωριστούμε". Ιωσηφίνα, μου απαντάει. Τι εννοείς ρε Γιώργο για το όνομα, όχι δεν θυμάμαι από το σχολείο, κόψε τις μαλακίες μη το παίζεις έξυπνος και σταμάτα αυτό το εκνευριστικό γέλιο. Άκου τώρα γιατί καίγομαι... 

Το καημένο το κορίτσι ήταν έτοιμο να βουρκώσει πάλι, μου λέει, "να μπήκαν τα Χριστούγεννα εγώ είμαι ολομόναχη, ορφανή, ούτε ένα δώρο δεν μπορώ να πάρω στον εαυτό μου, όλη μέρα δουλεύω για να μπορέσω να ζήσω, αχ κύριε Βασίλη τι σας τα λέω αυτά τώρα". Εκεί σκίστηκε η καρδιά μου στα δυο, τι θέλεις κουκλίτσα μου τι δωράκι θέλεις;

Σκέφτηκα να την βοηθήσω, τι είπες; Να βοηθήσω μετανάστες; Θα τους βοηθήσω και αυτούς ρε Γιώργο εάν τύχε , το θέμα μας τώρα όμως είναι ότι η γλυκιά πονεμένη Ιωσηφίνα βρέθηκε στον δρόμο μου.

"αχ πόσο θα ήθελα το καινούργιο iPhone 6plus αλλά δεν είναι αυτά για μένα κύριε Βασίλη, μόνο να τα βλέπω από μακριά μπορώ ".

Που ξέρεις της λέω, μπορεί να στο φέρει ο Άγιος Βασίλης, εκεί ρε Γιώργο της έφυγαν δάκρυα και μου είπε "με έχει ξεχάσει εμένα ο Άγιος Βασίλης" και έτρεξε να πάρει μια παραγγελία βουρκωμένη αλλά πάντα κουνιστή και λυγιστή. 

Την Τετάρτη πήγα και της το πήρα δεν άντεξα, το καημένο το κοριτσάκι όταν της το έδωσα φωτίστηκε όλο της το πρόσωπo, τα δάκρυα βροχή. Καθώς έσκυψε να με αγκαλιάσει όλο της το στήθος μπήκε στο πρόσωπο μου,  αχ εκεί αναστατώθηκα για τα καλά. 

Μπορείς Γιωργάκη να σταματήσεις να με ειρωνεύεσαι;  Καθώς πέρναγε η ώρα την έβλεπα πάλι μελαγχολική, κάποια στιγμή την φωνάζω της λέω "Ιωσηφίνα μου τι έχεις, δεν είσαι χαρούμενη;". Eίμαι, λέειl αλλά να... ;Eχω στεναχωρηθεί. Γιατί ματάκια μου, της λέω. "Ε να εδώ που δουλεύω όλες οι πελάτισσες που έρχονται φοράνε ωραία ρούχα, ωραία παπούτσια, ωραία ρολόγια, αχ πόσο θα ήθελα ένα ωραίο ρολογάκι σαν αυτό που φοράει η αφεντικίνα μου, αλλά άστα κύριε Βασίλη μου εμένα με ξέχασε ο θεός και το μόνο που μου δίνει είναι προβλήματα".

Τι ρολόγακι θα ήθελες κουκλίτσα μου; "Αχ κύριε Βασίλη να σαν αυτό που φοράτε αλλά σε γυναικείο" μου λέει. Πόσο στεναχωρήθηκα που δεν είχε ρολογάκι, Γιωργάκη δεν μπορώ να σου το περιγράψω , γιατί βρίζεις ρε μαλάκα, κάτσε να σου πω. Πέμπτη πήγα και της το πήρα, μη φωνάζεις ρε, περίμενε, πήγα αργά στο μαγαζί και την περίμενα να σχολάσει. Μου είπε να φύγω λίγο νωρίτερα και να την περιμένω στην γωνία για να μην δώσει δικαιώματα. Ήρθε ρε φίλε η γυναίκα, φόραγε ένα κόκκινο μίνι φορεματάκι και κάτι γόβες δωδεκάποντες. Όταν της έδωσα το κουτί και το άνοιξε έβαλε τα κλάματα, φόρεσε το ρόλεξ και έπειτα όλο με αγκάλιαζε και έκλαιγε. Πήγαμε μια βόλτα και μου είπε όλη την ιστορία της, άσε πολύ πόνος. Με ρώτησε και για την δίκη μου κατάσταση, της είπα την αλήθεια ότι είμαι παντρεμένος αλλά είπα και καλά ότι έχω πολλά προβλήματα με την γυναίκα μου, ότι δεν με αγαπάει και θέλω να χωρίσω, τι γελάς πάλι ρε βλάκα, τι να της έλεγα δηλαδή, ότι έχω την πιο ευτυχισμένη οικογένεια; Ότι η Τούλα είναι η πιο καλή γυναίκα αλλά μετά από δέκα χρόνια γάμου έχω βαρεθεί λίγο και θέλω να τσιλημπουρδίσω, άντρας είμαι τι να κάνω; 

Κάτι έπρεπε να πω και εγώ να την πείσω να έρθει μαζί μου! Την Τούλα την είχα κανονίσει μια χαρά,  της είχα πει ότι είχα ξένους και έτρεχα, φυσικά και το έχαψε ! 

Άκου τώρα στο θέμα μας, όπως έκλαιγε πήγα να την φιλήσω δεν άντεξα άλλο, αυτή ανταπέδωσε όλο θέρμη, όμως ξαφνικά σταμάτησε μου είπε ότι δεν είναι σωστό και ξέσπασε σε κλάματα. Έπρεπε να φύγει είπε για να προλάβει το λεωφορείο, το καημένο το κορίτσι ούτε αμάξι δεν είχε. Ήταν ένα ράκος καθώς  έλεγε πόσο φοβάται με τα λεωφορεία και τα τρένα, πολύ ντράπηκα φίλε, εγώ να χω τόσα, και αυτή τίποτα.  Tης είπα λοιπόν "αύριο θα πάμε το πρωί μια βόλτα, θέλω να σου κάνω ένα δώρο" πάλι καλά δούλευε απόγευμα, εγώ θα πήγαινα πιο αργά στη δουλειά άλλωστε αφεντικό είμαι ότι θέλω κάνω. Σταματά να βρίζεις Γιωργάκη, βρεθήκαμε στο Σύνταγμα πρωί πρωί, την πήγα στην μάντρα του Μπάμπη και της πήρα ένα σμαρτακι μεταχειρισμένο, κάναμε την μεταβίβαση πήγαμε και στο υπουργείο όλα κομπλέ. Συγκρατήσου Γιώργο, ηρέμησε.

Ήταν τόσο χαρούμενη, πλέον όλο γέλαγε, και μου είπε κάτι ρε φίλε που με συγκλόνισε, μου είπε ότι είμαι ο Άγιος Βασίλης της... ναι ότι είμαι ο Άγιος Βασίλης, δεν ξέρεις πόσο χάρηκα, έλαμπε από ευτυχία. Μου έδωσε ένα φιλί τι να σου λέω, τέτοιο φιλί ποτέ δεν μου έδωσε η Τούλα και καμία δηλαδή.  Μου είπε όλο τσαχπινιά  το βράδυ να πάω από το μαγαζί, είχε και αυτή να μου κάνει ένα δώρο, παρφουμαρίστηκα ντύθηκα φτιάχτηκα. Ναι Γιώργο επιτέλους θα έπαιρνα και εγώ το δωράκι μου!

Όταν μπήκα δεν την είδα, ήταν μια άλλη κοπέλα στην θέση της, την ρώτησα που είναι η Ιωσηφίνα, μου είπε ότι δεν θα ξανάρθει στο μαγαζί ξαφνικά το πρωί τους ανακοίνωσε ότι σταματάει και ότι γυρίζει Πάτρα να κάνει Χριστούγεννα με την οικογένεια της .

Μα είπα στην κοπέλα δεν έχει οικογένεια, γέλασε  τότε αυτή και μου λέει "τι λέτε κάλε, και οικογένεια έχει κ αδέλφια έχει και αρραβωνιαστικό έχει". 

Την πήρα επιτόπου τηλέφωνο, δεν μπορεί κάποιο λάθος έγινε, σκέφτηκα. Όμως δεν απάντησε. Εκείνη την στιγμή μου ήρθε ένα μήνυμα στο κινητό από το νούμερο της που έλεγε "μη ψάξεις να με βρεις, γιατί εάν το κανείς θα ψάξω και εγώ με την σειρά μου να βρω την γυναικά σου . Σε ευχαριστώ για όλα λατρεμένε μου Άγιε Βασίλη "

Τώρα βρίσε Γιώργο, τώρα. 

~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της φιλανθρωπικής παράστασης "Ο Άγιος Βασίλης φέτος έρχεται με... λεωφορείο" που έγινε στις 20  Δεκεμβρίου 2015.

Κείμενο: Μαρία Ματσούκα
Σκηνοθεσία: Μαρία Κούτσου, Πάρης Ζουμπουλάκης.
Ερμηνεύει: Δημήτρης Παραδείσης.

Υπεύθυνη σκηνοθεσίας: Ζένια Χρυσανίδου 
Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ 
Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας   
Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.

Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa
http://www.tabula.gr
 

Στις 20  Δεκεμβρίου 2015, στο αμαξοστάσιο Ερμού και Πειραιώς, στον Κεραμεικό, μέσα σε σταθμευμένα λεωφορεία παλαιού τύπου, δόθηκαν παραστάσεις από τους σπουδαστές του τμήματος Υποκριτικής, σε κείμενα και σκηνοθεσία των σπουδαστών των τμημάτων Δημιουργικής Γραφής και Σκηνοθεσίας, αντίστοιχα.

Οι πρωτοποριακές παραστάσεις, έγιναν μέσα στο λεωφορείο του Άγιου Βασίλη, με ένα δωράκι για τα παιδιά από τα «Παιδικά Χωριά SOS», αντί εισιτηρίου.