Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

«Η μητέρα» της Μαριάννας Μανιάτη

Ένας άντρας ντυμένος με μια χαλασμένη στολή Άγιου Βασίλη κρατάει στα χέρια του ένα γράμμα.

ΑΝΤΡΑΣ

Ούτε είμαι Άγιος ούτε με λένε Βασίλη. Είμαι απλά ένας πατέρας που κάθε χρόνο στήνω ολόκληρο σκηνικό για να κάνω το κοριτσάκι μου να πιστέψει πως εκεί έξω υπάρχει ακόμα λίγη μαγεία.
Και κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Τα προηγούμενα χρόνια, πριν το capital control, τον ΕΝΦΙΑ και την κρίση, την έβαζα να γράψει το γραμματάκι της στο Άγιο Βασίλη και μέσα στις επόμενες μέρες πήγαινα να αγοράσω ό, τι μου ζητούσε. Την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς έβαζα το δώρο της κάτω από το δέντρο και την επόμενη μέρα την παρακολουθούσα να τρέχει γεμάτη ενθουσιασμό στο σαλόνι και να το ανοίγει. Κοιτώντας την κόρη μου έτσι ευτυχισμένη την πρώτη ημέρα του καινούριου χρόνου, ξεχνούσα όλες τις δυσάρεστες ειδήσεις και εξελίξεις που είχα ακούσει όλη την προηγούμενη χρονιά. Το κοντέρ μηδένιζε και ο νέος χρόνος ήταν σα μια νέα αρχή για μένα. Και να ‘μαι τώρα εδώ, με το φετινό της γράμμα στα χέρια μου, με τη γυναίκα μου απολυμένη και με το δικό μου μισθό να είναι τόσο χαμηλός που δεν μπορώ ούτε τα βασικά να πληρώσω καλά-καλά. Πώς θα καταφέρω και φέτος να αποδείξω στο κοριτσάκι μου πως υπάρχει Άγιος Βασίλης που δεν επηρεάζεται από καμία κρίση; Πείτε μου, πώς θα πιστέψω εγώ ο ίδιος ξανά πως η μαγεία είναι μαγεία και δεν σκοντάφτει ούτε στην πολιτική ούτε στη θλιμμένη κοινωνία; Τρέμω και μόνο στην ιδέα πως θα διαβάσω τούτο εδώ το γράμμα και δε θα μπορώ να ανταπεξέλθω σε αυτά που θα ζητά. Κι είμαι τελικά εγώ αυτός που φέτος θα ήθελα όσο τίποτα στον κόσμο να υπάρχει όντως Άγιος Βασίλης και να του στείλω το δικό μου γράμμα, ζητώντας του να φροντίσει την κόρη μου και με έναν τρόπο μαγικό να με βοηθήσει να καλύψω όλες τις ανάγκες της. Όχι μόνο τις βασικές, αλλά κι εκείνες που κάνουν ένα παιδάκι να χαμογελά.

Ανοίγει το γράμμα αργά και το διαβάζει.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΟΡΙΤΣΊΣΤΙΚΗ ΦΩΝΗ (v.o)

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, φέτος δε θέλω κανένα δώρο, γιατί ξέρω πως ο κόσμος δεν έχει πολλά λεφτά και ίσως κι εσύ δυσκολεύεσαι φέτος να πάρεις δώρα σε όλα τα παιδιά. Το μόνο που θα ζητήσω φέτος και επειδή είσαι Άγιος δε χρειάζονται λεφτά για να το καταφέρεις, είναι να κάνεις τον μπαμπά μου να χαμογελάει πιο πολύ και να μην είναι τόσο αγχωμένος. Θέλω να τον βλέπω λίγο περισσότερο και να παίρνει αγκαλιά εμένα και τη μαμά μου λίγο πιο συχνά. Αυτά. Με αγάπη, Ελπίδα. Υ.Γ Αν ο μπαμπάς μου σου ζητήσει κάτι φέτος σε παρακαλώ πολύ Άγιε μου Βασίλη, κάνε μια εξαίρεση και μάζεψε λεφτά να του το φέρεις κι όταν μεγαλώσω και δουλέψω και βγάλω χρήματα θα στα δώσω πίσω και με το παραπάνω.

Ο πατέρας κλείνει το γράμμα συγκινημένος και χαμογελάει. 

~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της φιλανθρωπικής παράστασης "Ο Άγιος Βασίλης φέτος έρχεται με... λεωφορείο" που έγινε στις 20  Δεκεμβρίου 2015.


Κείμενο: Μαριάννα Μανιάτη

Σκηνοθεσία: Μάγδα Κυπριώτη.

Ερμηνεύει: Ειρήνη Πετράκη

Υπεύθυνη σκηνοθεσίας: Ζένια Χρυσανίδου 
Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ 
Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας 

Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.

Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής
Tabula Rasa
http://www.tabula.gr

Στις 20  Δεκεμβρίου 2015, στο αμαξοστάσιο Ερμού και Πειραιώς, στον Κεραμεικό, μέσα σε σταθμευμένα λεωφορεία παλαιού τύπου, δόθηκαν παραστάσεις από τους σπουδαστές του τμήματος Υποκριτικής, σε κείμενα και σκηνοθεσία των σπουδαστών των τμημάτων Δημιουργικής Γραφής και Σκηνοθεσίας, αντίστοιχα.

Οι πρωτοποριακές παραστάσεις, έγιναν μέσα στο λεωφορείο του Άγιου Βασίλη, με ένα δωράκι για τα παιδιά από τα «Παιδικά Χωριά SOS», αντί εισιτηρίου

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου