μη μου σπαράζεις
τη καρδιά,
με τ’ άγιο
βλέμμα σου που αγγέλους γονατίζει.
Απλώνεται σαν
ηδονή, ο πόνος μέσα στο κορμί,
σαλπάρει ο φόβος
και στα μάτια σ’ αντικρίζει.
Μ’ ένα
φτερούγισμα η καρδιά,
Δύναμη παίρνει… Και
πετά!
Άντεξε μάνα μου
γλυκιά,
πίσω θα αφήσω
μοναξιά,
φόρεσε γέλια και
χαρά μες στην ψυχή σου.
Χάρισ’ τα
απλόχερα εκεί που η καρδιά θα αιμορραγεί,
πικρή χαρά που
φως θα δίνει στην αυγή σου.
Μ’ ένα
φτερούγισμα η καρδιά,
Δύναμη παίρνει… Kαι πετά!
Συγγραφέας: Ζαχαρούλα Κουτούβαλη - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου