Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2015

“Το νεκρό κορίτσι” της Μαίρης Κάντα

"Όχι, όχι....!" Ο Ανέστης ξύπνησε έντρομος στη μέση της νύχτας.  Ένας εφιάλτης δεν τον άφησε να κοιμηθεί καλά και αυτό το βράδυ. Ονειρεύτηκε ένα σκελετό θαμμένο σε ένα δάσος. Πώς θα μπορούσε να κοιμηθεί μετά από αυτό; Σηκώθηκε από το κρεβάτι και περίμενε να ξημερώσει. Σε λίγες ώρες θα έπρεπε να πάει στη δουλειά. Ήταν αστυνομικός.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε κάποιο άσχημο όνειρο. Οι εφιάλτες του ξεκίνησαν αμέσως μετά την εξαφάνιση της μικρότερης του αδερφής. Ήταν Αύγουστος του 2000, όταν η 13χρόνη Μελίνα δεν επέστρεψε στο σπίτι της. Για μήνες, η αστυνομία ερευνούσε την εξαφάνιση του κοριτσιού, χωρίς όμως κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Ο Ανέστης τότε, ήταν 17 ετών και η εξαφάνιση της αδερφής του τον σημάδεψε. 'Εγινε αστυνομικός για να αναζητήσει ο ίδιος την χαμένη του αδερφή.
Η μέρα δεν είχε ξεκινήσει καλά για τον 31χρονο αστυνομικό. Στη δουλειά ήταν αφηρημένος και σκεφτικός. Δεν μπορούσε να ξεχάσει αυτό που είχε ονειρευτεί. Ένα φαξ που ήρθε στο τμήμα λίγο αργότερα, τάραξε περισσότερο τον Ανέστη. Το φαξ ανέφερε πως εντοπίστηκαν κάποια ανθρώπινα κόκαλα  σε μία περιοχή λίγο έξω από την Αθήνα. Χωρίς να χαθεί χρόνος, μία ειδική μονάδα βρέθηκε στη περιοχή που εντοπίστηκε ο σκελετός. Ο Ανέστης θα εργαζόταν από το γραφείο και θα βοηθούσε την ειδική ομάδα εγκλήματος.
Μετά από ώρες, η αστυνομία προέβη σε επίσημη ανακοίνωση για τον εντοπισμό ενός ανθρώπινου σκελετού. Ο σκελετός θα μεταφερόταν στο πλησιέστερο νοσοκομείο για  νεκροψία. Η βάρδια του Ανέστη τέλειωσε και επέστρεψε στο σπίτι. Ο ύπνος του ήταν και πάλι ταραγμένος. Ονειρεύτηκε την αδερφή του αρχικά να του χαμογελά, στη συνέχεια να κλαίει και στο τέλος είδε ένα σκελετό ντυμένο με τα ρούχα που φορούσε η αδερφή του.
Οι έρευνες στη αστυνομία για τις συνθήκες του θανάτου και τη ταυτότητα του ανθρώπινου σκελετού συνεχίζονταν για μέρες. Την ίδια χρονική περίοδο και ο Ανέστης  έβλεπε την αδερφή του στο ύπνο του. Από την μία ο σκελετός που βρέθηκε, από τη άλλη το συγκεκριμένο όνειρο που επαναλαμβανόταν, ο Ανέστης άρχισε να αναρωτιέται τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Σκέφτηκε να αναλάβει ο ίδιος προσωπικά την υπόθεση αυτή.
Πολύ δύσκολα θα έπειθε τον ανώτερο του όμως να συμμετάσχει στη συγκεκριμένη υπόθεση. Ο ίδιος ήταν νέος αστυνομικό και μόνο οι πιο έμπειροι αστυνομικοί  ασχολούνταν με τέτοιες υποθέσεις. Οι επόμενες μέρες πέρασαν, με τον Ανέστη να παρακαλάει τον ανώτερο του για να μάθει περισσότερα για τη υπόθεση. Μάταιος κόπος. Ο διοικητής του τμήματος ήταν ανένδοτος. Τότε ο αστυνομικός σκέφτηκε να τα παρατήσει.
Και αυτό θα έκανε, αν δεν έβγαιναν τα αποτελέσματα των εξετάσεων των οστών. Σύμφωνα με αυτά, τα οστά άνηκαν σε έφηβο κορίτσι που είχε πεθάνει το 2000. Με την ανακάλυψη αυτή, η αστυνομία άρχισε να ψάχνει για κορίτσια που είχαν εξαφανιστεί εκείνη τη χρονιά. Καθώς ο διοικητής γνώριζε για την αδερφή του Ανέστη που είχε εξαφανιστεί το 2000,του επέτρεψε να συμμετάσχει και να βοηθήσει στη έρευνα και ο Ανέστης.
Σύντομα, με την βοήθεια του τεστ DNA,  αποδείχτηκε πως το νεκρό κορίτσι ήταν η χαμένη αδερφή του Ανέστη. Ο Ανέστης ήταν συντετριμμένος. Όλα αυτά τα χρόνια που έψαχνε την αδερφή του, ήλπιζε πως θα την έβρισκε ζωντανή. Τώρα όλες οι ελπίδες του είχαν εξαφανιστεί. Τι είχε συμβεί στη αδερφή του; Πέθανε από κάποιο ατύχημα ή ο θάνατός της ήταν αποτέλεσμα φόνου;
Ο ιατροδικαστής ήταν αυτός που έδωσε την απάντηση. Το νεαρό κορίτσι δολοφονήθηκε. Πάνω στο σκελετό βρέθηκε και άλλο γενετικό υλικό που δεν ταυτιζόταν με το γενετικό υλικό του αστυνομικού αδερφού της. Άρα το υλικό αυτό ήταν του δολοφόνου της. Ποιος θα μπορούσε να σκοτώσει ένα 13χρόνο κορίτσι και γιατί; Ο Ανέστης ορκίστηκε πως θα έβρισκε τον δολοφόνο της αδερφής του. Αποκοιμήθηκε χωρίς να το καταλάβει στο γραφείο του.Άλλωστε ήταν τόσο κουρασμένος για να επιστρέψει στο σπίτι του και τόσο συντετριμμένος από τις εξελίξεις που προτίμησε να μείνει στο τμήμα.
Αυτή την φορά είδε ένα διαφορετικό όνειρο. Ονειρεύτηκε τον ξάδερφο του χαμογελαστό και την αδερφή του κλαμένη. Στη συνέχεια, η αδερφή του γέλαγε πολύ δυνατά και ο ξάδερφος του ήταν πολύ θυμωμένος. Τα μάτια του ήταν σαν να φλέγονταν. Ξύπνησε παραξενεμένος. "Τι να σημαίνει πάλι αυτό;" αναρωτήθηκε. Ο ξάδερφος του, ο Γιάννης ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερος από αυτόν αλλά δεν είχε καμία επαφή μαζί του. Πάντα τον θυμόταν ως απόμακρο και "κακό παιδί" όπως του έλεγαν οι γονείς του. Μόνο η αδερφή του μιλούσε με τον Γιάννη. Τον αγαπούσε και έλεγε μόνο καλά πράγματα γι αυτόν.Το παράξενο ήταν πως ο Γιάννης είχε χαθεί από τη περίοδο που είχε εξαφανιστεί και η αδερφή του. Τότε, όλοι είχαν σκεφτεί πως πιθανότατα είχε διάφορα μπλεξίματα και αδιαφόρησαν γι΄αυτόν.
Τώρα όμως; Ήταν απλή σύμπτωση αυτό το όνειρο; Και αν όχι;  Για δύο μέρες, ο Ανέστης έβλεπε στο ύπνο του τον ξάδερφο του και την αδερφή του. Την τρίτη μέρα δεν άντεξε. 'Επρεπε να κάνει κάτι. Μία τρελή ιδέα τον βασάνιζε: Και αν αυτός ευθυνόταν για τον θάνατο της μικρής του αδερφής; Αποφάσισε να πει όσα σκεφτόταν στο διοικητή του. Ας τον περνούσε και για τρελό δεν το ένοιαζε, αν ήταν να βρεθεί ο δολοφόνος.
Έτσι και έγινε. Ο διοικητής στη αρχή ήταν διστακτικός μα αργότερα αποφάσισε να εμπιστευτεί το ένστικτο του αστυνομικού.  Έτσι, ο Ανέστης μαζί με τους συνάδελφους του, άρχισαν να αναζητούν τον ξάδερφο του. Ο Ανέστης, είχε ακούσει πως ο ξάδερφος του ήταν μπλεγμένος με ναρκωτικά. Έτσι, άρχισαν να ψάχνουν σε στέκια ναρκομανών και κακόφημα μπαρ. Δυσκολεύτηκαν να τον βρουν. Όταν τον βρήκαν  προσπάθησαν να τον συλλάβουν αλλά αντιστάθηκε, βρίζοντας τους αστυνομικούς. Πάνω του βρήκαν ποσότητα ηρωίνης.
Στο τμήμα, έκανε τοξικολογικές εξετάσεις. Η ποινή του για την κατοχή ναρκωτικών ουσιών θα ήταν μικρή, αλλά αυτό θα άλλαζε στη περίπτωση που θα αποδεικνύονταν πως αυτός ήταν ο δολοφόνος του μικρού κοριτσιού. Λίγες ώρες αργότερα, βγήκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων, όπου έδειξαν πως ο ξάδερφος του Γιάννη είχε κάνει χρήση ηρωίνης. Μα το σημαντικότερο ήταν πως το γενετικό του υλικό ταίριαζε με το υλικό που βρήκαν στο πτώμα του μικρού κοριτσιού. Με την ομολογία του ο Γιάννης θα έμπαινε ισόβια στη φυλακή για φόνο.
Άρχισαν οι ανακρίσεις. Οι αστυνομικοί πίεζαν τον Γιάννη μέχρι να ομολογήσει. Δεν ήταν εύκολο αλλά ήταν το μόνο που μπορούσαν να κάνουν. Οι ώρες περνούσαν και ο Γιάννης κατάλαβε πως δεν είχε άλλη επιλογή παρά μόνο να ομολογήσει. Θα ομολογούσε με ένα όρο: θα μιλούσε μόνο στον Ανέστη. Ο Ανέστης δέχτηκε τον όρο του και ήρθε αντιμέτωπος με τον δολοφόνο της αδερφής του.
Ο Γιάννης είπε τα πάντα στον ξάδερφό του. Έπαιρνε ναρκωτικά το 2000, όταν τον είδε η μικρή ξαδέρφη του να τρυπιέται με μία σύριγγα. Άρχισε να του φωνάζει, τον απείλησε πως θα έλεγε σε όλους το μυστικό του. Αυτός δεν ήθελε. Προσπάθησε να της μιλήσει αλλά ήταν ανένδοτη. Τότε την άρπαξε από το λαιμό και άρχισε να την σφίγγει. Μέσα σε λίγα λεπτά, όλα είχαν τελειώσει. Όταν άφησε το λαιμό της, ήταν νεκρή. Έθαψε το κορίτσι εκεί που το βρήκαν οι αστυνομικοί και εξαφανίστηκε. Πίστευε πως πολύ σύντομα θα τον συλλάμβαναν μα τα χρόνια περνούσαν και αυτός εξακολουθούσε να είναι ελεύθερος.
Μόλις τελείωσε τη ομολογία του ο Γιάννης, ο Ανέστης ξέσπασε σε λυγμούς. Δεν μπορούσε να πιστέψει όσα είχε ακούσει. Ήλπιζε να ήταν ένας απαίσιος εφιάλτης. Μα έκανε λάθος. Ο Γιάννης θα περνούσε την υπόλοιπη ζωή του στη φυλακή. Ο Ανέστης τήρησε τον όρκο του: έβαλε στη φυλακή τον δολοφόνο της μικρής του αδερφής.




Συγγραφέας: Μάιρη Κάντα - Φοιτήτρια Tabula Rasa

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου