Ξεκλείδωσα τη πόρτα και άνοιξα. Το μαύρο χρώμα
κυριαρχούσε σε όλο το γραφείο της,
άνοιξα το φακό μου και άρχισα να ψάχνω με μανία τα συρτάρια της. Πουθενά το
κουτί με τη καρδούλα, συνέχισα να
ψάχνω στη βιβλιοθήκη της… τίποτα. Άκουσα βήματα να ανεβαίνουν τη σκάλα και
ευθύς έσβησα το φακό.
Έτρεξα να κρυφτώ κάτω από το γραφείο της. Ο φακός μου
γλίστρησε από το χέρι και έπεσε στο
πάτωμα. Άρχισε να στριφογυρνά στο πάτωμα, ο θόρυβος εκκωφαντικός. Με κατάλαβε
το βήμα της ακούστηκε να επιταχύνει προς το γραφείο της. Τράβηξα την κουρτίνα
με όση δύναμη είχα, άνοιξα το παράθυρο, την έπιασα με τα χεριά μου
δημιουργώντας ένα είδους σαν αερόστατο. Πήδηξα και έφτασα με ασφάλεια στο έδαφος. Κοίταξα το παράθυρό, το μαύρο χρώμα
του αντικαταστήθηκε από το φώς της λάμπας. Άρχισα να τρέχω μέσα στο σκοτάδι,
το μαύρο χρώμα του δωματίου συνέχισε να με ακολουθεί.
Συγγραφέας: Αναστασία Παπά - Φοιτήτρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου