"Η γοργονοχώρα" του Αργύρη Γιαμάλογλου

Μία φορά κι έναν καιρό υπήρχε μία χώρα πολύ πολύ όμορφη και διαφορετική από τις υπόλοιπες που ονομαζόταν γοργονοχώρα. Η χώρα αυτή που βρισκόταν 200 μίλια βόρεια του νοτίου ημισφαιρίου ήταν γεμάτη μωβ λιβάδια και πορτοκαλί λίμνες. Τα λιβάδια είχαν αυτό το χρώμα λόγω των λουλουδιών που φύτρωναν σε αυτά, ήταν όλα μωβ, τεράστια με 12 μεγάλα πέταλα το καθένα. 

 

Οι λίμνες ήταν σα να είχαν βαφτεί πορτοκαλί λόγω των ψαριών. Αμέτρητα κοπάδια πορτοκαλόψαρα κολυμπούσαν μέσα στις πορτοκαλί λίμνες ξέγνοιαστα και χαρούμενα.

Τα πλάσματα που κατοικούσαν σε αυτή τη χώρα ήταν όλα θηλυκά, μισή γυναίκα και μισή ψάρι και ονομάζονταν γοργόνες. Είχαν ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια και ήταν όλες ίδιες στο πρόσωπο, το μόνο που τις ξεχώριζε ήταν η ουρά τους. Κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί, καφέ, μαύρη, γκρι, πράσινη, φούξια, χρυσή, πουά και άλλα τόσα τόσα πολλά χρώματα που ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε ότι υπάρχουν. Έτσι αυτά τα πλάσματα δεν είχαν όνομα, δεν το χρειάζονταν. Αν ήθελες να φωνάξεις κάποια απ’ αυτές δεν είχες παρά να τη φωνάξεις με το όνομα της ουράς της. Η κόκκινη γοργόνα, η χρυσή γοργόνα, η άσπρη γοργόνα, η ασημί γοργόνα, η πράσινη γοργόνα, η μωβ γοργόνα και πολλές πολλές  ακόμα. Αυτές οι γοργόνες είχαν και δουλειές. Η γοργόνα σεφ έφτιαχνε φαγητά για να φάνε οι υπόλοιπες. Φυσικά δεν ήταν μόνη της, είχε και βοηθούς, τις γοργόνες μαγείρισσες. Η γοργόνα δημοσιογράφος τους έλεγε κάθε μέρα τα νέα της χώρας. Η γοργόνα αστυνόμος ήταν υπεύθυνη για τη σωστή λειτουργία των νόμων της χώρας. Η γοργόνα τραγουδίστρια μαζί με τη γοργόνα ηθοποιό πρόσφεραν χαρά και διασκέδαση τις νύχτες στις γοργονογιορτές. Η γοργόνα δασκάλα τους μάθαινε τη γοργονογλώσσα ενώ η γοργόνα δήμαρχος ήταν η αρχηγός της χώρας κι αυτή που αποφάσιζε τα σημαντικότερα πράγματα. Υπήρχαν κι άλλες γοργόνες που δούλευαν αλλά και κάποιες που δε δούλευαν γιατί δε μπορούσαν, τα γοργονομωρά. 

Όλα κυλούσαν ήρεμα στη χώρα των γοργόνων και οι γοργόνες χαίρονταν ξέγνοιαστες κι αγαπημένες τη ζωή τους. Μέχρι τη μέρα που όλα άλλαξαν στην παράξενη αυτή χώρα. Τη μέρα που εξαφανίστηκε η γοργόνα δήμαρχος. Στην αρχή οι γοργόνες δημόσιοι υπάλληλοι δεν έδωσαν σημασία γιατί θεώρησαν ότι την είχε πάρει ο ύπνος. Όταν πια πέρασαν οι ώρες και δεν έδωσε σημεία ζωής πήγανε σπίτι της αλλά κανείς δεν ήταν εκεί. Στη γοργονοχώρα επικράτησε πανικός. Ποτέ δεν είχε εξαφανιστεί γοργόνα εδώ και 2000 χρόνια που υπήρχε αυτή η χώρα. Η γοργόνα ντετέκτιβ μαζί με τις γοργόνες στρατιώτες του νησιού αποφάσισαν να ξεκινήσουν έρευνα σε όλη τη χώρα. Σπιθαμή προς σπιθαμή. Έψαξαν παντού αλλά δε βρήκαν τίποτα. Ούτε ίχνος της γοργόνας δημάρχου. Έτσι σιγά σιγά άρχισαν να εξαφανίζονται μία προς μία όλες οι γοργόνες της χώρας. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. 

Η γοργόνα ντεντέκτιβ μετά από πολλούς μήνες έρευνας κι αφού είχαν μείνει ελάχιστες γοργόνες στη χώρα βρήκε ένα ξύλινο πράγμα σαν καλάμι ψαρέματος και τότε κατάλαβε τι είχε γίνει. Οι άνθρωποι είχαν εισβάλει και πάλι στο βασίλειο τους. Ξεγελούσαν τις γοργόνες βάζοντας ψάρια στο μικρό καλάμι και τις έβγαζαν στην επιφάνεια όπου γίνονταν κανονικές γυναίκες και δεν μπορούσαν να επιστρέψουν πάλι πίσω. Ο νόμος έλεγε ότι αν μία γοργόνα αποφάσιζε να εγκαταλείψει τη χώρα και να πάει στη χώρα των ανθρώπων δεν μπορούσε ποτέ να επιστρέψει πίσω. Για την ακρίβεια ξεχνούσε ότι υπήρξε ποτέ τέτοιο μέρος. Έτσι σιγά σιγά όλες οι γοργόνες εξαφανίστηκαν και στο τέλος έμεινε μόνο η γοργόνα ντετέκτιβ, που μην αντέχοντας τη μοναξιά της αποφάσισε να πάει να βρει τις φίλες της. Έτσι οι χώρα των γοργόνων έμεινε χωρίς κατοίκους και σύντομα την κατέλαβαν οι άνθρωποι και στράγγιξαν τις λίμνες και τα ποτάμια, έκαψαν τα δάση και στη θέση τους έχτισαν τεράστιους ουρανοξύστες που μέσα τους έζησαν οι γοργόνες, χαρούμενες και ξέγνοιαστες αφού δε θυμούνταν πια ότι αυτή η χώρα ήταν κάποτε δική τους κι εκείνες ήταν γοργόνες.

Συγγραφέας: Αργύρης Γιαμάλογλυ - Φοιτητής Tabula Rasa