"Δικαίωση" της Μαίρης Παπαδοπούλου, Μέρος Α'

Από τότε που με άφησες, το σώμα μου περιφέρεται από δωμάτιο σε δωμάτιο, σκοντάφτοντας πάνω σε αναμνήσεις της κοινής μας ζωής. Όλα θυμίζουν εσένα. Είσαι παντού, χωρίς να είσαι εδώ. Ακούω συνεχώς τη φωνή σου, βλέπω συνέχεια τα μάτια σου. Είσαι παντού χωρίς να είσαι εδώ. Συγκατοικώ με το φάντασμά σου αλλά όχι με σένα. Τόσο πόνο η ψυχή μου δεν την αντέχει. Φεύγω για να μην πονάω πια. Φεύγω για να σωθώ. Φεύγω για να πονέσεις εσύ με την απουσία μου. Σειρά σου είναι...

Ο αστυνόμος Κομνηνός διπλώνει προσεχτικά το γράμμα και το αφήνει στο γραφείο του. Ανάβει
την πίπα του παρατηρώντας τα δαχτυλίδια καπνού με ενδιαφέρον.

- Πρόκειται όντως για αυτοκτονία λοιπόν.... σχολιάζει ο υπαστυνόμος Γκίκας.

- Έτσι φαίνεται  απαντά ο αστυνόμος Κομνηνός.

-Δεν το πιστεύετε;

-Δεν έχει σημασία τι πιστεύω εγώ υπαστυνόμε. Σημασία έχουν τα γεγονότα.

- Αναφέρεστε στο ότι το αποχαιρετιστήριο γράμμα που άφησε η Αλεξάνδρα Παντελιάδου στον πρώην σύζυγό της  Αλκιβιάδη Αλιφραγκή προτού αυτοκτονήσει, δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του;

- Αρχικά ναι. Το γράμμα εστάλη με εταιρεία κούριερ την Τετάρτη 2 Μαρτίου και ώρα 11 πμ, 4 ώρες πριν την επίσημη ώρα θανάτου της Παντελιάδου στις 3 μμ, στον Αλκιβιάδη Αλιφραγκή, στο σπίτι του στο Σούνιο. Κανονικά θα έπρεπε να είχε φθάσει στον προορισμό του την ίδια μέρα, - για αυτό το λόγο εστάλη με courier άλλωστε- δεν έφτασε όμως ποτέ. Επιστράφηκε ως ανεπίδοτο. Ο Αλιφραγκής βρίσκεται στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Αυστρία εδώ και ένα χρόνο. Το πρώην ζευγάρι ήταν σε τακτική τηλεφωνική επικοινωνία λόγω διεκδίκησης περιουσιακών στοιχείων. Αποκλείεται να μην ήξερε η Παντελιάδου ότι ο Αλιφραγκής  βρίσκεται στην Αυστρία.

 - Άρα, λέτε ότι το γράμμα εστάλη στον Αλιφραγκή από κάποιον άλλον και όχι από την Παντελιάδου;

- Ακριβώς. Από κάποιον που δεν ήξερε ότι ο Αλιφραγκής ζει στην Αυστρία. Και από κάποιον που ήξερε ότι η Παντελιάδου σχεδίαζε να αυτοκτονήσει την ίδια μέρα. Ήξερε ότι θα αυτοκτονούσε και δεν προσπάθησε να την εμποδίσει;

- Ίσως πίστευε ότι ήταν μάταιο και απλά ήθελε να την βοηθήσει στην τελευταία της επιθυμία .Ίσως να την ήθελε νεκρή. Ίσως να ήθελε να φανεί σαν αυτοκτονία.

- Εννοείται πως ίσως ήταν δολοφονία;

- Δεν το αποκλείω.

- Για να ήταν δολοφονία θα πρέπει να υπήρχε κίνητρο και ύποπτοι. Και δεν έχουμε ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Ο αστυνόμος Κομνηνός τραβάει μια γερή ρουφηξιά από την πίπα του. Αφήνει τον καπνό να φύγει αργά, παρατηρώντας τον προσεχτικά, σαν να ψάχνει να βρει εκεί τις απαντήσεις.

-΄Έχουμε απάντηση από τον γραφολόγο;

 Ο υπαστυνόμος Γκίκας γνέφει καταφατικά.

-Ναι, πριν μισή ώρα έστειλε μέιλ. Ο γραφικός χαρακτήρας είναι όντως της Αλεξάνδρας Παντελιάδου. Να εδώ, το εκτύπωσα για να το δείτε.

- Τα αποτελέσματα της τοξικολογικής;

- Πριν ένα τέταρτο ήρθαν. Σας τα έχω εκτυπώσει και αυτά.

 Ο αστυνόμος Κομνηνός διαβάζει προσεχτικά το πόρισμα.

 - 9 mg στρυχνίνης  

- Άρα αυτή είναι η αιτία θανάτου. Δηλητηρίαση με στρυχνίνη.

- Η θανατηφόρα δόση στρυχνίνης είναι 30- 100 mg. 9 mg δεν μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο.

-‘Άρα η αιτία θανάτου είναι άλλη.

- Ακριβώς.

- Επανέρχομαι όμως στη προηγούμενή μου παρατήρηση. Δεν έχουμε ούτε κίνητρο ούτε υπόπτους για να στηρίξουμε υπόθεση δολοφονίας..

- Το κίνητρο δεν το γνωρίζω ακόμα. Αυτός όμως που έστειλε το γράμμα στον Αλιφραγκή, μπορεί σίγουρα να θεωρηθεί ύποπτος.

- Ο courier δεν έδωσε περιγραφή προσώπου;

- Δεν θυμόταν καλά λέει, είχε να κάνει πολλές παραδόσεις εκείνη τη μέρα. Του έδειξαν φωτογραφία της Αλιφραγκή, δεν την θυμόταν. Αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα, γιατί όπως είπε είχε πολλές παραδόσεις εκείνη τη μέρα.

-Υπήρχε κάποιος που έμενε με την Παντελιάδου; Είχε προβλήματα κινητικότητας πάνω από 10 χρόνια. Αρχικά χρησιμοποιούσε μπαστούνι, αλλά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούσε αναπηρικό αμαξιδιο σωστά;

- Σωστά. Η αδελφή της και μια νοσοκόμα ήταν οι μόνοι άνθρωποι που την επισκέπτονταν τακτικά.

- Τηλεφώνησε και κάλεσε τες για ανάκριση. Αύριο.

- Πήρα ήδη την πρωτοβουλία λέει ο υπαστυνόμος Γκίκας διστακτικά.

Ο αστυνόμος Κομνηνός ανασηκώνει το δεξί φρύδι.

- Ήμουν σίγουρος ότι θα συμφωνούσατε και απλά είπα να το επισπεύσω, για να γλιτώσουμε χρόνο.

Ο αστυνόμος Κομνηνός του ρίχνει ένα ερωτηματικό βλέμμα.

- Και κανόνισα να έρθει η αδελφή της, Μυρτώ Παντελιάδου αύριο το πρωί.

- Και η νοσοκόμα;

- Η νοσοκόμα θα λείψει λίγες μέρες στην Πάτρα, να δει τη μητέρα της.

- Αμέσως μετά την κηδεία της Παντελιάδου; Πολύ βολικό.

- Ναι, κι εγώ σκέφτηκα ότι ίσως ήθελε χρόνο να σκεφτεί το άλλοθί της.

- Που σημαίνει ή οτι είναι ένοχη, ή ότι φοβάται ότι θα την θεωρήσουμε ένοχη.  Πότε επιστρέφει;

-  Την επόμενη εβδομάδα.

- Ας είναι. Θα περιμένουμε. Προς το παρόν, ας επικεντρωθούμε στην ανάκριση της Μυρτούς Παντελιάδου.

 

Επόμενη μέρα

Η Μυρτώ Παντελιάδου μπαίνει διστακτικά στο γραφείο του αστυνόμου Κομνηνου. Δάκρυα τρέχουν ασταμάτητα στο πρόσωπό της και με δυσκολία προσπαθεί να συγκρατήσει τους λυγμούς της. Ζητάει ένα ποτήρι νερό . Ο αστυνόμος Κομνηνός γνέφει να του φέρουν ένα ποτήρι νερό. Το δίνει ο ίδιος στη Μυρτώ και περιμένει υπομονετικά να πιει όσο θέλει. Το πίνει μονορούφι και πνίγεται. Βήχει και μετά ξεσπά πάλι σε κλάματα.

-  Έτσι πνιγόταν και η  αδελφή μου όταν ήμασταν παιδιά. Πάντα έπινε το νερό μονορούφι, σαν να φοβόταν μην της το πάρουν! Αχ αδελφούλα μου, αδελφούλα μου, τι έπαθες! ξεσπά σε λυγμούς.

Ο αστυνόμος Κομνηνός της δίνει ένα χαρτομάντηλο. Τον ευχαριστεί και σκουπίζεται βιαστικά.

- Καταλαβαίνω ότι αυτή είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή για σας, αλλά είναι απαραίτητο να μάθουμε κάποια πράγματα που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι συνέβη.

 Τα μάτια της Μυρτούς  αστράφτουν από την οργή.

- Τι εννοείται να καταλάβετε τι συνέβη; Η αδελφή μου αυτοκτόνησε! Την ανάγκασε να αυτοκτονήσει αυτός το κάθαρμά, αυτός ο αλήτης!

- Αναφέρεστε στον Αλκιβιάδη Αλιφραγκή.

- Σε αυτόν φυσικά, σε αυτόν , σε ποιόν άλλον; Έναν άνδρα αγάπησε η αδελφή μου και αυτό έτυχε να είναι ένα κάθαρμα!  Της κατέστρεψε τη ζωή!

- Τι εννοείται; Με ποιόν τρόπο;

-  Της πούλησε έρωτα για να βάλει στο χέρι τα λεφτά της! Ήθελε την μεγάλη ζωή ο λεχρίτης, ο τιποτένος, αυτός που δεν δούλεψε ποτέ του!  Και στο τέλος την άφησε για μια μικρούλα διεκδικώντας και τη μισή περιούσία! Το σπίτι στα Βριλλήσιa, το σπίτι στην Αμοργό, το σπίτι στη Σύρο, σήκωσε και ό, τι υπήρχε στον κοινό τραπεζικό τους λογαριασμό μια ώρα μετά το χωρισμό τους, το διανοείστε; 40.000 !

- Εσείς δεν έχετε κάτι στο όνομά σας;

 H Mυρτώ Παντελιάδου πνίγεται καθώς πίνει μα γουλιά νερό.

- Εγώ έχω δυο καταστήματα ρούχων, και πάνε και τα δυο πολύ καλά.

- Δεν έχετε όμως κληρονομήσει κάτι από τους γονείς σας, όπως η αδελφή σας.

- Όχι. Δεν υπήρχε λόγος, αφού είχα ήδη την δική μου επιχείρηση και πήγαινε πολύ καλά.

- Δεν σας ενοχλούσε δηλαδή που όλη η οικογενειακή περιουσία πέρασε στα χέρια της αδελφής σας;

 Η Μυρτώ Παντελιάδου κοιτάζει τον αστυνόμο Κομνηνό κατευθείαν στα μάτια.

- Όχι δεν με ενοχλούσε. Η αδελφή μου δεν δούλευε και δεν είχε άλλη πηγή εισοδήματος.

-Δηλαδή η αδελφή σας δεν διέφερε πολύ από τον Αλκιβιάδη Αλιφραγκή

Η Μυρτώ Παντελιάδου πετάγεται από την καρέκλα σας σαν να την τσίμπησε μύγα.

- Πώς τολμάτε; H αδελφή μου δεν είχε καμία σχέση με αυτόν τον προικοθήρα!

- Πώς όχι; Kαι οι δυο ζούσαν με τα λεφτά των γονιών σας.

- Η αδελφή μου σπούδασε ιστορία της τέχνης στην Ιταλία. Έχει 2 μεταπτυχιακά. Δεν βρήκε την δουλειά που της άξιζε και καλά έκανε και δεν συμβιβάστηκε με κάτι λιγότερο.

- Όπως κάνατε εσείς;

- Τι εννοείτε;

- Εννοώ πως και εσείς σπουδάσατε φιλολογία αλλά δεν δουλέψατε ποτέ πάνω σε αυτό.

- Αυτό το έκανα για να ευχαριστήσω τους γονείς μας. Δεν με ενδιέφερε ποτέ!

- Σπουδάσατε λοιπόν κάτι για να ευχαριστήσετε τους γονείς σας, αλλά παρόλα αυτά εκείνοι δεν σας άφησαν τίποτα από την οικογενειακή περιουσία. Ενδιαφέρον.

 Η Μυρτώ Παντελιάδου κάθεται πάλι στην καρέκλα της. Ψάχνει στη τσάντα της για τσιγάρα. Βρίσκει ένα. Κοιτάζει τον αστυνόμο Κομνηνό ο οποίος της γνέφει καταφατικά. Ανάβει τσιγάρο και τραβά μια ρουφηξιά..

- Οι γονείς μου ήξεραν ότι εγώ μπορούσα να τα καταφέρω μόνη μου ενώ η Αλεξάνδρα όχι.

- Και πάλι όμως....και εσείς παιδί τους ήσασταν.

-  Δεν σας επιτρέπω να μιλάτε έτσι για τους γονείς μου!

- Να μην αφήσουν τίποτα στο άλλο παιδί τους; Περίεργο.

- Σας είπα έπρεπε να βοηθήσουν την Αλεξάνδρα!

- Θα έπρεπε να βοηθήσουν και εσάς.

- Δε χρειαζόμουν βοήθεια!

-’Ήσασταν όμως και εσείς παιδί τους

- Δεν ήθελαν να μου αφήσουν τίποτα!

Παύση. Η Μυρτώ Παντελιάδου ξεσπά σε κλάματα

- Με αποκλήρωσαν πριν 6 χρόνια γιατί ερωτεύτηκα έναν Αλβανό εργάτη μας.

Ο αστυνόμος Κομνηνός της πρόσφερε ένα χαρτομάντηλο.

- Μπορείτε να πηγαίνετε. Παρακαλώ πολύ όμως να μην φύγετε από τη χώρα για τις επόμενες 15 ημέρες. Θα χρειαστεί να ξαναέρθετε .

 Η Μυρτώ Παντελιάδου τον κοιτάζει με βλέμμα οργισμένο αλλά δε λέει κάτι. Σκουπίζει τα μάτια της με το χαρτομάντηλο, κάνει μεταβολή και φεύγει.

 

Μια ώρα μετά.

Ο αστυνόμος Κομνηνός τηλεφωνεί στον υπαστυνόμο Γκίκα.

- Έχουμε το τηλέφωνο του Αλκιβιάδη Αλιφραγκή ;

- Όχι, αλλά μπορώ να το βρω.

- Ωραία. Τηλεφώνησέ του και κάλεσε τον για ανάκριση μέσα στην εβδομάδα.

- Και αν αρνηθεί να έρθει;

- Tότε θα βγάλουμε ένταλμα συλλήψεως εναντίον του.

- Μα δεν έχουμε στοιχεία εναντίον του.

- Κι όμως έχουμε.

Ο υπαστυνόμος Γκίκας τον κοιτά απορημένος.

 - Βρέθηκαν αποτυπώματα του στο μπουκάλι με τη στρυχνίνη στο κομοδίνο της Αλεξάνδρας Παντελιάδου. Μόλις έλαβα μέιλ από την εγκληματολογική. Έλα να το δεις.

 

...H συνέχεια στο 'β μέρος 

Συγγραφέας: Μάιρη Παπαδοπούλου - Σπουδάστρια Tabula Rasa