Tα “Ψαραμυθάκια» στην έκθεση παιδικού βιβλίου στην Μπολόνια

Το πολυσυγγραφικό παραμύθι, «Τα Ψαραμυθάκια», μετά την επιτυχία που σημείωσε στην ελληνική αγορά, ανοίγει τα φτερά του και ταξιδεύει μεταφρασμένο στην έκθεση παιδικού βιβλίου, Bologna Children’s Book Fair, στην Μπολόνια (Απρίλιος 2019).

Τα «Ψαραμυθάκια» περιλαμβάνουν 30 παραμύθια, έργα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, που παρακολούθησαν το σεμινάριο του Παραμυθιού με καθηγήτρια την Αντιγόνη Πόμμερ. Την εικονογράφηση του παραμυθιού έκαναν μαθητές δημοτικών σχολείων. Το βιβλίο εκδόθηκε τον Μάιο του 2018, σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο i-write. 

Πρόκειται για το τέταρτο πολυσυγγραφικό βιβλίο του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, που δημιουργήθηκε από τους σπουδαστές: Νάσια Αλεξανδρίδη, Αλεξάνδρα Ανδριάδη, Παναγιώτης Αχείμαστος, Βασιλική Βεντούρη, Ραφαέλικα Γεωργαλή, Αργύρης Γιαμάλογλου, Ειρήνη Δεμέστιχα, Στρατονίκη Καλφοπούλου, Αρετή Καράμπα, Δημήτρης Κιάρρας, Άννα Κοντονίκα, Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, Γεωργία Μαρίνου, Χαρούλα Μότσια, Λίλιαν Μπικέ, Ελένη Μπλιούμη, Σοφία Μποτσιβάλη-Μακρή, Θωμάς Νταρούτσος, Αθηνά Ντόκα, Αντιγόνη Παπαγιανάκη, Μάντυ Παπαλοπούλου, Μαρία Παπαμαργαρίτη, Αγγελική Ρήγα, Γεωργία Σακκά-Ντάουερ, Σαραφίδου Αγγελική, Κατερίνα Τσιρλή, Μαρούλα Τσουλκανά, Δέσποινα Φίλιου, Ιωάννα Φώκου, Σοφία Χριστοφή.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Η ιστορία αυτού του βιβλίου ξεκίνησε όταν μια προξενήτρα ζαργάνα επισκέφτηκε τον Κόκο, τον κοκωβιό και τον ενημέρωσε ότι το μοναδικό θηλυκό ψαράκι του είδους του, η Βίνα, ζούσε κάπου στα νερά των Φιλιππίνων. Ο Κόκος, ο τελευταίος μιας μεγάλης ψαροδυναστείας κοκωβιών, ήταν ο μόνος που είχε γλυτώσει από τα δίχτυα των ψαράδων. Τα νέα της ζαργάνας έκαναν την καρδιά του να χτυπά δυνατά και αποφάσισε αμέσως να ψάξει να βρει τη μοναδική αγάπη της ζωής του. Η προξενήτρα, του είχε μιλήσει για μια πανέμορφη κοκωβίνα, που τα λέπια της ιρίδιζαν στο φως του ήλιου και τα πράσινα μάτια της είχαν κάψει καρδιές στον βυθό, ακόμα και του καρχαρία.
Το ταξίδι του για τις Φιλιππίνες κράτησε τριάντα μέρες. Ούτε είκοσι εννιά ούτε τριανταμία.  Κολύμπησε σε βαθιά και σε ρηχά νερά. Με φουρτούνα και με μπουνάτσα. Με φεγγάρι και με αφέγγαρο ουρανό. Σε όποιο πλάσμα συναντούσε, μιλούσε για τον έρωτά του για την Βίνα. Τους εξηγούσε πως οι δυο τους θα ήταν το τελευταίο ζευγάρι που είχε ξεφύγει από τα δίχτυα των ψαράδων. Όλοι, πρόθυμα τον βοήθησαν να βρει τον σωστό δρόμο. Κάθε μέρα, γνώριζε και από ένα ψαράκι και αυτό του έλεγε τις δικές του εμπειρίες με τους ανθρώπους. Ο Κόκος κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν κυνηγούσαν μόνο τους κοκωβιούς.
Την τριακοστή ημέρα, έφτασε στα νερά των Φιλιππίνων. Κοίταξε αριστερά, κοίταξε δεξιά, και τότε… την είδε  πάνω σε ένα κοράλλι να κάνει ηλιοθεραπεία. Η ουρά της μικροκαμωμένη κουνιόταν στον ρυθμό των ρευμάτων. Η καρδιά του Κόκου σκίρτησε. Η Βίνα, τον είδε και του χαμογέλασε. Ήταν έρωτας από την πρώτη ψαροματιά.
«Βίνα» του έδωσε  ντροπαλά την ουρά της.
«Κόκος» της φίλησε το πτερύγιο με βαθιά υπόκλιση.
Ο Κόκος για να ευχαριστήσει όλους αυτούς που τον βοήθησαν να βρει το ταίρι του, έγραψε ένα βιβλίο, «Τα ψαραμυθάκια», με τις ιστορίες που του είχαν αφηγηθεί.
Και αν ρωτάτε για τον Κόκο και τη Βίνα, έζησαν μαζί μέχρι τα βαθιά γεράματα μια ζωή σαν ψαραμύθι.