"Παγώνα η σταγόνα" της Αθανασίας Αλεξανδρίδη

Μια φορά και ένα καιρό, μπορεί τώρα ή παλιά, κάπου ψηλά στον ουρανό ζούσε η Παγώνα η Σταγόνα. Το σπίτι της ήταν ανάμεσα στα άσπρα αφράτα σύννεφα. Κάθε μέρα ξυπνούσε και έτρεχε ανάμεσα στα σύννεφα μαζί με τις φίλες της, τις άλλες σταγόνες. Έπαιζαν ατελείωτες ώρες. Η ζωή της εκεί ψηλά φάνταζε ονειρική. Ώσπου ένα φθινοπωρινό πρωινό η Παγώνα ξύπνησε από τις φωνές των φίλων της. Έτρεξε γρήγορα να δει τι είχε συμβεί. Τα σύννεφα είχαν γίνει γκρι και κάποια σχεδόν μαύρα. Οι σταγόνες άρχισαν να ανησυχούν.

- Κάποτε η μαμά μου μου είχε πει ότι όταν γίνουν γκρι τα σύννεφα θα έχει φτάσει η ώρα να αποχωριστώ το σπίτι μου. Τότε θα αρχίσω ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι, είπε μια σταγόνα ανήσυχη.

- Έφτασε αυτή η ώρα; Αναρωτήθηκε μια άλλη σταγόνα.

- Ναι και πρέπει να προσέχουμε πολύ.

- Τι θα γίνει άραγε; Που θα πάμε;

«Το Μυστικό της Καρυδιάς» το βιβλίο της σπουδάστριας της Tabula Rasa, Λυδίας Ψαραδέλλη

Κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα της σπουδάστριας του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Λυδίας Ψαραδέλλη, σε συνεργασία με τη Μηλέβα Αναστασιάδου, από τις εκδόσεις Εντύποις, με τίτλο "Το μυστικό της καρυδιάς".

"Το Νεραϊδώραμα" του Νίκου Καρδαμπίκη

Στο σαλόνι επικρατούσε απόλυτη ησυχία. Είχα έρθει στο πατρικό του πατέρα μου, στο χωριό που τόσο αγαπούσα, για να βρω έμπνευση για το νέο μου βιβλίο. Η αίσθηση θύμιζε μια άλλη εποχή. Την εποχή που ήμουν παιδί, στο χωριό μαζί με τα ξαδέλφια μου. Καθόμασταν όλα τα ξαδέλφια σε κύκλο στο ξύλινο πάτωμα, πάνω σε μαξιλάρες, απέναντι από το τζάκι στο οποίο έκαιγε μια δυνατή φωτιά. Στην μέση του κύκλου καθόταν σε μια κουνιστή καρέκλα η  γιαγιά μας.

Η ανυπομονησία ήταν απτή στην ατμόσφαιρα. Περιμέναμε να ξεκινήσει το πλέξιμο και μαζί με αυτό την βραδινή μας ιστορία. Ήταν παράδοση τα βράδια στο χωριό, μιας και τηλεόραση δεν υπήρχε, να ακούμε μια από τις πολλές ιστορίες του τόπου μας και η γιαγιά μας ήξερε αρκετές από αυτές.

"Οι σκέψεις" της Χριστίνας Αλεξίου

Ανοίγει τα φτερά της η μέρα κι εσύ πονάς. Πονάς γιατί σκέφτεσαι. Ανοίγουν τα βλέφαρα αλλά εσύ τα θες κλειστά. Δεν είναι η μέρα που περίμενες. Δεν είναι η μέρα που νοιώθεις ζωντανός. Μόνο εκείνη την μέρα θέλεις να ξυπνάς. Και σκέφτεσαι.... συνεχίζεις να σκέφτεσαι...αλλά δεν βγαίνει πουθενά. Νομίζεις οτι θα γίνει πυρηνική έκρηξη μέσα στον εγκέφαλό σου... αλλά εσύ συνεχίζεις να σκέφτεσαι. Δεν σταματάς. Σκέφτεσαι το πριν, το μετά, τις εναλλακτικές, τις ευκαιρίες, τα πίσω, τα εμπρός, όλα όσα νομίζεις οτι θα σου δώσουν τη λύση. 

''H ξανθομαλλούσα και το μαγικό σαπούνι" της Αναστασίας Καββαδία

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε χαρούμενα σε ένα σπιτάκι μέσα στο τιρκουάζ δάσος η ξανθομαλλούσα με τους γονείς της. Κάθε πρωί μάζευαν το γάλα από τις κατσίκες και τις αγελάδες τους και το μέλι από τα λουλουδάτα μελίσσια. Το απόγευμα διάβαζε τα μαθήματα με την μαμά και την δασκάλα που της μιλούσε από την τάξη μέσω διαδικτύου. 

Μια μέρα αρρώστησε μία αγελάδα και η ξανθομαλλούσα κατέβηκε με τον μπαμπά της στο χωριό για να αγοράσουν φάρμακα. Δίπλα στο φαρμακείο μοσχομύριζε μαστίχα και κανέλα από το ζαχαροπλαστείο. Η ξανθομαλλούσα χάζεψε την βιτρίνα με τα πολύχρωμα παγωτά: κεράσι, μπανάνα και σοκολάτα με φιστίκι, το αγαπημένο της. 

''Όχι, ξανθομαλλούσα μου. Θα πάρουμε μεθαύριο φρέσκο παγωτό από το πανηγύρι μας'' απάντησε ο μπαμπάς και μπήκε στο φαρμακείο. Η ξανθομαλλούσα έκατσε να θαυμάζει την βιτρίνα. 

Τότε ένας κύριος με φανταχτερά ρούχα βγήκε από το ζαχαροπλαστείο κρατώντας ένα μεγαααααλο χωνάκι στο χέρι με παγωτό σοκολάτα-φιστίκι. 

''Ξανθομαλλούσα, αν θέλεις το παγωτό θα έρθεις μαζί μου για μια βόλτα με την βάρκα στο ποτάμι'' της είπε με τσιριχτή φωνή. 

"Παιχνίδια μυαλού" της Αγαθονίκης Τσιακάλου

Άνοιξα τα μάτια μου, κοίταξα δεξιά, αριστερά. Τίποτα, δεν μπορούσα να δω τίποτα πέρα από το απόλυτο σκοτάδι. Ήξερα πως ήμουν στο κρεββάτι μου, ένιωθα  με τις άκρες των δακτύλων μου την μάλλινη κουβέρτα μου. «Που βρίσκομαι;» μονολόγησα. Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος σαν μια καμένη λάμπα να τρεμοπαίζει. Δευτερόλεπτα αργότερα άναψε μια επιγραφή που έλεγε με πράσινα γράμματα ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΩΡΑ. ΜΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ. Στην δεξιά πλευρά της πινακίδας εμφανίστηκε με κόκκινα γράμματα το νούμερο εξήντα. Πριν προλάβω να σκεφτώ, αυτό ξεκίνησε να μετρά αντίστροφα.

Νέο σεμινάριο δημιουργικής γραφής: Συγγραφή βιβλίου - μυθιστορήματος

Σε ελκύει η ιδέα της συγγραφής; Είσαι αρχάριος συγγραφέας; Θέλεις να γράψεις αλλά δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις;  

Από την Πέμπτη 31/03/16 ξεκινάει ένα νέο εντατικό σεμινάριο λογοτεχνικής γραφής που θα σε βοηθήσει να ανακαλύψεις τους τρόπους για να μπεις στη διαδικασία συγγραφής του δικού σου μυθιστορήματος. Μάθε όλα τα μυστικά της δημιουργικής γραφής και της συγγραφής βιβλίου.

H Tabula Rasa συγκεντρώνει και στηρίζει τους πρόσφυγες!

Παρακαλούμε, προωθήστε το όπου και όπως μπορείτε!

Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa είναι κοντά στους πρόσφυγες. Από την Τετάρτη 16-03-2016 έως και την Πέμπτη 24-03-2016 συγκεντρώνουμε αγαθά. 

Όποιος θέλει να συμβάλλει, μπορεί να το κάνει, πηγαίνοντας στις εγκαταστάσεις της σχολής, ό,τι μπορεί από την παρακάτω λίστα!

 
Διεύθυνση: Τριών Ιεραρχών 18-20 Θησείο, τηλ.2130024291.

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 15:00-22:00 & Σάββατο: 14:00-20:00.

Θέλουμε να τονίσουμε ότι κάθε προσφορά είναι πολύτιμη. Το ένα που μπορεί να φέρει κάποιος, είναι εξίσου σημαντικό με τα δέκα που μπορεί να φέρει κάποιος άλλος.

Είμαστε μαζί, είμαστε πολλοί.

"Οι τελευταίες σκέψεις μίας κότας πριν τη σφαγή" της Αναστασίας Παπά

Πώς να κρύψω την γύμνια της ψυχής μου; Ξέρω ότι είναι τα τελευταία μου δευτερόλεπτα, θέλω να πω τόσα πολλά μα δεν έχω χρόνο, ούτε φωνή. Τα δύο τελευταία αυτά λεπτά, κακάρισα τόσο πολύ ζητώντας ικετευτικά να μην είμαι εγώ αυτή που θα νιώσει την κρύα λεπίδα στο λαιμό της, αλλά δεν μου έδωσαν σημασία. 

"7 Ζωές" της Κωνσταντίνας Δήμου στο Studio Κυψέλης

Το studio Κυψέλης παρουσιάζει την μαύρη κωμωδία της φοιτήτριας της σχολής μας, Κωνσταντίνας Δήμου.

Η οικογένεια Αναστασίου δεν διαχειρίζεται μόνο ένα πρωτοποριακό γραφείο τελετών όπου έλκει συνεχώς νέους πελάτες απογοητευμένους όχι μόνο από τη ζωή αλλά και τα γυρίσματα της μοίρας αλλα δοκιμάζει τους δεσμούς της μέσα από την σύγκρουση του θανάτου και της ζωής μέσα από απώλειες, μέρος μαθημάτων της ζωής. Ξεπληρώνοντας παλιούς λογαριασμούς αλλά και νέα ξεκινήματα προσωπικών διαδρομών. Άραγε η αγάπη ενώνει τους ανθρώπους ή απλά δύναμη της συνήθειας μέχρι ο θάνατος να χτυπήσει την πόρτα της ζωής.

Τέσσερις διαφορετικοί χαρακτήρες βλέπουν και βιώνουν την έννοια του θανάτου μέσα από διαφορετική οπτική γωνία.

"Ο λαβύρινθος" της Αφένδρας Τσιάκα

Το σώμα μου πονάει απελπισμένα. Κρύος ιδρώτας λούζει όλο μου το κορμί. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Νιώθω πως θα διαλυθεί αν το αγγίξω. Τα μάτια μου καίνε. Τρέμω. Κάνει κρύο. Εικόνες ξεπηδούν μπροστά μου και διαλύονται σαν σκόνη. Παλεύω να θυμηθώ, να καταλάβω. 

Γλυφάδα – Αεροδρόμιο και εκεί κάπου στη διαδρομή ένα μηχανάκι θρυμματίζει το παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου. Και εγώ αιμόφυρτη στο νοσοκομείο πάνω στο ψυχρό χειρουργικό τραπέζι να παλεύω μεταξύ ζωής και θανάτου! 

Κι όμως δεν είμαι εκεί.

Που είμαι; Μια ταμπέλα κρέμεται από μια αόρατη κλωστή και βαραίνει το στήθος μου: «Εχετε μια ώρα. Μην αγγίξετε τους τοίχους».

Διάκριση των διηγημάτων των σπουδαστών της σχολής Tabula Rasa, Γιάννη Βλάχου και Χριστίνας Κωνσταντουδάκη

Οι σπουδαστές του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, Γιάννης Βλάχος και Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, μας έκαναν για άλλη μια φορά υπερήφανους με τη διάκρισή τους για τα έργα τους "Φύλλο στον Άνεμο" και "Κωδικό Όνομα" αντίστοιχα, που διαγωνίστηκαν στον 3ο Διαγωνισμό σύντομου διηγήματος με θέμα "Φθινόπωρο" που διοργάνωσε το Eyelands.

Κριτής των διηγημάτων ήταν η συγγραφέας Καίτη Στεφανάκη, η οποία θα επιμεληθεί μαζί με τον Βασίλη Χατζηβασιλείου τη συλλογή με τα διηγήματα που θα κυκλοφορήσει το επόμενο φθινόπωρο από τις εκδόσεις Παράξενες Μέρες.

"Η νύφη τό 'σκασε" του Διονύση Κακολύρη

...Ένιωσα ότι κάποιος πέρασε από δίπλα μου και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι σε δημόσιο χώρο. Οι στιγμές που διαδραματίστηκαν τα προηγούμενα λεπτά της ώρας είναι σίγουρο ότι θα με στιγμάτιζαν για όλη μου τη ζωή. Είμαι βέβαιος επίσης πως κάνεις… μα κάνεις δεν θα με πιστεύει όταν τις διηγούμαι...

Νέες προσθήκες στην ομάδα καθηγητών της σχολής Tabula Rasa και νέα σεμινάρια εαρινού κύκλου.

Από τις 5 Μαρτίου θα ενταχθούν στο δυναμικό της σχολής Tabula Rasa δύο νέοι έμπειροι καθηγητές, αναλαμβάνοντας τρία ολοκαίνουρια σεμινάρια που θα πραγματοποιηθούν κατά τον εαρινό κύκλο σπουδών 2016.

Η Ελένη Τζώρτζη με μακρά πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και που σε συνεντεύξεις της δεν σταματά να μιλά για τον έρωτα που έχει με το «σανίδι», καθώς και για την ίδια την ζωή. Στη σχολή θα διδάξει "Σκηνοθεσία θεάτρου" και "Υποκριτική: Χτίζοντας ένα ρόλο". Τα συγκεκριμένα σεμινάρια απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και στοχεύουν στη φαντασία και στην όρεξη για δημιουργία.

Το σεμινάριο "Υποκριτική: Κωμωδία" αναλαμβάνει ο Δημήτρης Μενούνος. Ένας ηθοποιός που το θέατρο γι' αυτόν λειτουργεί ως ψυχοθεραπεία και που από τότε που αποφοίτησε από τη σχολή του Θεάτρου Τέχνης δεν έχει σταματήσει να ασχολείται με αυτό που αγαπά, από το θέατρο και την τηλεόραση, μέχρι τον κινηματοφράφο, την σκηνοθεσία και την διδασκαλία.

"Η αξία της φιλίας" της Χρυσοθέμις Περδικέα

Ένα γλυκό παραμύθι, για την αξία της φιλίας.  Το σκέφτηκα πριν καιρό, το έγραψα πριν από λίγο, να το μοιραστώ με όσους πιστεύουν όχι μόνο στη φιλία αλλά και σε όσους  μπορούν να είναι και φίλοι. Πολλοί πιστεύουμε σε αυτή, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε κιόλας σωστοί, πραγματικοί φίλοι. Στη ζωή μας γνωρίζουμε συχνά κόσμο, που μας ξεγελά, αλλιώς μας φαίνονται κάποιοι  και άλλα άτομα προκύπτουν.  Δυστυχώς είμαι και εγώ από αυτά τα άτομα, που άλλους νόμιζα για φίλους και άλλοι μου στάθηκαν….  Δεν με ενδιέφερε ποτέ ένας φίλος, που στεκόταν δίπλα μου στην αποτυχία, αλλά πόσοι άντεξαν στην επιτυχία μου και την συνεχή προσπάθεια μου.   Δυστυχώς λίγος ο αριθμός… Δεν πειράζει, άλλωστε κάποτε ένας σοφός είπε, πως αν δεν μπορείς να έχεις ένα πραγματικό φίλο, τότε γίνε, φίλος, εσύ του εαυτού σου…

Σας το αφιερώνω… 

Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας, και αδειάστε το μυαλό σας, από οποιαδήποτε σκέψη.

Μια φορά και έναν καιρό λοιπόν. Ένας άντρας με το άλογο του και τον σκύλο του περπατούσαν σε ένα δάσος. Την ώρα που περνούσαν κάτω από ένα μεγάλο δέντρο, έπεσε κεραυνός και πέθαναν και οι τρεις.