"Φωτογραφία γάμου" της Μαίρης Κάντα

Έφυγες και με άφησες μαυροντυμένη και μόνη. Γιατί βιάστηκες να φύγεις; Δεν περίμενες να φύγουμε μαζί; Ξέχασες τι μου είχες υποσχεθεί; «Θα είμαι πάντα δίπλα σου για να μη φοβάσαι τίποτα» μου έλεγες συνέχεια. Μα τώρα φοβάμαι και δεν είσαι εδώ. Μόνο το άλμπουμ των φωτογραφιών υπάρχει για να μου θυμίζει την ύπαρξη σου. Από τότε που χάθηκες, ανοίγω συνέχεια αυτό το άλμπουμ. Παίρνω την φωτογραφία του γάμου μας και την αγκαλιάζω σφιχτά. Όπως έκανα και σε σένα και όλο μου έλεγες πως σε πονούσα. Μα έκανες λάθος. Η αγάπη δεν πονάει. Η απουσία μόνο πονάει.

“Μια Χριστουγεννιάτικη εξαφάνιση…” της Νίκης Τσιάκαλου

Χριστούγεννα, η πιο όμορφη στιγμή μικρών και μεγάλων, αλλά πιο πολύ των μικρών που περιμένουν να πάρουν τα δώρα τους από τον Άη Βασίλη. Έτσι και μικρός Άρης περίμενε με ανυπομονησία και χαρά το δικό του δώρο. Ποιο θα ήταν όμως αυτό; Ανησυχούσε μήπως πάρει κάτι που δεν του άρεσε. Τότε ο δεκάχρονος Άρης έγραψε ένα γράμμα στον Άι Βασίλη που του ζητούσε τι λαχταρούσε και το κρέμασε στο δέντρο με την βοήθεια της μαμάς του σαν να είναι κάποιο στολίδι σαν όλα τ’ άλλα. 

Ξημέρωσε παραμονή Χριστουγέννων και όλες οι οικογένειες ετοιμάζονταν για το βραδινό τους τραπέζι που θα έκαναν σε συγγενείς και φίλους. Ο Άρης τότε θυμήθηκε ότι εκείνο το βράδυ ο Άγιος Βασίλης θα άφηνε το δώρο του κάτω απ’ το δέντρο. Έτρεξε όλος χαρά προς το δέντρο και προς απογοήτευση του διαπίστωσε ότι το γράμμα δεν ήταν πάνω στο δέντρο. Κοίταξε γύρω-γύρω να δει μήπως βρισκόταν σε κάποιο άλλο σημείο. Πουθενά δεν υπήρχε. Εκείνη την στιγμή σκέφτηκε να ανακαλύψει μόνος του τι απέγινε το γράμμα. Πήγε στο δωμάτιο του, άνοιξε ένα παιχνίδι μυστηρίου-ντετέκτιβ που του είχε πάρει ο νονός του. Φόρεσε το ημίψηλο καπέλο του, την καμπαρτίνα του και έναν μεγεθυντικό φακό απαραίτητο αξεσουάρ για την έρευνα του. Κοίταξε πολύ προσεκτικά το δέντρο με τον φακό του για οτιδήποτε ασυνήθιστο, ώσπου κάποια στιγμή εντόπισε σ’ ένα κλαδί ένα πιαστράκι που κρεμόταν μόνο του με λίγο σκισμένο χαρτί. «Α χα!» έκανε ο μικρός Άρης. «Κάποιος πήρε το γράμμα, αλλά ποιος;» ρώτησε φωναχτά. Δευτερόλεπτα αργότερα πήρε ένα χαρτί και μολύβι και πήγε να ρωτήσει την γιαγιά του που βρίσκονταν στο σπίτι.

«Γιαγιά;» ρώτησε.

«Τι είναι παιδί μου;»

«Πήγες προς το δέντρο να καθαρίσεις σήμερα;»

«Όχι παιδάκι μου δεν πήγα ακόμη, γιατί ρωτάς;» Ο Άρης πήγαινε πέρα δώθε νευρικά.

«Πότε ήταν η τελευταία φορά που καθάρισες εκεί;»

«Εψές παιδάκι μου. Λέρωσες πουθενά; Να καθαρίσω;»

«ΟΧΙ» απάντησε φωναχτά «Δεν θα πας σήμερα προς το δέντρο κάτι ψάχνω»

«Εντάξει- εντάξει παιδάκι μου. Παίζεις τον ντεντέκτιβ; Τι ψάχνεις να σε βοηθήσω;» ρώτησε η γιαγιά του.

«Όχι, θα ερευνήσω μόνος μου. Πες μου πότε είδες τελευταία φορά το γράμμα μου στο δέντρο;»

«Εψές που καθάρισα. Ήταν εκεί».

Σημείωσε κάτι στο χαρτί του και ξανά πήγε στο σαλόνι όπου βρισκόταν το δέντρο. Κάθισε μπροστά του και σκεφτόταν ποιος μπορεί να το πήρε και γιατί. Η γιαγιά δεν το πήρε, ο μπαμπάς αποκλείεται γιατί λείπει στην δουλειά, μήπως η μαμά; Μπα, δεν θα το έκανε αυτό η μαμά μου. Να πέρασε ο Άγιος Βασίλης και να το πήρε; Το βράδυ θα έρθει αυτός. Σιγά μην κάνει τόσες διαδρομές πέρα δώθε… Όχι- όχι δεν είναι αυτός. 

Τότε σκέφτηκε να πιάσει τον κλέφτη με ένα κολπάκι που είχε δει στην τηλεόραση που έκανε

ένα παιδάκι. Πήρε μια κλωστή, την έδεσε στο πιαστράκι πολύ καλά και τοποθέτησε χρυσόσκονη σ’ ένα  μικρό πλαστικό δοχείο, πήρε ένα σκαμπό ανέβηκε και το έβαλε πιο ψηλά στο δέντρο, ώστε όταν ερχόταν ο κλέφτης να βάλει πάλι το γράμμα στην θέση του ο Άρης θα ήξερε ποιος ήταν με την χρυσόσκονη που θα έπεφτε επάνω του.

Λίγες ώρες αργότερα ο Άρης καθόταν ανυπόμονος. Ήρθε ο πατέρας του από την δουλεία και δεν είδε χρυσόσκονη επάνω του. Αθώος έγραψε στο χαρτί. Η μαμά του επίσης δεν ακούμπησε το δέντρο. Μπερδεύτηκε. Ποιος είναι; Σκέφτηκε. Αργότερα, άρχισε να μαζεύτε κόσμος στο σπίτι για να γιορτάσουν όλοι μαζί τα Χριστούγεννα και ο Άρης φοβόταν μην του χαλάσουν την κατασκευή στο δέντρο. Είχαν έρθει τα ξαδέρφια του και έπαιζε μαζί τους όταν ξαφνικά πέρασε από δίπλα του κάποιος και κάτι γυάλιζε επάνω του. Έτρεξε από πίσω να δει ποιος είναι όταν έπεσε πάνω στην μητέρα του.

«Μαμά;»

«Κοίτα πως έγινα!» ου είπε η μητέρα του προσπαθώντας να διώξει την χρυσόσκονη από την μπλούζα της και στα μαλλιά της.

«Εσύ πήρες το γράμμα μου;» ρώτησε έκπληκτος.

«Ποιο γράμμα;» απάντησε σαν μην ήξερε τι της έλεγε.

«Πες την αλήθεια σε τσάκωσα. Εσύ το πήρες!». Παραδομένη πλέον από την εξυπνάδα του γιού της παραδέχτηκε πως εκείνη πήρε το γράμμα από το δέντρο. «Εντάξει, με τσάκωσες εγώ το πήρα, αλλά το έκανα γιατί μου ζήτησε ο Άγιος Βασίλης την βοήθεια μου και να του δώσω το γράμμα να ετοιμάσει το δώρο σου. Έτσι έκανα και το ξαναέβαλα στην θέση του για να μην καταλάβεις τίποτα. Δεν σε πείραξε;»

«Χα χα όχι μαμά τέλεια θα μου πάρει αυτό που θέλω!»

«Κοίτα όμως τώρα πως έγινα με το κολπάκι σου, πως θα φύγει η χρυσόσκονη από πάνω μου;»

«Μην την βγάλεις μαμά, είσαι πολύ όμορφη. Θα λάμπεις απόψε!»

Συγγραφέας: Νίκη Τσιακάλου - Φοιτήτρια Tabula Rasa

"Η «ελληνοφρένεια» των μπουζουκιών!" της Αφένδρας Τσιάκα

Βράδυ Σαββάτου. Η επίσημη έξοδος του Ελληνα!

Διασχίζοντας την παραλιακή, τη Συγγρού, το κέντρο καταλαβαίνεις ότι οι περισσότεροι έχουν ένα προορισμό. Τα μπουζούκια. Δεν λέω νυχτερινά κέντρα, γιατί είναι κάτι πολύ γενικό και δεν χαρακτηρίζει την διασκέδαση αυτής της χώρας. Η λέξη «μπουζούκια» έχει αποθηκευτεί κατευθείαν στον σκληρό δίσκο του μυαλού μας και αρνούμαστε πεισματικά να την θυσιάσουμε σε νεοελληνικούς ορισμούς.

Δεύτερη χρονιά για την διαδραστική παράσταση "Γκρι πόλη"

Ο απόφοιτος της σχολής μας Κωνσταντίνος Παλίλης και η σπουδάστρια Μαρία Αποστολάτου γράφουν και σκηνοθετούν τη διαδραστική παιδική παράσταση, «Η Γκρι Πόλη» όπου θα παιχτεί για 2η χρονιά.

Το πρώτο Black Friday στην εκπαίδευση, με 60% έκπτωση, ΜΟΝΟ στην Tabula Rasa!

Η πολυσυζητημένη #BlackFriday ήρθε και στην εκπαίδευση. Μπορείς  μόνο για σήμερα να αποκτήσεις το αγαπημένο σου σεμινάριο, ΜΟΝΟ με 20 ευρώ το μήνα! (60% έκπτωση).

Κάνε το όνειρό σου πραγματικότητα, με τα πιο δημιουργικά σεμινάρια, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa! 

"Σκοτεινός τόπος" της Μαίρης Χαρπαντίδου

Το σκοτάδι είναι απόλυτο. Έχει αποκτήσει δική του υπόσταση. Την τυλίγει από παντού σαν ρούχο στενό που ξέρεις ότι σε πνίγει, αλλά είσαι υποχρεωμένος να το φορέσεις. Το σκοτάδι είναι πυκνό. Νιώθει την υφή του στα χέρια της, την οσμή του στα ρουθούνια της. Ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα σε μια προσπάθεια να καταλάβει τι γίνεται. Ψηλαφίζει με τα χέρια το χώρο. Που βρίσκεται; Γιατί δεν μπορεί να απλώσει τα χέρια της; Γιατί μπορεί να κάνει μόλις δυο βήματα; Πως βρέθηκε εδώ; Ερωτήσεις που ξεπηδούν μέσα στη ζάλη του μυαλού της. Όλα μέσα στο κεφάλι της είναι θολά, συγκεχυμένα σαν να τα έχει καλύψει ένα σύννεφο σκόνης. Δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά.

"Κομμάτι μιας αγάπης" της Χριστίνας Κωνσταντουδάκη

Ένα κλωνάρι άρχισε να ξεπετάγεται από το νωτισμένο χώμα, στον μικρό κήπο ενός σπιτιού. Το γαρύφαλλο άνοιξε τα μάτια του. Είχε φτάσει κιόλας άνοιξη; Κοιμόταν τόσο βαθιά που ούτε κατάλαβε πως πέρασαν οι εβδομάδες. Άκουσε πατημασιές να πλησιάζουν κι έκλεισε πάλι τα μάτια του, φοβισμένο. Κρυφοκοίταξε μόνο όταν ένιωσε κάτι υγρό να πέφτει πάνω του. Νερό! Πόσο του είχε λείψει. 

Ένα κορίτσι με κοτσίδες και λειψά τα μπροστινά της δόντια, του χαμογελούσε. 

«Να μεγαλώσεις γρήγορα, λουλουδάκι. Ο αδερφός μου παντρεύεται σε λίγο καιρό» του είπε.

"Οι αισθήσεις" της Αναστασίας Παπά

Έπιασε το σκουρόχρωμο, σκληρό, µε ξυλώδη υφή και καφέ λείο περίβλημα του ξύλου. Ύστερα το μύρισε, η μυρωδιά του, από το χώμα και  υγρασία του δημιούργησε ταραχή, όχι μόνο τώρα αλλά και κάθε φορά. Ο πνευματικός του κόσμος πάντα δούλευε σε υψηλότερες συχνότητες από τις συνήθεις και οι σκέψεις του έτρεχαν σε τρελά μονοπάτια.

"Απώλεια" του Μάνου Σφυράκη

…Καθόταν αναπαυτικά δίπλα στο παράθυρο ενώ είχε περάσει το κεφάλι  μέσα στις χούφτες της. Η μανία του άνεμου ίσα που της γινόταν αισθητή απ’ έξω…

Τίποτα δεν είχε για εκείνη σημασία πια! Ο πόνος της ήταν αρκετά μεγαλύτερος από οτιδήποτε άλλο εκείνη την στιγμή. Η ζωή της δεν είχε καμία αξία χωρίς εκείνον να είναι δίπλα της, να την αγαπά, να την προσέχει, να την κοιτάζει στα μάτια και να της λέει πόσο όμορφη γίνεται μέρα με την μέρα τώρα που θα έφερνε στον κόσμο την κορούλα τους! Η ευτυχία όμως στην ζωή ενός ανθρώπου είναι μετρημένη στα δάχτυλα των χεριών του, είναι στιγμές ελάχιστες κι όχι μια ζωή ολόκληρη, κι εκείνη αυτό το γνώριζε.

Τιμητική διάκριση για τους σπουδαστές του εργαστηρίου Tabula Rasa

Τρεις από τους σπουδαστές του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Tabula Rasa, θα είναι ανάμεσα στους συγγραφείς του συλλεκτικού βιβλίου με θέμα: "Ζόμπι στην Ελλάδα", που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πηγή και iWrite.

Νέα θεατρική παράσταση «Το σχέδιο», από τον απόφοιτο σπουδαστή της Tabula Rasa, Νεκτάριο Μπουτεράκο

Ο απόφοιτος της σχολής μας Νεκτάριος Μπουτεράκος γράφει και σκηνοθετεί την αστυνομική κωμωδία, «Το σχέδιο».

Τρίτο βραβείο λογοτεχνίας για την μαθήτριά μας Ιωάννα Αποστολάκου

Η σπουδάστρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Ιωάννα Αποστολάκου, έλαβε μέρος στο λογοτεχνικό διαγωνισμό «Λογο-τεχνία» των εκδόσεων Α. Ανώνυμο, συμμετέχοντας με το κείμενο, με τίτλο: «Σκοτεινιασμένο άσπρο» και έλαβε την τρίτη θέση.

NEO Ταχύρυθμο Σεμινάριο Σύγχρονης Κινηματογράφησης στην Tabula Rasa

Πώς μπορούμε να οπτικοποιήσουμε μια ιδέα μας για ταινία;  Πώς θα είμαστε αποτελεσματικοί επαγγελματίες, δουλεύοντας στον δρόμο και σε συνθήκες πίεσης; Μπορούμε να το κάνουμε με μικρό κόστος;

Σινεμά και σύγχρονες τεχνολογίες και τεχνικές.

Τι σχέση έχει ο ήχος και πόσο μεγάλο ρόλο παίζει σε μία ταινία; Η σημασία της φωτογραφίας και η σπουδαιότητα του διευθυντή φωτογραφίας. Ανάλυση των ειδικοτήτων της ταινίας. Με αυτά (και αρκετά άλλα) θέματα θα ασχοληθούμε στο σεμινάριο αυτό, προκειμένου να καταλάβουμε τι κάνει και τι είναι ο σκηνοθέτης, ο ηχολήπτης και ο διευθυντής φωτογραφίας στην σύγχρονη εποχή.

3η σε διαγωνισμό ελευθερης γραφής η σπουδάστρια της σχολής Tabula Rasa, Μαίρη Κάντα

Με τον τίτλο "Μια αλήθεια που πονάει" η Μαίρη Κάντα διακρίθηκε με πεζό κείμενο στον 4ο διαγωνισμό ελεύθερης γραφης με αριθμό συμμετοχών 51 και αριθμό ψήφων 2814.

Αν όχι σήμερα, αύριο.

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Αν όχι σήμερα, αύριο", της Δανάης Δημητρακοπούλου, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Τσεκούρα, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Πέων διάλογοι

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Πέων διάλογοι", του Νικόδημου Τσαγκλή, σε σκηνοθεσία των Παναγιώτη Καποδίστρια και Δημήτρη Μενούνο, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Έλλη, το κουνέλι

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Έλλη, το κουνέλι", της Αναστασίας Παπά, σε σκηνοθεσία της Άννας Φωτοπούλου, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Η καθηγήτρια λογοτεχνικής γραφής Αντιγόνη Πόμμερ γράφει για τη Huffington post

H Αντιγόνη Πόμμερ, ανάμεσα στα μαθήματα λογοτεχνικής γραφής που διδάσκει στο εργαστήρι Tabula Rasa αλλά και τη συγγραφή του νέου της (5^ου) βιβλίου, ξέκλεψε λίγο χρόνο για να γράψει ένα άρθρο για τη Huffington Post, εμπνευσμένο από την ιστορία του Σπύρου Λούη, του πρώτου Έλληνα μαραθωνοδρόμου.

Κούκλα σε βιτρίνα

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Κούκλα σε βιτρίνα", της Αννέτ Τσατσαμπά, σε σκηνοθεσία της Άννας Φωτοπούλου, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Πρόκριση για την καθηγήτρια φωτογραφίας, Ντόρα Χάλαρη

Η καθηγήτρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής, Ντόρα Χάλαρη, που διδάσκει το σεμινάριο Φωτογραφίας έλαβε μέρος στο διαγωνισμό του Μουσείου Μπενάκη Athens Photo και με τη φωτογραφία της προκρίθηκε για ψηφοφορία στα βραβεία κοινού στην κατηγορία “City of errors”.

Πρώτη γνωριμία με τον μεγάλο έρωτα

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Πρώτη γνωριμία με τον μεγάλο έρωτα", της Ευαγγελίας Βενάρδου, σε σκηνοθεσία της Άννας Φωτοπούλου, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Πρώτη γνωριμία με την μητρότητα

Παρακολουθήστε το μονόπρακτο "Πρώτη γνωριμία με την μητρότητα", της Αρετής Καραμπά, σε σκηνοθεσία του Ιωάννη Μπαρμπέρη, από την παράσταση "Ola_Kolaz.gr VI - Πρώτη γνωριμία" με πρωτότυπα κείμενα των σπουδαστών του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".