Δεν ήρθε ποτέ και δάκρυσα
Ζήτησα βοήθεια με ψίθυρο
φώναξα σαν αγρίμι ήμερο
Μα δεν είμαι εγώ για πολλά πίστεψα
Και κάθε ελπίδα έκαψα
Τίποτα άλλο αλήθεια δε ζητάω
Ή μήπως θέλω
ελευθερωθώ ;
Και από το φως να μη χαθώ
Πονάω και τόσο διψάω
Κοίτα με ακόμα αγαπάω
Ξυπόλητη στα αγκάθια περπατάω
Φοβάμαι αλλά ακόμα πάω
Το σκοτάδι έζησα
Και το φως λαχτάρησα
Μα είναι κάτι βρώμικες στιγμές
Σαν φωτεινές επιγραφές
Κίνδυνο μυρίζουν
Σα χρυσό γυαλίζουν
Ελπίδα από την φωτιά να βγω νικητής
Ελπίδα φωνάζει και ο κατακτητής
Ελπίδα για μια στάλα φως
Ελπίδα από το σκοτάδι αγνός
Ελπίδα να κλείσω τις πληγές
Ελπίδα της ψυχής κραυγές
Συγγραφέας: Εύα Κουλιαρίδου - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου