"Σύνδρομο Bonnie & Clyde" της Αλίκης Καραθανάση

Κωνσταντίνε ακούω διάφορα για σένα στις ειδήσεις καθημερινά.

Μη μασάς…. Ξέρω πως κατα βάθος είσαι αθώος. Μη στενοχωριέσαι!

Έχεις εμένα. Εγώ είμαι εδώ και θα σε περιμένω. Είμαι δίπλα σου και θα σε στηρίζω.

Πάντα σ’ αγαπούσα πιστεύω. Είναι καρμικό!

Μπορεί να είσαι κλεισμένος πίσω από τα κάγκελα της φυλακής αλλά έχεις εμένα που καρτερώ να βγεις για να είμαστε μαζί. 

Σ’ΑΓΑΠΩ!

Μόλις είσαι πια ελεύθερος, θα παρασυρθούμε σε έναν έρωτα παράφορο.

Σου γράφω ποιήματα και ακούω μελωδίες που ταιριάζουν στην ψυχή σου!

Ο Μπετόβεν, ο Μπαχ, ηρεμούν νου και πνεύμα.

Είσαι ο άντρας που πάντα ονειρευόμουν!!

Σκληρός και ντόμπρος. Ώριμος και φιλοσοφημένος συνάμα.

Ξέρω ότι διαβάζεις πολύ -μαζί με τα βιβλία και τα γράμματα που σου στέλνω- και ευελπιστείς να με δεις, να με γνωρίσεις και να με νιώσεις.

Ξέρω ότι κατα βάθος και συ αυτό περίμενες από πάντα.

Σου αφιερώνω στίχους του Ναζίμ Χικμέτ: “Η πιο όμορφη θάλασσα είμαι αυτή που  δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει/Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.

Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ’ όλα, δε στο ’χω πει ακόμα”.

Να ονειρεύεσαι Κωνσταντίνε… Να αγαπάς και να ελπίζεις… Σ’ αγαπώ!

Γλυκά πεθαίνω για σένα.

 

                                                    Βανέσα

Συγγραφέας: Αλίκη Καραθανάση - Σπουδάστρια Tabula Rasa