"Το πάσχα" της Ανθούλας Π. Βεζύρη

Το Πάσχα είναι μία σημαντική θρησκευτική γιορτή που τη γιορτάζουμε κάθε άνοιξη. Πολλοί άνθρωποι συνηθίζουν να ρωτάνε:
- Ποια γιορτή σου αρέσει περισσότερο, τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα;
Κάθε φορά που προσπαθώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση, επιλέγω τη γιορτή που βρίσκεται χρονικά πιο κοντά μου. Νομίζω ότι η κάθε γιορτή είναι συνδυασμένη με την εποχή της, τα έθιμα της, τις παραδόσεις της και γι’ αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία άλλη.
Κάτι άλλο που επίσης λέγεται είναι : «Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό», το οποίο και περιέχει μία μεγάλη δόση αλήθειας.
 

Την άνοιξη ο καιρός ζεσταίνει, η μέρα μεγαλώνει, τα σχολεία κλείνουν, και η κάθε οικογένεια επιθυμεί να ταξιδέψει και να παραμείνει για λίγες μέρες κοντά στην εξοχή, στο βουνό ή στη θάλασσα, νοικιάζοντας ένα δωμάτιο ή επιστρέφοντας με ανακούφιση και χαρά στο πατρικό σπίτι στο χωριό. Εκεί που υπάρχουν πολλές αναμνήσεις των παιδικών χρόνων των γονιών, οι οποίοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν παρόμοιες αναμνήσεις και για τα παιδιά τους. Να δουν τον παππού και τη γιαγιά τους, να ζήσουν λίγες μέρες μαζί τους και να αγαπήσουν τον τόπο της καταγωγής τους. Συχνά όμως εμφανίζεται  ένα μικρό πρόβλημα, όταν ο τόπος καταγωγής των γονιών είναι διαφορετικός και σε διαφορετικές κατευθύνσεις, οπότε καθένας από το ζευγάρι θέλει να περάσει το Πάσχα κοντά στους δικούς του γονείς. Το πρόβλημα συνήθως ρυθμίζεται με τη συμφωνία πως «τη μία χρονιά θα πάμε στους δικούς σου και την άλλη χρονιά στους δικούς μου».
 

Γεγονός πάντως είναι πως οι περισσότεροι βρίσκουν την ευκαιρία, να ταξιδέψουν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ή και στο εξωτερικό, με την οικογένειά τους ή με τους φίλους τους, μόνοι ή με παρέα. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που δεν αγαπούν τα ταξίδια, τις μετακινήσεις, τις αλλαγές στο πρόγραμμά τους ή όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν για να μείνουν για λίγες μέρες μακριά από το σπίτι τους και έτσι παραμένουν το Πάσχα στη μόνιμη κατοικία τους. Ακόμη και αυτοί όμως, βρίσκουν τον τρόπο και ανάλογα με τα γούστα και τις προτιμήσεις τους, επιλέγουν αυτό που τους ταιριάζει.
 

Πιο ωραία, όσον αφορά τη θρησκευτική κατάνυξη και τις παραδόσεις, είναι η Μεγάλη Εβδομάδα. Ο καθένας, ανεξάρτητα από ό,τι πιστεύει, επηρεάζεται από τους ύμνους της εκκλησίας, την προετοιμασία και τα ψώνια που γίνονται για το πασχαλινό τραπέζι, τα δώρα του νονού και της νονάς για τα βαφτιστήρια, τα στολισμένα καταστήματα και τις ευχές που ανταλλάσσει με τους αγαπημένους του. Η ευωδιά των ανθών από τα δέντρα των πεζοδρομίων, θυμίζει στους κατοίκους της Αθήνας μυρωδάτα περιβόλια και όμορφα λουλούδια και τους δημιουργεί φανταστικές εικόνες μιας μακρινής εξοχής. Η κίνηση στους δρόμους είναι μεγάλη. Όλοι βρίσκουν την ευκαιρία να συναντηθούν με τους φίλους τους ή τους συγγενείς τους, που δεν μπορούσαν να τους δουν τις προηγούμενες μέρες, για να πιουν ένα καφέ, να αστειευτούν και να γελάσουν.
 

Κάποιες νοικοκυρές φτιάχνουν με τα παιδιά τους τα πασχαλινά κουλουράκια και τα τσουρέκια, ενώ άλλες τα αγοράζουν από τα ζαχαροπλαστεία, τα οποία αυτές τις ημέρες έχουν την τιμητική τους. Δεν χρειάζεται να ξέρεις πού βρίσκεται το ζαχαροπλαστείο, σε οδηγεί η μυρωδιά από τα φρεσκοψημένα τσουρέκια και κουλούρια αλλά και τα σοκολατένια αυγά. Οι νονοί τρέχουν να προλάβουν για να πάρουν την καλύτερη λαμπάδα για το βαφτιστήρι τους, που συνήθως έχει πάνω της όλο τον εξοπλισμό ενός παιδικού παιχνιδιού. 

Τη Μεγάλη Πέμπτη οι νοικοκυρές βάφουνε τα αυγά ή τα παίρνουνε έτοιμα από το σούπερ μάρκετ. Έτσι γλιτώνουν και την αγωνία, αν θα τους πετύχει το κόκκινο χρώμα.
 

Τη Μεγάλη Παρασκευή ο Επιτάφιος, στολισμένος με πολύχρωμα λουλούδια. Κάθε ενορία συναγωνίζεται να ξεπεράσει σε ομορφιά το στόλισμα του Επιταφίου της και στο τέλος, συναντιούνται δυο τρεις ή περισσότεροι Επιτάφιοι στο ίδιο σημείο, κατά την περιφορά τους, γύρω από τις γειτονιές. Το Μεγάλο Σάββατο, η Ανάσταση, το Άγιο Φως, τα φιλιά της αγάπης, η μαγειρίτσα και το γιορτινό τραπέζι, που συνεχίζεται με περισσότερα φαγητά την Κυριακή του Πάσχα. Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας  είναι έθιμο να ψήνουν το αρνί που πολλές φορές συνοδεύεται με το ψητό κοκορέτσι. Οι ευχές και τα τσουγκρίσματα, από τα αυγά και τα ποτήρια με το κρασί, δίνουν και παίρνουν.
 

Κάθε μέρος της Ελλάδας έχει τα δικά του έθιμα και τις δικές του παραδόσεις και είναι πολύ ευχάριστο αλλά και σημαντικό να τις γνωρίσει κανείς από κοντά, έστω και μία φορά στη ζωή του.

Το Πάσχα είναι η γιορτή της αγάπης μας για όλους τους ανθρώπους, ακόμη και για εκείνους που μας αδίκησαν. Έτσι γινόμαστε όλοι φίλοι με όλους, ή τουλάχιστον προσπαθούμε. Είναι η γιορτή που μας θυμίζει ότι σημασία έχουν πρώτα οι  άνθρωποι και ότι η αξία της ζωής μας βρίσκεται στην υγεία και τη χαρά.

Συγγραφέας: Ανθούλα Π. Βεζύρη - Σπουδάστρια Tabula Rasa