"Περί μαγειρικής" της Ορτανσίας Πέτρογλου

«Μα τι μου συμβαίνει και δεν πετυχαίνω το φαγητό;» είπε η Έσθερ Γκούντφουντ κλείνοντας το καπάκι της κατσαρόλας.

Η Έσθερ ήταν μία ταραντούλα, η οποία ζούσε από τότε που θυμάται τον εαυτό της στην μικρή πόλη Γκότγιαρτ και δούλευε ως αρχιμάγειρας στο κάστρο του ξακουστού γουρουνο-βασιλιά Γκοτέσσεν.
Ο τελευταίος ήταν γνωστός καλοφαγάς και πάρα πολύ ιδιότροπος στα πιάτα που θα του σέρβιραν. Μια μέρα η Έσθερ του παρουσίασε ένα νέο πιάτο, βασισμένο σε μία νέα συνταγή που είχε βρει στο διαδίκτυο, αλλά ο βασιλιάς δεν ενθουσιάστηκε καθόλου.

«Τι είναι αυτές οι αηδίες που μου ετοιμάσατε;» σηκώθηκε νευριασμένος και έριξε το πιάτο του στο μάρμαρο. «Να μην ξαναγίνει αυτό. Καθαρίστε μου έστω κάποιο φρούτο να φάω» συνέχισε.

Η Έσθερ είχε στεναχωρηθεί πάρα πολύ εκείνη την ημέρα, καθώς θεωρούσε ότι είχε χάσει πια το ταλέντο της στη μαγειρική αφού ο βασιλιάς δεν έφαγε εκείνη την φορά το φαγητό της.

«Υπερβάλλεις. Ένα τυχαίο γεγονός ήταν» της έλεγαν οι βοηθοί της στην κουζίνα.

Η Έσθερ τους άκουσε και προσπάθησε να μην επηρεαστεί από αυτό το συμβάν.

Έτσι και έγινε. Συνέχιζε να μαγειρεύει για τον αγαπημένο της βασιλιά, ώσπου μία μέρα επαναλήφθηκε ένα περιστατικό σαν το προηγούμενο.

«Πού είναι η κυρία Γκούντφουντ;  Φωνάξτε την αμέσως» τσίριξε.

Αμέσως η Έσθερ εμφανίστηκε μπροστά του.

«Με ζητήσατε, εξοχότατε;» έτρεμε η φωνή της.

«Φάε από αυτήν την αηδία και πες μου αν τρώγεται, γιατί εγώ το βρήκα απαίσιο».

Δοκίμασε λίγο από το πιάτο η Έσθερ και αντιλήφθηκε ότι του έλειπε ένα συστατικό που δεν ήταν και μεγάλης σημασίας για την ίδια, προφανώς ωστόσο επηρέασε αρνητικά τον ιδιότροπο βασιλιά.

«Πώς το είπες αυτό το πιάτο;»

«Γεμιστό γουρούνι ψημένο στα πόδια χταποδιού και γαρνιρισμένο με βλέννα από το ουροποιητικό γερασμένου σαλιγκαριού».

«Μόνο που το σαλιγκάρι δεν είχε γεράσει αρκετά και έτσι απέτυχε η συνταγή σου» της φώναζε έχοντας κολλήσει το  γουρουνίσιο πρόσωπο του στην μούρη της. «Φύγε από το βασίλειο μου και δεν θα επιστρέψεις αν δεν έρθεις ανανεωμένη στην μαγειρική σου. Είσαι τυχερή που δεν σε πετάω στους φρουρούς μου, τα γκαργκόιλ για μεζεδάκι».

Η Έσθερ, απογοητευμένη από τον εαυτό της, έφυγε από το κάστρο κρατώντας στα χέρια της την τσάντα από αυγά κουναβιού τρίτης ημέρας με τα εργαλεία της κουζίνας της.

«Είμαι απελπισμένη. Τι θα κάνω;  Πως θα ζήσω χωρίς την μαγειρική μου;  Ένα ταλέντο είχα και αυτό με εγκατέλειψε» έκλαιγε ενώ καθόταν σε μία μεγάλη πέτρα στην είσοδο ενός μεγάλου δάσους.

«Τι σου συμβαίνει κοπελιά;  Γιατί βρέχεις τα όμορφα σου κόκκινα μάτια;» την ρώτησε ένα εξωτικό που την είδε.

«Από που να αρχίσω καλό μου εξωτικό» και άρχισε να του αφηγείται τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. «Και τώρα είμαι μόνη και έρημη και δεν ξέρω που να ψάξω για να βρω το ταλέντο μου» έβαλε τα κλάματα.  

«Καλή μου Έσθερ, μην στεναχωριέσαι. Το ταλέντο σου δεν έφυγε, αλλά από όσο κατάλαβα χρειάζεται κάποια ανανέωση. Έλα να μείνεις μαζί μου για όσο καιρό θέλεις για να δεις τι είναι αυτό που σου λείπει».

Οι μέρες περνούσαν και η Έσθερ έμενε μαζί με το εξωτικό. Όλο αυτό το διάστημα δεν πλησίασε την κουζίνα του και ούτε μαγείρεψε. Κάθε φορά που το εξωτικό την παρακαλούσε να του μαγειρέψει κάτι, εκείνη αρνιόταν και ισχυριζόταν ότι δεν ένιωθε καλά. Ώσπου μία μέρα, μετά από πολύ καιρό, το εξωτικό γυρνώντας από τους καταρράκτες και από το συμβούλιο του δάσους την βρήκε να μαγειρεύει στην κουζίνα του.

«Μπράβο Έσθερ. Τι καλό μας έφτιαξες;»

«Βροχή από πόδια καρέκλας με έναν τόνο αστραπής. Θες να δοκιμάσεις;» του είπε χαρούμενη.

«Είναι πολύ ωραίο πιάτο, αλλά είναι κάτι που μου χαλάει την γεύση» είπε σκεφτικά.

«Μα ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή. Δεν ξέφυγα ούτε γραμμάριο» απόρησε.

«Άσε με να το σκεφτώ».

Πέρασαν μερικά λεπτά και το εξωτικό φώναξε «Εύρηκα».

«Βρήκες τι του λείπει;»

«Η ονομασία του πιάτου δεν είναι πιασάρικη».

«Κατάλαβα τι θες να πεις» και αμέσως σκέφτηκε ένα άλλο όνομα για την ίδια συνταγή. «Πως σου φαίνεται να το πω ‘βρέχει καρεκλοπόδαρα’ και να συνοδεύεται από το ηχητικό εφέ της αστραπής. Σκέφτομαι, μάλιστα, κάθε δύο μήνες να δίνω άλλο όνομα στο πιάτο».

«Εξαιρετικές ιδέες, Έσθερ. Να ξέρεις ότι ποτέ ένα ταλέντο δεν μας αφήνει αν δεν το αφήσουμε εμείς πρώτα. Τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα;»

«Θα επιστρέψω στην δουλειά μου. Από τα τελευταία νέα που έμαθα από το κάστρο, ο βασιλιάς έχει αδυνατίσει πάρα πολύ επειδή δεν τρώει κανένα φαγητό από αυτά που του μαγειρεύουν. Σε ευχαριστώ για όλα» σκαρφάλωσε πάνω του και τον φίλησε στο μάγουλο.

Η Έσθερ επέστρεψε στο κάστρο του γουρουνοβασιλιά Γκοτέσσεν και κατευθύνθηκε αμέσως στην κουζίνα για να ετοιμάσει τα εδέσματα της για τον αγαπημένο της αφέντη.

Μόλις ο βασιλιάς έμαθε την επιστροφή της έδωσε εντολή στο προσωπικό του, τα σκουλήκια να του ετοιμάσουν το τραπέζι για να φάει και να πιεί.

«Τι καλά μαγειρέψατε σήμερα;  Μας αφήσατε και έτρωγα συνέχεια λάσπη».

«Για αρχή, θα πιείτε αυτό εδώ το ποτό, λέγεται Κοράκιασα από τη δίψα. Είναι πάρα πολύ δυναμωτικό και ανοίγει την όρεξη, καθώς αποτελείται από κουτσουλιές κόκκινων κορακιών που κοιμούνται την μέρα» έκανε μία παύση για να δει την ικανοποιημένη έκφραση του βασιλιά που το ήπιε μονορούφι. «Στη συνέχεια, έχουμε τα εξής πιάτα. Ο κλέψας του κλέψαντος, είναι τα σαγόνια δύο κροκόδειλων ενωμένα την στιγμή που τρώνε ταυτοχρόνως την λεία που έπιασαν από κοινού. Καβάλησε το καλάμι, μία αρσενική σφήκα που πέρασε την καλαμιά για θηλυκή σφήκα και πέθανε από ασφυξία. Πράσσειν άλογα και κροκοδείλια δάκρυα, ουρές από πράσινα άλογα βρεγμένα σε δάκρυα κροκόδειλων.  Για επιδόρπιο σας ετοίμασα το γλυκό Για ψύλλου πήδημα κάλλιο αργά παρά ποτέ αέρα!. Ένα νέο γλυκό το οποίο αποτελείται από τα πρώτα κακά του νεογέννητου ψύλλου αερισμένα στο παράθυρο συνοδευμένα από αέρια της μαμάς του» υποκλίθηκε και έφυγε.

Η Έσθερ περίμενε εναγωνίως την κριτική του βασιλιά της. Πλησίασε όσο αθόρυβα μπορούσε για να μάθει την γνώμη του.

«Αυτή τη φορά ξεπεράσατε τον εαυτό σας. Θα σας δίνω πιο συχνά διακοπές για να επιστρέφετε με τέτοιες συνταγές» ρεύτηκε από ικανοποίηση.

Η Έσθερ ικανοποιημένη που ευχαρίστησε τον γλυκό της βασιλιά επέστρεψε στην κουζίνα και χάιδεψε τα εργαλεία της. Κατάλαβε ότι όλα είναι μέσα της και ότι οι δυσκολίες της ζωής είναι για να εξελίσσουν τον καθένα.     

Συγγραφέας: Ορτανσία Πέτρογλου - Σπουδάστρια Tabula Rasa