Ξαπλωμένοι στο γρασίδι
κάθε σύννεφο κοιτάμε…
Φως και ελπίδα στέλνει ο ήλιος
και εμείς χαμογελάμε.
Μες στα σύννεφα αντικρίζω
δυο καρδιές λευκές, κρυμμένες.
Μου θυμίζουν τις δικές μας,
σιωπηλές μα και ενωμένες.
Μου κρατάς σφιχτά το χέρι…
Πόση δύναμη μου δίνεις!
Και μετά στην αγκαλιά σου,
μαγικά κι εμένα κλείνεις!
Οι στιγμές που περιγράφω,
δεν είναι όνειρο…θυμήσου!
Μοιάζουν ίσως παραμύθι,,
μα είναι η μέρα μου μαζί σου…!
Είναι κάπου δίχως έγνοιες
που ο νους γλυκά αδειάζει…
Με μικρών χαρών πυξίδα,
άλλους κόσμους δοκιμάζει.
Είναι εκεί που οι ζωγραφιές μας
και οι εικόνες των βιβλίων,
ζωντανεύουν σε ένα θαύμα
λατρεμένων μυστηρίων!
Οι στιγμές που περιγράφω,
δεν είναι όνειρο…θυμήσου!
Μοιάζουν ίσως παραμύθι,,
μα είναι η μέρα μου μαζί σου…!
Συγγραφέας: Ευαγγελία Γραμματοπούλου - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου