«Η μπουγάδα του Άη Βασίλη» της Στρατονίκης Καλφοπούλου

Γεια σας! Καλά Χριστούγεννα! Το πόσο χαίρομαι που σας βλέπω, δε φαντάζεστε! Παραλίγο και δεν θα ερχόμουν απόψε εδώ. Ας είναι καλά τα παιδάκια όλου του κόσμου που με αγαπάνε και με βοήθησαν αμέσως μόλις τους ζήτησα βοήθεια. 

Ξυπνάω που λέτε χθες το πρωί -όλο χαρά που επιτέλους ήρθαν οι γιορτές- και στη σκέψη ότι τα παιδάκια από τώρα περιμένουν τα δώρα τους, βγάζω τη στολή μου από την ντουλάπα, να τη σιδερώσω. Έτσι όπως τη σιδερώνω, ανακαλύπτω πως είναι λερωμένη από πέρσι κι έτσι αναγκάζομαι να την πλύνω. Αν και δεν είμαι καθόλου καλός στην μπουγάδα, τη βάζω στο πλυντήριο και περιμένω. Εντωμεταξύ φτιάχνω ένα ζεστό τσάι, κάθομαι στο γραφείο μου δίπλα από το αναμμένο τζάκι και ρίχνω μια τελευταία ματιά στη λίστα με τα δώρα. Όλα έτοιμα. Όλα στην εντέλεια. Ήρθε και η ώρα να απλώσω τη στολή.

Ανοίγω το πλυντήριο, βάζω το χέρι μου μέσα και βγάζω το παντελόνι μου. Αυτό όμως δυστυχία μου, δεν είναι το παντελόνι μου! Είναι ό, τι έχει απομείνει από το παντελόνι μου. Δεν ξέρω τι πρόγραμμα χρησιμοποίησα αλλά η στολή μου μπήκε! Έγινε τόσο μικρή που ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι δεν χωρούσε να μπει. Έβγαλα και τα υπόλοιπα από το πλυντήριο. Τη ζακέτα, το πουκάμισό μου, τις κάλτσες μου, το σκούφο μου, όλα σε μέγεθος μικροσκοπικό. Κοκκίνισα ολόκληρος από την απελπισία. Άρχισα να πηγαίνω πάνω κάτω – πάνω κάτω, μέχρι να βρω τι θα κάνω. Δεν είχα άλλα επίσημα ρούχα να φορέσω. Πώς θα ερχόμουν εδώ; Με τη ρόμπα του σπιτιού; Όπως προσπαθώ να βρω μια λύση, πέφτει το μάτι μου στο σωρό με τα παιχνίδια κι έτσι μου έρχεται η ιδέα…

Τα παιδιά είναι η λύση! Θα τους στείλω από ένα γράμμα. Σκέφτομαι. Αμέσως ανοίγω το χάρτη της γης και αρχίζω να τον μελετάω. Έπειτα πάω στο γραφείο μου και γράφω πέντε ωραία γράμματα. Από τα παιδία της Αφρικής ζητάω να μου στείλουν ένα πουκάμισο. Από τα παιδιά της Ασίας ζητάω μάλλινες κάλτσες. Από τα παιδιά της Αμερικής, ένα σακάκι με ζεστές γούνες. Από τα παιδιά της Αυστραλίας, ένα μακρύ παντελόνι και από τα παιδιά της Ευρώπης, ένα σκούφο. Όλα σε μεγάλο νούμερο! Μόλις τελειώνω και τα πέντε γράμματα, ανοίγω το παράθυρο και από την άκρη του ουρανού τα σκορπίζω πάνω από τη γη. Οι φάκελοι μαγικά, ταξιδεύουν με το αεράκι και φτάνουν στα χέρια των παιδιών.

Για λίγα λεπτά ησυχάζω, όμως σχεδόν αμέσως αρχίζω πάλι να ανησυχώ. Κι αν δεν πιστέψουν τα παιδιά στα γράμματά μου; Θα μου στείλουν ότι τους ζητώ ή θα το πάρουν για αστείο και θα γελάσουν; Τέτοιες σκέψεις με βασάνιζαν όλο το βράδυ. Μόλις άκουγα θόρυβο, έτρεχα στην πόρτα να δω μήπως είχα κανένα δέμα. Τίποτα όμως… Ώσπου απογοητευμένο πλέον, με παίρνει ο ύπνος. Ξυπνάω σήμερα το πρωί και πιάνει το παράπονο. Μα πουθενά; Ούτε ένα παιδί δε με σκέφτηκε; Εγώ δεν ξέχασα ποτέ κανένα. Μουρμουράω μέσα στην κατσουφιά μου. Μέχρι που ξαφνικά χτυπάει εύθυμα το κουδούνι! Ανοίγω με λαχτάρα και μπροστά μου, βρίσκω πέντε μεγάλα πολύχρωμα πακέτα, να με περιμένουν! Η χαρά μου είναι απερίγραπτη. Τα παιδιά με θυμήθηκαν τελικά. Παίρνω μέσα τα πακέτα και τα ανοίγω γρήγορα – γρήγορα. Το κόκκινο σακάκι, το μακρύ παντελόνι, το φαρδύ πουκάμισο, οι ζεστές καλτσούλες, ο σκούφος με το χρυσό κουδουνάκι στην άκρη. Όλα ήταν εκεί! Πότε άλλοτε δεν είχα λάβει δώρο από κάποιον. Είναι μοναδικό συναίσθημα! 

Στέκομαι μπροστά από τον καθρέφτη μου και τα δοκιμάζω όλα. Ένα – ένα. Τέλεια! Επιτέλους έμαθα πια γιατί με αγαπούν τόσο πολύ μικροί και μεγάλοι!

Φόρεσα λοιπόν τα καινούρια μου ρούχα κι ήρθα απόψε εδώ να σας διηγηθώ την ιστορία μου και να σας θυμίσω πως είναι όμορφο να δίνεις αλλά και να παίρνεις!

Καλό σας βράδυ και Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας!

~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της φιλανθρωπικής παράστασης "Ο Άγιος Βασίλης φέτος έρχεται με... λεωφορείο" που έγινε στις 20  Δεκεμβρίου 2015.

Κείμενο: Στρατονίκη Καλφοπούλου.
Σκηνοθεσία: Αναστασία Σίμα.
Ερμηνεύει: Βαρβάρα Ντέσκα.

Υπεύθυνη σκηνοθεσίας: Ζένια Χρυσανίδου

Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ

Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας

Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.

Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa
http://www.tabula.gr

Στις 20  Δεκεμβρίου 2015, στο αμαξοστάσιο Ερμού και Πειραιώς, στον Κεραμεικό, μέσα σε σταθμευμένα λεωφορεία παλαιού τύπου, δόθηκαν παραστάσεις από τους σπουδαστές του τμήματος Υποκριτικής, σε κείμενα και σκηνοθεσία των σπουδαστών των τμημάτων Δημιουργικής Γραφής και Σκηνοθεσίας, αντίστοιχα.

Οι πρωτοποριακές παραστάσεις, έγιναν μέσα στο λεωφορείο του Άγιου Βασίλη, με ένα δωράκι για τα παιδιά από τα «Παιδικά Χωριά SOS», αντί εισιτηρίου.