ΑΗ
Β: Τέλος! Δεν πρόκειται να ξανακάνω
ψυχανάλυση. Δε μου κάνει καλό. Με εκνευρίζει. Ακούς εκεί. Πας στον ψυχίατρο να
νιώσεις καλύτερα και τελικά σε κάνει να νιώθεις χειρότερα. Και να φανταστείτε
ότι πήγα με τις καλύτερες διαθέσεις. Φουλ στα θετικά βάημπς. Πάω που λέτε, ανοίγω την πόρτα. Μια
φάτσα ξινή, μου χαμογελάει με ένα
χαμόγελο τέτοιο...και μου λέει καθίστε.
Σε μια τόση δα καρεκλίτσα. Που να χωρέσω;
Τελοσπάντων. Με ξετίναξε. Μου έκανε την καρδιά περιβόλι. Μου βρήκε κάτι πράγματα απίστευτα. Πρώτα απ’ όλα λέει έχω εμμονές. Ποιος; Εγώ. Εγώ εμμονές. Αν είναι δυνατόν! Ακούς εκεί εμμονές. Να για παράδειγμα αυτό με την καμινάδα. Το βρίσκει εμμονικό. Ακούς εκεί την καμινάδα μου. Δε θα μου πάρει την καμινάδα μου. Μα εμμονή η καμινάδα μου; Είναι λέει ανορθόδοξο να παιδεύομαι και να στριμώχνομαι να μπω από την καμινάδα. Και πως το είπε το στριμώχνομαιαιαι. Το τόνισε. Για να με κάνει να νιώσω χοντρός, κατάλαβες, ο κύριος... Έχω το φόβο του κενού λέει, γι’ αυτό πάω και στριμώχνομαι.
Τελοσπάντων. Με ξετίναξε. Μου έκανε την καρδιά περιβόλι. Μου βρήκε κάτι πράγματα απίστευτα. Πρώτα απ’ όλα λέει έχω εμμονές. Ποιος; Εγώ. Εγώ εμμονές. Αν είναι δυνατόν! Ακούς εκεί εμμονές. Να για παράδειγμα αυτό με την καμινάδα. Το βρίσκει εμμονικό. Ακούς εκεί την καμινάδα μου. Δε θα μου πάρει την καμινάδα μου. Μα εμμονή η καμινάδα μου; Είναι λέει ανορθόδοξο να παιδεύομαι και να στριμώχνομαι να μπω από την καμινάδα. Και πως το είπε το στριμώχνομαιαιαι. Το τόνισε. Για να με κάνει να νιώσω χοντρός, κατάλαβες, ο κύριος... Έχω το φόβο του κενού λέει, γι’ αυτό πάω και στριμώχνομαι.
Ορίστε μας! Είδα κι
έπαθα να ξεπεράσω την κλειστοφοβία μου και τώρα που είμαι μια χαρά, αντί να μου πει ένα μπράβο έρχεται ο ξερόλας
και μου λέει για το φόβο του κενού.. Εμ
δεν τον βρίσκεις πουθενά τον άτιμο. Αμ το άλλο;
Θέλει να μου κόψει το χοχοχο. Δεν
του αρέσει. Είναι λέει ψυχαναγκαστική
επανάληψη προσποιητής ευδιαθεσίας. Δεν
καταλάβαινα τι είναι αυτό το πράγμα. Πήρα τηλέφωνο το Χρυσόστομο και του το
είπα και έβαλε τα γέλια: «Μμμμ, ώστε έτσι λένε επιστημονικά το χάχα!» ,μου
είπε. Άλλος ξερόλας αυτός, Χρυσόστομος. Άσε μη τον θυμάμαι και νευριάζω.
Και το
κόκκινο λέει. Έχω εμμονή με το κόκκινο. Δεν του αρέσει, γιατί ο πραγματικός Αη
Βασίλης φόραγε μαύρα. «Ο πραγματικός Αη Βασίλης κύριέ μου, μπορεί να ήταν
κομπλεξικός και να φόραγε μαύρα, γιατί νόμιζε ότι το μαύρο τον φέρνει πιο
λεπτό.» Εγώ δεν έχω τέτοια θέματα, είμαι μια χαρά με τον εαυτό μου και το σώμα
μου. Κατάλαβες; Με θέλει χλωμό κι απελπισμένο, μέσα στη μαυρίλα. Θέλει να με
κάνει σαν τα μούτρα του. Κανείς δε θα μ’ αγαπάει αν φορέσω μαύρα κύριε ψυχοτέτοιε μου, σύνελθε! Πώς θα
εμφανιστώ σαν τον χάρο στα παιδιά; Ενώ
με το κόκκινο, ε; ΤΟ ΑΓΟΡΙ! Έσκισε η
σέλφι στο φέησμπουκ.

Φοβερός
επιστήμονας όλα κι όλα! Το συμπέρασμα
λέει είναι ότι έχω διπολική
διαταραχή. Αποκλείεται! Αποκλείεται του είπα.
Ακούς εκεί διπολική διαταραχή! Αποκλείεται.
Να σας πω την αλήθεια δεν κατάλαβα τι είναι αυτό και υπέθεσα πώς έχει να κάνει με το Βόρειο και Νότιο
Πόλο . Βόοορειος Πόλος/ Νόοοοτιος Πόλος.
Δυο πόλοι. Αυτός μου λέγε κάτι άλλα
περίεργα περί αμφιθυμίας. Αμφιθυμία. Δεν
την ξέρω την κυρία. Αλλά εκεί που τον θαύμασα σαν επιστήμονα είναι όταν γύρισε
και μου είπε πως έχω υπαρξιακό πρόβλημα. Μμμμμμ χαράς τον επιστήμονα! Σώπα καλέ! Εσένα
περιμέναμε να μας το πεις. Σάμπως δεν το
ξέραμε. Μα συγνώμη Και βέβαια έχω υπαρξιακό πρόβλημα. Εσύ δηλαδή
αν ήσουν στη θέση μου κύριε εξυπνάκια δε
θα είχες υπαρξιακό πρόβλημα δηλαδή; Τόσα χρόνια
να ακούς: Υπάρχει Αη Βασίλης; Δεν υπάρχει Αη Βασίλης. Υπάρχει; Δεν
υπάρχει. Κάπως σου ‘ρχεται. Αρχίζεις κι
αναρωτιέσαι. Υπάρχω; Μήπως δεν υπάρχω; Ποιος
είμαι; Πως με λένε ; Σαντα Κλάους; Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία;
Λάκη; Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Ακόμα και οι πιο μεγάλοι θαυμαστές μου αρχίζουν να με μπερδεύουν. Τις προάλλες
έβγαζα φωτογραφία με ένα αγοράκι, το Βλάσση τον Σαλαμούρδα, τον γνωστό, αυτόν ντε που μου βγάζει την πίστη κάθε χρόνο. Μου
ζητάει για δώρο την Άρτα και τα
Γιάννενα. Και εκεί που τον είχα αγκαλιά
, μου σκάει ένα φιλί στο μάγουλο και μου
φωνάζει μες τον κόσμο Αη Βασίλη δεν υπάρχεις!
Σιγά παιδάκι μου, υπάρχω. Εδώ μπροστά σου είμαι. Δε με βλέπεις; Τίποτα
εκεί. Να γελάει το σκασμένο. Δεν υπάρχεις να τσιρίζει. Με έκανε ρεζίλι. Πως να μην έχω μετά υπαρξιακό πρόβλημα; Υπάρχω;
ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ από το βάθος : Βασίληηηηη !
Πάλι μόνος σου μιλάς; Πού είσαι βρε αχαΐρευτε;
Τσακίσου να βγάλεις το Ρούντολφ βόλτα. Όλα εγώ θα τα κάνω;
ΑΗ Β :
Ιδού η απόδειξη κυρίες και κύριοι. Υπάρχω! Και παραυπάρχω.
~~~~~~~~
Κείμενο: Βίκυ Ντζούφα
Σκηνοθεσία: Μαρία Κούτσου
Ερμηνεύει: Ειρήνη Κουτουρούσιου
Υπεύθυνη σκηνοθεσίας:
Ζένια
Χρυσανίδου
Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ
Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας
Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.
Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa
http://www.tabula.gr
Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ
Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας
Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.
Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa
http://www.tabula.gr

Οι πρωτοποριακές παραστάσεις, έγιναν μέσα στο λεωφορείο του Άγιου Βασίλη,
με ένα δωράκι για τα παιδιά από τα «Παιδικά Χωριά SOS», αντί εισιτηρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου