«Αν ο Άη Βασίλης ήταν Έλληνας» της Ιωάννας Αποστολάκου

(Γύρω στα 40, φορώντας  κόκκινο παντελόνι, άσπρη μπλούζα ή πουκάμισο. Το μαλλί ελαφρώς ατημέλητο και τα μούσια του μελαχρινά. Του λείπει το ένα παπούτσι. Το κινητό του είναι τελευταίας τεχνολογίας και δεν ξέρει να το χειρίζεται).

 

(Είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι με μία κουβέρτα σκεπασμένος. Χτυπάει το ξυπνητήρι, πατάει αναβολή. Ξαναχτυπάει το ξυπνητήρι, ξαναπατάει αναβολή. Έπειτα από λίγη ώρα ακούγεται ένα δυνατό χασμουρητό).

Πωωω πέρασε πάλι η ώρα. Για να δω. (ψάχνει το κινητό)

Τι ώρα πήγεεε; 11; Πωω δεν θα προλάβω τίποτα να κάνω πάλι. Αα ρε Βασίλη, πως σε πήρε πάλι έτσι ο ύπνος; Και αν είναι να μην προλάβω τίποτα, βρε δεν ξανακοιμάμαι; (γυρνάει από την άλλη).

 

Άσε θα σηκωθώ να πιω καφέ να κάνω και κανένα τσιγαράκι μπας και ανοίξει το μάτι μου, ούτε τη μύτη μου δεν βλέπω.. Τι το ‘θελες τώρα στα γεράματα το ξενύχτι; (ξεσκεπάζεται).

Καλά το παπούτσι μου πού πήγε πάλι; Κάθε φορά το ίδιο πράγμα συμβαίνει. Μάλλον το γούστο μου αρέσει στον σερβιτόρο. Δεν εξηγείται διαφορετικά. (σηκώνεται, ανάβει τσιγάρο και κάθεται σε μια καρέκλα)

 

Για να δούμε τι έχουμε να κάνουμε. (ανοίγει το κινητό, τραβάει τζούρα). Μα καλά πώς λειτουργεί αυτό το πράγμα;

Όχι facebook, ούτε viber. Μήπως να ανεβάσω καμμιά σέλφι; Όχι μωρέ χάλια είμαι. Οι σημειώσεις μου πού είναι;

Α! τις βρήκα!

4.000.000 δώρα ακόμα και ούτε μία μέρα στην διάθεσή μου;

Μα καλά πώς πέρασαν έτσι οι μέρες;

Να δούμε τώρα πώς θα πάρω όλα αυτά τα δώρα; Πώς θα σηκώσω τόσα λεφτά;  Αυτά τα capital controls μας έχουν πεθάνει. Γίνε άγιος λένε να δεις καλό. Τι καλό; (Παύση)

Έλα, ξεκόλλα. Έχεις τόσες δουλειές να κάνεις.

Άντε τώρα να ντυθώ, να μπλέξω στην κίνηση, να περιμένω στην ουρά στο ATM. Και πόσα λεφτά θα σηκώσω; Τίποτα πάλι. Σιγά μην φτάσουν. Πωπω τι θα κάνω;(άγχος)

Τώρα όμως  που το ξανασκέφτομαι, δώρα μπορούμε όλοι μας να κάνουμε δίχως να ξοδέψουμε λεφτά. Πάντα υπάρχει κάτι να δώσουμε σε κάποιον άλλον. Κάτι που εμείς έχουμε βαρεθεί. Κάτι που εμείς δεν χρειαζόμαστε πια. Αυτό θα κάνω λοιπόν. Πάω να ψάξω στην ντουλάπα.. Πάω να το πω σε όλη τη γειτονιά! (τρέχει με το ένα παπούτσι φορεμένο)

~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της φιλανθρωπικής παράστασης "Ο Άγιος Βασίλης φέτος έρχεται με... λεωφορείο" που έγινε στις 20  Δεκεμβρίου 2015.

Κείμενο: Ιωάννα Αποστολάκου.
Σκηνοθεσία: Αναστασία Καββαδία Καμπάνου.
Ερμηνεύει: Στάθης Γεωργόπουλος. 

Υπεύθυνη σκηνοθεσίας: Ζένια Χρυσανίδου

Λογοτεχνική επιμέλεια: Αντιγόνη Πόμμερ

Οργάνωση παραγωγής: Παναγιώτης Καποδίστριας

Ευχαριστίες στους Χάρη και Βαγγέλη Λαζαρόπουλο, από την ομάδα «Παλαιά Ελληνικά Λεωφορεία», για την ευγενή παραχώρηση λεωφορείων της συλλογής τους, για τους σκοπούς της φιλανθρωπικής παράστασης.

Παραγωγή
Εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa
http://www.tabula.gr

Στις 20  Δεκεμβρίου 2015, στο αμαξοστάσιο Ερμού και Πειραιώς, στον Κεραμεικό, μέσα σε σταθμευμένα λεωφορεία παλαιού τύπου, δόθηκαν παραστάσεις από τους σπουδαστές του τμήματος Υποκριτικής, σε κείμενα και σκηνοθεσία των σπουδαστών των τμημάτων Δημιουργικής Γραφής και Σκηνοθεσίας, αντίστοιχα.

Οι πρωτοποριακές παραστάσεις, έγιναν μέσα στο λεωφορείο του Άγιου Βασίλη, με ένα δωράκι για τα παιδιά από τα «Παιδικά Χωριά SOS», αντί εισιτηρίου.