"Μια μαγική ιστορία" της Μαίρης Μαυρογιαννάκη, Μέρος α

Ο πομπός άμεσου κινδύνου άρχισε να χτυπά σα τρελός. Η μάγισσα Φάνα πετάχτηκε από το κρεβάτι της αλαφιασμένη.

Δεν πρόλαβε καλά-καλά να σηκωθεί και η πόρτα της σπηλιάς της άνοιξε διάπλατα.
Μια μονόφθαλμη, ψηλόλιγνη μάγισσα με μακριά μαύρα μαλλιά, η οποία φορούσε έναν χρυσοκέντητο μανδύα στολισμένο με φτερά Σαλτιδόπτερων, μπήκε με φούρια.

- Άκουσα τον πομπό άμεσου κινδύνου. Τι συμβαίνει; ρώτησε η Φάνα την αδερφή της, μάγισσα Ρούρκα.

- Ο Σαλίμα μπήκε στον Πλαϊνό κόσμο! Έχει μαζέψει ένα τεράστιο στρατό από Μόρχους και Σαλτιμάνους κι ετοιμάζεται να μας επιτεθεί, απάντησε εκείνη πανικόβλητη. Έχουν ήδη στρατοπεδεύσει κοντά στην Πύλη.

-Πώς μπήκαν; ρώτησε η Φάνα ανήσυχη. Κανείς δεν ξέρει το ξόρκι για το άνοιγμα της Πύλης εκτός από τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου και το δράκο Πάτροκλο, τον φύλακα της Πύλης.

-Τους άνοιξε ο ‘Ορεν! απάντησε η Ρούρκα.

-Ο βασιλιάς ‘Ορεν προδότης; Απίστευτο! αναφώνησε η Φάνα. Ειδοποίησε αμέσως τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου, τα μέλη Προστασίας της Πύλης και τα μέλη Πλαϊνής Ευθύνης. Έχουμε έκτακτη σύσκεψη! Και μην χάνεις την ψυχραιμία σου. Δεν είναι τόσο εύκολο να μας νικήσουν.

-Μην ξεχνάς ότι οι Μόρχοι είναι από τους ισχυρότερους μάγους των Σαλτιμάνων. Ο Σαλίμα δε θα ησυχάσει αν δεν κατακτήσει τον Πλαϊνό Κόσμο, είπε η Ρούρκα αναστενάζοντας.

-Κι’ άλλες φορές έχουμε δεχτεί επιθέσεις, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να μας κάνουν μεγάλη ζημιά, πρόσθεσε η Φάνα.

-Τώρα τα πράγματα είναι δυσκολότερα, γιατί οι Ουρούκ θα πολεμήσουν εναντίον μας. Ο Σαλίμα υποσχέθηκε στον ‘Ορεν σαν αντάλλαγμα τον μισό Πλαϊνό Κόσμο.

-Πήγαινε! Εγώ θα συμβουλευτώ τη Σφαίρα της Γνώσης, είπε η Φάνα.

Η Ρούρκα, υπακούοντας στην εντολή της αδερφής της, βασίλισσας της χώρας των Μαγισσών και προέδρου του Ανωτάτου Συμβουλίου του Πλαϊνού Κόσμου, ανέβηκε στη σκούπα της και πέταξε ψηλά στον ουρανό με μεγάλη ταχύτητα. Κάθε λεπτό ήταν πολύτιμο. Από μακριά άκουγε το ουρλιαχτό των Αερικών των Σκοταδιών, που καραδοκούσαν!

Μετά από λίγο η σπηλιά της μάγισσας Φάνα γέμισε παράξενα πλάσματα: Μάγισσες, Ξωτικά, Δράκους, Κρότους και Κουάκου. Οι μόνοι που έλειπαν ήταν οι Ουρούκ και ο προδότης βασιλιάς τους ‘Ορεν. Παρόντα ήταν όλα τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου: ο Κρόκεν, βασιλιάς των Κρότων, ο Ταάρεν βασιλιάς των Ξωτικών, ο Μανού, βασιλιάς των Κουάκου, κι όλα τ’ αναπληρωματικά μέλη.

Από τους πρώτους που κατέφθασαν ήταν ο Τίκο το ξωτικό, πρόεδρος του Συμβουλίου Πλαϊνής Ευθύνης, μαζί με την αγαπημένη του Ντίκεν, αντιπρόεδρο του Συμβουλίου. Τελευταία ήρθαν τα μέλη Προστασίας της Πύλης, που ήταν δράκοι, με πρόεδρο τον Πάτροκλο.

…Και αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε. Δεν θ’ αφήσω κανέναν εχθρό να πατήσει το πόδι του στον Πλαϊνό Κόσμο, σκεφτόταν η Φάνα ενώ στεκόταν στο βάθρο της, στο κέντρο της μεγάλης κυκλικής αίθουσας, που ήταν φτιαγμένο από πλευρίτη και διακοσμημένο με σαλιδόσκονη

Μπροστά από το περίτεχνο και λαμπερό βάθρο, όπου στεκόταν η ισχυρή μάγισσα, υπήρχαν πέντε σειρές καθισμάτων κατασκευασμένα με πέτρες ορυγμένες από τα λατομεία της Καλόρ, τα οποία βρίσκονταν στην έρημο Σάχα.

Από το ταβάνι της αίθουσας αιωρούνταν δεκάδες μικρές πολύχρωμες φλόγες, που τη φώτιζαν μ’ ένα απαλό και γλυκό φως.

Η Φάνα παρατηρούσε με θλίψη την ταραχή που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των παρευρισκόμενων.

Όλοι ήταν ανήσυχοι και φοβισμένοι εξαιτίας της επικείμενης επίθεσης των Σαλτιμάνων. Η προδοσία των Ουρούκ τούς είχε φέρει σε δύσκολη θέση γιατί αφενός προδόθηκαν από ένα λαό του κόσμου τους και αφετέρου οι Σαλτιμάνοι είχαν έναν επιπλέον σύμμαχο, που γνώριζε τα μυστικά τους.

Οι Ουρούκ ήταν παράξενος λαός: καχύποπτοι και μυστικοπαθείς. Ψηλοί και γεροδεμένοι με πεταχτά μεγάλα μάτια. Είχαν μακριά χέρια και δέρμα γκρίζο. Ζούσαν σε σπηλιές, όπως όλοι οι κάτοικοι του Πλαϊνού Κόσμου. Ο βασιλιάς τους Όρεν ήταν οξύθυμος, λιγομίλητος και φιλόδοξος. Δεν τον διάλεξε τυχαία ο Σαλίμα! Γνώριζε ότι η προσφορά που του έκανε να γίνει κυρίαρχος του μισού Πλαϊνού Κόσμου, θα γινόταν εύκολα δεκτή. Επίσης ήξερε ότι ο Όρεν δεν τα πήγαινε καλά με κανένα από τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου, και ιδιαίτερα με τη μάγισσα Φάνα και πάντα εποφθαλμιούσε τη θέση της.

Όταν η Φάνα έγινε πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου, διόρισε πρόεδρο Προστασίας της Πύλης το δράκο Πάτροκλο. Αρκετοί είχαν αντίρρηση για την απόφασή της, μεταξύ των οποίων κι ο Όρεν. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ήρθαν σε έντονη αντιπαράθεση. Όμως η Φάνα ήταν ανένδοτη διότι ο Πάτροκλος τής ήταν απόλυτα αφοσιωμένος. Πολέμησε σε πολλές μάχες και έσωσε εκατοντάδες ζωές.

Ο δράκος Πάτροκλος ανήκε στο γένος των Δράκων της πόλης Καλαντόρ, που βρίσκεται στο Δέκατο Κόσμο. Όταν ο μαύρος δράκος Έκτωρ αποφάσισε να γίνει κυρίαρχος του Δέκατου Κόσμου αιματοκυλώντας τον, ο Πάτροκλος μαζί με μερικούς ακόμη δράκους έφυγαν από την Καλαντόρ. Οι φυγάδες δράκοι διάβηκαν τυχαία μια πύλη και βρέθηκαν στον Πλαϊνό Κόσμο. Ζήτησαν από τους κατοίκους του ένα μέρος να μείνουν. Εκείνοι, αφού άκουσαν την ιστορία τους, τους συμπόνεσαν και παραχώρησαν στους δράκους μια έκταση ανατολικά της κοιλάδας Κουντόρ, στα σύνορα με τη χώρα των Σαλτιμάνων. Οι δράκοι σαν αντάλλαγμα της καλοσύνης τους, υποσχέθηκαν να τους προστατεύουν.

Στο κέντρο της πρώτης σειράς καθόταν ο Κρόκεν, αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου κι ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες της Φάνα.

Ο Κρόκεν ήταν βασιλιάς της χώρας των Κρότων. Ζούσε με τη σύζυγό του Κροτίδα και τον γιο του Κροτάν στο κάστρο του, στις πλαγιές του όρους Αρούκ. Ο Κρόκεν έγινε βασιλιάς όταν ο πατέρας του Κρόταλος σκοτώθηκε πολεμώντας στο πλευρό του Νιφ, του πατέρα της μάγισσας Φάνα στη μάχη με τους Αλιβάτορες του Μάρλου. Ήταν αφοσιωμένος, τίμιος και γενναίος, αλλά ευέξαπτος, απότομος και λιγομίλητος.

Οι Κρότοι ήταν μικροκαμωμένος λαός, με πράσινο δέρμα γεμάτο φολίδες και τεράστιες πατούσες. Όταν τις χτυπούσαν με δύναμη στο έδαφος, έβγαζαν φονικούς κρότους, που ήταν το όπλο τους εναντίον των εχθρών τους. Ήταν ιδιαίτερο είδος μάγων με ασυνήθιστες ικανότητες. Εξασκούσαν ένα είδος μαγείας που την ονόμαζαν Κροτομαγικά. Σε κάθε ξόρκι υπήρχε κι ένας μαγικός κρότος.

Η Κροτίδα, η σύζυγος του Κρόκεν ήταν από τις διασημότερες μάγισσες κρότων. Λένε ότι είχε μια τεράστια συλλογή από κρότους κάθε είδους. Κάθε χρόνο οι Κρότοι διοργάνωναν τη γιορτή της Κροτίδας προς τιμήν της συζύγου του Κρόκεν.

Δεξιά του Κρόκεν καθόταν ο Κουάκου Μανού, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου. Ο βασιλιάς των Κουάκου ήταν ιδιόρρυθμος, μυστικοπαθής, δύσπιστος, αλλά ιδιαίτερα έξυπνος και αποτελεσματικός. Είχε παράξενες μαγικές ικανότητες και ήταν άριστος γνώστης της κηπουρομαντικής, ενός αρχαίου είδους μαντείας μέσω των φυτών, των βοτάνων και των λουλουδιών. Στ’ αρχαία χρόνια υπήρχε στον Πλαϊνό Κόσμο μαντείο κηπουρομαντικής. Οι μάντεις της τέχνης αυτής χρησιμοποιούσαν ιεροβότανο, το οποίο έκαιγαν μαζί με κλαδιά αγριοτριανταφυλλιάς. Εισέπνεαν τους καπνούς τις νύχτες χωρίς φεγγάρι και, αφού έρχονταν σε έκσταση, μπορούσαν να μιλήσουν με κάθε λουλούδι και φυτό, το οποίο τους έλεγε τα μελλούμενα. Η καλύτερη μάντισσα κηπουρομαντικής που πέρασε από τον Πλαϊνό Κόσμο, λένε ότι ήταν η αρχαία μάγισσα Διοτίμα. Η κηπουρομαντική χρησιμοποιείται από ελάχιστους πια στον Πλαϊνό Κόσμο, γιατί χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες και γνώσεις

Ο Κουάκου Μανού δεν είχε οικογένεια και έμενε μόνος του στο κάστρο του στο βουνό Κουακάρι. Όταν ήταν παιδί ακόμα, η μητέρα του έφυγε από μια πύλη για να εξερευνήσει το Διαγαλαξιακό Σύμπαν, όπως έγραψε στο σύντομο γράμμα που άφησε. Λίγο μετά τη φυγή της πέθανε ο πατέρας του, κι έτσι αναγκάστηκε να διοικήσει το λαό του από πολύ μικρός. Παρά το νεαρό της ηλικίας του τα κατάφερε πολύ καλά εξαιτίας της εξυπνάδας του.

Οι Κουάκου, που λέγονταν και Ασημένιοι, ήταν μικροκαμωμένοι. Το σώμα τους είχε ασημί χρώμα και ανέδιδαν μια έντονη μυρωδιά θειαφιού. Όταν έπεφτε πάνω τους το φως, εκείνοι το εγκλώβιζαν, το αποθήκευαν στις μεμβράνες που υπήρχαν ανάμεσα στα τεράστια δάχτυλά των χεριών τους, και το χρησιμοποιούσαν σαν όπλο εναντίον των εχθρών τους. Στα δεξιά του Κουάκου Μανού καθόταν ο Ταάρεν, βασιλιάς των Ξωτικών, ο οποίος συνομιλούσε χαμηλόφωνα με τον Τίκο.

Η Φάνα καθώς τους κοιτούσε της ξέφυγε ένα χαμόγελο.

Τα ξωτικά είναι εξαιρετικά πλάσματα. Χωρίς δεύτερη σκέψη θα έδιναν τη ζωή τους για να σώσουν τον Πλαϊνό Κόσμο, σκεφτόταν η μάγισσα. 

Διαβάστε τη συνέχεια στο Μέρος β...

Συγγραφέας: Μαίρη Μαυρογιαννάκη - Σπουδάστρια Tabula Rasa