Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

"Μια μαγική ιστορία" της Μαίρης Μαυρογιαννάκη, Μέρος γ


Συνέχεια από το προηγούμενο.

Καθώς η Φάνα παρατηρούσε τον Μέρνα και τη Ρούρκα, έφερε στο μυαλό της την κόρη της. Της είχε αναθέσει μια δύσκολη αποστολή και έλειπε πολλά χρόνια από κοντά της.
Η μάγισσα την επισκεπτόταν σπάνια, γιατί δεν ήθελε να διακινδυνεύσει να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της και να ναυαγήσει το όλο εγχείρημα από το οποίο εξαρτιόταν το μέλλον του Πλαϊνού Κόσμου. Της έλειπε τόσο πολύ! Πόσο θα ήθελε να την πάρει στην αγκαλιά της πριν από την αυριανή μάχη! Ποιος ξέρει αν θα την ξανάβλεπε! Στη σκέψη αυτή δάκρυα γέμισαν τα μάτια της. Τα σκούπισε βιαστικά με την ανάποδη της παλάμης της κι έπειτα χτύπησε τα χέρια της τέσσερις φορές, ένδειξη ότι η συνεδρίαση αρχίζει.
Όλοι σώπασαν κι έστρεψαν την προσοχή τους στη μάγισσα, που στεκόταν αγέρωχη και περήφανη μπροστά τους. Άρχισε να μιλά με σταθερή φωνή.
-Είμαστε εδώ γιατί, όπως θα έχετε πληροφορηθεί, οι Σαλτιμάνοι μαζί με τους Μόρχους και τους Ουρούκ ετοιμάζουν επίθεση με σκοπό την κατάκτηση του Πλαϊνού Κόσμου. Έχουμε δεχθεί πολλές επιθέσεις από δαύτους. Ποτέ όμως δεν κατάφεραν να πατήσουν το πόδι τους στον κόσμο μας! Δυστυχώς αυτή τη φορά έχουν βοήθεια από τον προδότη Όρεν, κι αυτό κάνει τα πράγματα δυσκολότερα. Όμως δεν πρέπει να χάσουμε το θάρρος μας. Ο Πλαϊνός Κόσμος δεν θα παραδοθεί ποτέ και σε κανέναν!
-Ποτέ, ποτέ! άρχισαν να φωνάζουν όλοι μαζί.
Η Φάνα περίμενε να σωπάσουν και συνέχισε:
-Πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο αντεπίθεσης, που όχι μόνο θα μας εξασφαλίσει τη νίκη αλλά και θα μας απαλλάξει από τους Σαλτιμάνους και τους Μόρχους μια για πάντα.
-Έμαθα ότι ο Σαλίμα διαθέτει κάποια μυστική μαγική δύναμη, φώναξε ο Κρόκεν, ο βασιλιάς των Κρότων, κροταλίζοντας με δύναμη τα πόδια του στο έδαφος.
Οι εκκωφαντικοί του κρότοι ανάγκασαν τους παριστάμενους να κλείσουν τ’ αυτιά τους.
-Πιο σιγά! Θα μας κουφάνεις, και μετά πώς θ’ ακούσουμε τι έχει να μας πει η πρόεδρός μας, φώναξε περιπαιχτικά ο Τίκο.
Ο Κρόκεν, που δεν σήκωνε πολλά-πολλά, κοίταξε το ξωτικό και είπε:
-Ανόητε, πάψε τα χωρατά! Αντί να κάνεις τα σαχλά σου αστεία καλύτερα να κοίταζες τη δουλειά σου. Σαν πρόεδρος του Συμβουλίου Πλαϊνής Ευθύνης έπρεπε να μας έχεις ειδοποιήσει νωρίτερα!
Το ξωτικό πληγωμένο από τα λόγια του Κρόκεν, απάντησε:
-Κάναμε ότι μπορούσαμε, αλλά ο Όρεν ενήργησε με μεγάλη μυστικότητα. Ξεγέλασε το δράκο Πάτροκλο κι έτσι το Συμβούλιο Προστασίας της Πύλης δεν μας ειδοποίησε έγκαιρα για την εισβολή των Σαλτιμάνων. Εγώ όπως και όλα τα μέλη του Συμβουλίου Πλαϊνής Ευθύνης δουλεύουμε μέρα νύχτα για την προστασία σας.
-Γι᾿ αυτό σας βλέπω συχνά στη Σπασμένη Σφαίρα μαζί με τον τεμπέλη δράκο! Η Φάνα γνωρίζει ότι ουδέποτε συμφώνησα με την απόφασή της να τον κάνει πρόεδρο του Συμβουλίου Προστασίας της Πύλης, φώναξε θυμωμένα ο Κρόκεν.
Ο Τίκο, που δε σήκωνε κουβέντα για το δράκο, πήρε μελιτζανί χρώμα και άρχισε να βγάζει τόσους καπνούς από τα τεράστια ξωτικίσια του αυτιά, που η αίθουσα ντουμάνιασε κι όλοι άρχισαν να βήχουν.
-Αφού μας βλέπεις στη Σπασμένη Σφαίρα, προφανώς πηγαίνεις κι εσύ, του αντιγύρισε αγριεμένο το ξωτικό.
O Πάτροκλος, που στεκόταν στο βάθος της μεγάλης αίθουσας δεν έβγαλε άχνα. Είχε σκύψει το κεφάλι του και πετούσε μικρές φλογίτσες εδώ κι εκεί.
…Έχει δίκιο ο Κρόκεν! σκέφτηκε. Έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός. Εγώ φταίω που οι Σαλτιμάνοι μπήκαν στον Πλαϊνό Κόσμο. Αλλά που να φανταστώ ότι τους βοήθησε ο Όρεν! Με παρέσυρε κι εγώ σα βλάκας έπεσα στην παγίδα του. Δεν έπρεπε να φύγω για κανένα λόγο από τη θέση μου. Αν με γύρευε η Φάνα, όπως μου είπε ο Όρεν, θα με καλούσε με τον πομπό επικοινωνίας. Και λένε ότι εμείς οι δράκοι είμαστε έξυπνα πλάσματα! Φφφφου!!! Η Φάνα χτύπησε το μαγικό ραβδί της με δύναμη πάνω στο βάθρο. Ένα σύννεφο σαλιδόσκονης γέμισε τον αέρα και τον έκανε να λαμποκοπά.
-Δεν είναι ώρα για διαπληκτισμούς! φώναξε θυμωμένα. Κάθε στιγμή που περνάει είναι πολύτιμη. Βασιλιά Κρόκεν, γνωρίζω ποια είναι η μυστική μαγική δύναμη που απέκτησε ο Σαλίμα.
-Ποιά; ρώτησαν όλοι μαζί.
-Να γίνεται αόρατος.
-Αυτό είναι φοβερό! αναφώνησε η Ντίκεν.
-Και πώς το καταφέρνει; ρώτησε ο Κουάκου Μανού.
-Δεν ξέρω ακόμα με σιγουριά, απάντησε η μάγισσα. Η σφαίρα της γνώσης μού έδωσε συγκεχυμένες πληροφορίες.
-Ξέρω εγώ! ακούστηκε μια τσιριχτή φωνή.
Όλοι γύρισαν και κοίταξαν το Ζίκο.
-Μίλα, ξωτικό! τον πρόσταξε η Φάνα.
-Ο Σαλίμα γίνεται αόρατος τρώγοντας άσπρα κάστανα, αποκρίθηκε ο Ζίκο. -Τι ανοησίες είναι αυτές που λες; τον αποπήρε ο Κρόκεν.
-Εγώ είμαι το πιο έξυπνο ξωτικό του Πλαϊνού Κόσμου και γνωρίζω τα πάντα. Ο βασιλιάς Κρόκεν εξοργίσθηκε με την αναίδεια και την έπαρση του ξωτικού κι ετοιμάστηκε να του επιτεθεί με έναν εκκωφαντικό κρότο. Τότε επενέβη η Φάνα θυμωμένη:
-Η κατάσταση είναι κρίσιμη και δεν θα ανεχθώ άλλες προστριβές. Αν κάποιος από σας διακόψει ξανά, θα φωνάξω τους Κυνηγούς να τον πάρουν σηκωτό. Μίλα, ξωτικό!
-Η χώρα των Σαλτιμάνων –για όσους δεν το ξέρουν– βρίσκεται πίσω από το Μαύρο Βουνό, που είναι πάντα σκεπασμένο με Μαύρο Χιόνι, άρχισε να λέει ο Ζίκο. Γύρω από το Μαύρο Βουνό κυλάει το Τρελό Ποτάμι. Κατά μήκος του εκτείνεται το δάσος της Συμφοράς. Εκεί φυτρώνει μια καστανιά, πάντα φορτωμένη με άσπρα κάστανα. Όποιος τα τρώει γίνεται αόρατος.
-Μας λες ότι ο Σαλίμα και οι Μόρχοι του τρώνε άσπρα κάστανα και γίνονται αόρατοι; ρώτησε η Φάνα το Ζίκο, φανερά εκνευρισμένη.
-Ναι, επέμεινε εκείνος. Έχω φάει κι εγώ. Έτσι κατάφερα να εξερευνήσω τη χώρα των Σαλτιμάνων.
-Έχεις ταξιδέψει στη χώρα των Σαλτιμάνων; τον ρώτησε γεμάτος θαυμασμό ο Τίκο.
-Και αλλού! απάντησε ο Ζίκο με έπαρση.
Έπειτα συνέχισε να διηγείται χωρίς να χάσει καιρό, γιατί κατάλαβε ότι η Φάνα είχε αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία της, κι αυτό δεν θα του έβγαινε σε καλό.
-Το πρόβλημα είναι ότι η δράση των άσπρων κάστανων δεν κρατάει πολύ. Γι’ αυτό δεν τα χρησιμοποιούν συχνά οι Σαλτιμάνοι. Και μένα με πόνεσε η κοιλιά μου έως ότου επιστρέψω, γιατί αναγκάστηκα να φάω δεκάδες από δαύτα. Χι! Χι! Χι!
-Σταμάτα τις ανοησίες και ολοκλήρωσε! τον αποπήρε η Φάνα.
-Ο Όρεν βρήκε μια αρχαία συνταγή για να ενισχύσει τη δύναμή τους. Πολτοποιεί τα άσπρα κάστανα κι έπειτα τα ανακατεύει με ελλέβορο. Βράζει το μείγμα προσθέτοντας νερό από την ιερή μας πηγή, που βρίσκεται στο Ασημένιο βουνό. Όταν ετοιμαστεί το μαγικό φίλτρο απαγγέλλει ένα ξόρκι της αρχαίας μάγισσας Διοτίμα. Έτσι όποιος το πιει γίνεται αόρατος για πολλές ώρες, ίσως και μέρες. -Πώς θα τους πολεμήσουμε αν δεν τους βλέπουμε; ρώτησε ο Ταάρεν, ο βασιλιάς των Ξωτικών.
-Θα συμβουλευτώ τη Μεγάλη Λάγια, την προστάτιδά μας, αποκρίθηκε η Φάνα.
-Δεν χρειάζεται να την ενοχλήσεις. Η νίκη είναι δική μας! αναφώνησε ο Ζίκο με ενθουσιασμό.
-Εξηγήσου, ξωτικό! είπε κοφτά η μάγισσα.
-Έμαθα ότι ο Όρεν, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, φτιάχνει ένα καζάνι φίλτρο για να είναι έτοιμο αύριο το χάραμα. Μαζί με το Μίκο θα μπούμε στο εργαστήριο του και θα κάνουμε μια μικρή αλλαγή στη συνταγή! Οι Σαλτιμάνοι και οι Μόρχοι θα πιούνε το φίλτρο και θα γίνουν αόρατοι, αλλά μόνο για μερικά λεπτά. Εμείς, όσο εκείνοι νομίζουν ότι είναι αόρατοι, θ’ αρχίσουμε σιγά-σιγά να τους βλέπουμε. Και φυσικά θα τους αποδεκατίσουμε! αποκρίθηκε το ξωτικό.
-Συγχαρητήρια, Ζίκο! τον επαίνεσε η Φάνα. Αν καταφέρουμε να τους νικήσουμε, θα απονεμηθεί σε σένα και το Μίκο το παράσημο της Τρελής Κάμπιας.
Στο άκουσμα των λόγων της Φάνα, όλοι άρχισαν να χειροκροτούν τα δυο ξωτικά.
-Ευχαριστώ για την τιμή, αποκρίθηκε ο Ζίκο φουσκώνοντας σαν διάνος …αν και καλύτερα να μας έλειπε! μουρμούρισε μες απ’ τα δόντια του, όταν σκέφτηκε τι μπελάς θα ήταν γι’ αυτόν και τον αδερφό του αυτά τα παράξενα πράσινα ζωύφια.
-Κι εσύ ξιπασμένο ξωτικό πώς έμαθες για το φίλτρο; ρώτησε το Ζίκο δύσπιστα ο Κρόκεν.
-Πάντα καχύποπτος… μουρμούρισε το ξωτικό.
-Μίλα! επέμεινε ο βασιλιάς των Κρότων.
Ο Ζίκο τον κοίταξε περιπαιχτικά.
-Μόλις άρχισε να χτυπά ο πομπός άμεσου κινδύνου, έφυγα απ’ τη σπηλιά μου κι έτρεξα να δω τι συμβαίνει. Στο δρόμο συνάντησα την ξωτικιά Βαλέρια, τη βιβλιοθηκάριο μας, η οποία μου είπε ότι την έστειλε ο Οτάρ να με γυρέψει, γιατί ήθελε να με συναντήσει επειγόντως. Με περίμενε στη σπηλιά της Τιτίκας. Ο Οτάρ είναι ο…
-Ξέρουμε ποιος είναι. Ο γιος του προδότη Όρεν, είπε ο Κρόκεν διακόπτοντας το ξωτικό.
-Πήγα λοιπόν στη σπηλιά της ξωτικιάς Τιτίκα, η οποία, όπως ξέρετε, είναι χρόνια εγκαταλελειμμένη. Η καημένη η Τιτίκα ποτέ δεν κατάφερε να επιστρέψει από τη Σκοτεινή Πλευρά…
-Πες το επιτέλους! φώναξε έξαλλος ο Κρόκεν χτυπώντας τα πόδια του με δύναμη στο έδαφος.
-Ο Οτάρ μού μίλησε για τη συνταγή και μου εκμυστηρεύτηκε το σχέδιο του πατέρα του και του Σαλίμα. Μου είπε ότι μπορεί να μας βάλει στο εργαστήριο του Όρεν κρυφά. Με διαβεβαίωσε ότι είναι πρόθυμος να μας βοηθήσει να σώσουμε τον Πλαϊνό Κόσμο. Είναι καλός και έντιμος Ουρούκ, και δε συμμερίζεται τις ανίερες φιλοδοξίες του πατέρα του. Νοιώθει ντροπή για τα καμώματά του.
-Ας καταστρώσουμε λοιπόν το σχέδιο επίθεσης σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ζίκο, είπε η μάγισσα Φάνα.
Ορισμένοι άρχισαν να διαμαρτύρονται.
Εκείνη σήκωσε τα χέρια της και φώναξε με τόνο που δε σήκωνε αντίρρηση:
-Έχω εμπιστοσύνη στα ξωτικά. Δεν θα διακινδύνευαν τις ζωές μας, αν δεν ήταν σίγουροι!
Ο Ζίκο κοίταξε το Μίκο και του έκλεισε το μάτι.
-Λοιπόν ακούστε το σχέδιο μου με προσοχή, είπε η Φάνα. Τα χαράματα πρέπει όλοι να μαζευτούμε μπροστά στην Πύλη, όπου είναι παραταγμένοι οι Σαλτιμάνοι με τους Μόρχους. Στην αρχή θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, αφού θα είναι αόρατοι. Όταν όμως, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ζίκο, γίνουν ορατοί, θα πάθουν αυτό που τους αξίζει. Θα τους απωθήσουμε προς την Απύθμενη Άβυσσο και θα τους παραδώσουμε στ’ Αερικά των Σκοταδιών. Οι Κρότοι θα παραμείνουν οπισθοφυλακή αν κάποιοι Σαλτιμάνοι καταφέρουν να ξεφύγουν. Με όπλο τους δυνατούς τους κρότους, θα τους αποτελειώσουν. Οι Κουάκου θ’ αναλάβουν τους Ουρούκ. Θα πολιορκήσουν τη χώρα τους και δεν θα τους αφήσουν να βοηθήσουν τους επονείδιστους συμμάχους τους. Όσους ξεφύγουν θα τους αναλάβει ο Πάτροκλος με τους δράκους του.
-Νομίζω ότι το σχέδιο είναι τέλειο! αναφώνησε με ενθουσιασμό ο Ζίκο.
-Ετοιμαστείτε να πολεμήσουμε για τον Πλαϊνό Κόσμο και τις οικογένειες μας! φώναξε η Φάνα χτυπώντας τα χέρια της τρεις φορές, ένδειξη ότι η συνεδρίαση έληξε.
Όλοι άρχισαν να ζητωκραυγάζουν και να επευφημούν την πρόεδρό τους.
Είχε νυχτώσει αλλά κανένας στον Πλαϊνό Κόσμο δεν κοιμόταν. Όλοι προετοιμάζονταν για τη μάχη της επομένης μέρας. 

Συγγραφέας: Μαίρη Μαυρογιαννάκη - Σπουδάστρια Tabula Rasa

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου