Πλήρης
χρονιά. Ολοκληρωμένη. Πλημμυρισμένη από απρόοπτα, συγκινήσεις, παρθενικές
κατακτήσεις και αμετανόητα λάθη.
Άσια,
Βασίλης, Κώστας, Γιώργος, Βαγγέλης, Θοδωρής. Οι επίλεκτοι πρωταγωνιστές της.
Και
εγώ ο κεντρικός της ήρωας.
Όχι
γιατί το λέω εγώ. Όχι!
Γιατί
το είπαν όλοι οι άλλοι.
Γιατί
ήμουν εκεί. Για όλους.
Για
τον Βασίλη, η ανατολή μιας ατέρμονης φιλίας.
Για
τον Κώστα, η αισθαντική οπτασία του φίλου από το μέλλον.
Για
τον Γιώργο, ο συνοδοιπόρος στην περιπέτεια και στο μυστήριο.
Για
τον Βαγγέλη, ο απρόσμενος σύμμαχος ενός εκκεντρικού ιχνηλάτη.
Για
τον Θοδωρή, ο συνδημιουργός μιας ανεπανάληπτης κωμικής παράστασης.
Και
για όλους τους υπόλοιπους, εξίσου σημαντικούς συντελεστές της, ο ανέλπιστος
εμψυχωτής και ο άγρυπνος συμπαραστάτης.
Δεν
θυμάμαι εχθρούς. Δεν θυμάμαι αντιπάλους.
Μπορεί να υπήρξαν, αλλά εγώ δεν θυμάμαι.
Θυμάμαι
την εκκίνηση. Θυμάμαι τη διαδρομή.
Θυμάμαι
το χείμαρρο της αδρεναλίνης να απογειώνει τις αισθήσεις μου. Να ανυψώνομαι και
να πετώ σε έναν πολύχρωμο απέραντο ουρανό. Να συναντώ αβοήθητες, χαμένες ψυχές και
να τις ραίνω με ελπίδα και με όραμα. Να ξεκλειδώνω τις πόρτες του νου και της
ψυχής για να αναζητήσω την υπέρτατη γνώση. Να συνταράσσομαι από έρωτα και
αγάπη. Να πλησιάζω την τελειότητα.
Θυμάμαι
τα 18. Τις συναρπαστικότερες, αξεπέραστες στιγμές μου.
Μετά,
έπαψα να θυμάμαι.
Συγγραφέας: Ιωάννης Αθανασίου - Σπουδαστής Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου