Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019

"Μια αλλιώτικη φιλία" της Ευαγγελίας Πέτρογλου


Πριν πολλά πολλά χρόνια ήταν δύο έφηβοι. Ο Θησέας και ο Reiko. Είχαν γνωριστεί σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής προικισμένων παιδιών, το οποίο θεωρούσαν και οι δύο αρχικά χάσιμο χρόνου. Στην πορεία όμως και όσο οι δύο νεαροί γνωρίζονταν, κατάλαβαν ότι η επαφή τους μόνο καλό μπορούσε να τους κάνει.
Ο Θησέας, ως γνήσιος Έλλην, θεωρούσε κάθε ξένο βάρβαρο μέχρι που γνώρισε την ευγενική και τρυφερή ψυχή του Reiko. Ο νεαρός Ιάπωνας λάτρευε τη φύση και τα ζώα και σεβόταν την ιερότητα κάθε πλάσματος. O Reiko, από την άλλη, διδάχτηκε πολλά από το θάρρος και την ανδρεία του φίλου του. Είχε εντυπωσιαστεί από τις αφηγήσεις του Θησέα για το πώς κατάφερε να εξολοθρεύσει το διαβόητο ληστή, Σίνη τον πιτυοκάμπτη και φυσικά, τον αποκρουστικό Προκρούστη, που μόνο ανατριχίλα έφερνε στον νεαρό Reiko. Έτσι, ο νεαρός Ιάπωνας ονειρευόταν να κάνει και αυτός έναν άθλο για να αποδείξει στον εαυτό του και στην οικογένεια του (ας μην ξεχνάμε τη σημασία της οικογένειας στη μακρινή Ιαπωνία) πόσο γενναίος και ικανός είναι.

Η ευκαιρία δεν άργησε να του δοθεί. Μια μέρα και ενώ περπατούσαν στο δάσος, ο Reiko άκουσε τον φίλο του να βγάζει μια κραυγή πόνου και μετά να τον περιτυλίγει μια κολλώδης ουσία, η οποία τον ακινητοποίησε τελείως. Ο Reiko πάγωσε. Είδε τη ζωή του φίλου του να σβήνει από το πρόσωπο του. Τότε άκουσε τη φωνή ενός καλοκάγαθου πνεύματος, του Kunitsu-Kami να του λέει ότι πρέπει να δράσει γρήγορα και να πάει στο πλησιέστερο κάστρο για να πάρει το μαγικό σπαθί, το μόνο ικανό να εξολοθρεύσει αυτό το τέρας και να σώσει το φίλο του από βέβαιο θάνατο. Όταν ο Reiko όμως τον ρώτησε λεπτομέρειες για το τέρας, το πνεύμα σιώπησε.
Έτσι ο νεαρός Reiko άρχισε να τρέχει με όλη του τη δύναμη προς το κάστρο. Όταν έφτασε εκεί, απογοητεύτηκε. Έπρεπε να διασχίσει έναν τεράστιο τάφρο, γεμάτο kappa, δηλητηριώδη νερόφιδα και σκορπιούς. Εκείνη τη στιγμή όμως εμφανίστηκε μπροστά του ως δια μαγείας ένα ιπτάμενο kirin που τον μετέφερε μέσα στο κάστρο. Πριν προλάβει ο Reiko να το ευχαριστήσει, το kirin εξαφανίστηκε. Ο ήρωας μας μπήκε δειλά στο κάστρο και τότε κατάλαβε γιατί το πνεύμα δεν του αποκάλυψε εξαρχής τι τέρας είχε να αντιμετωπίσει. Εκατομμύρια αράχνες, μικρές και μεγάλες, βρίσκονταν μπροστά του. Ο ήρωας μας μπορεί να ήταν γενναίος, αλλά είχε μια τεράστια φοβία: τις αράχνες. Από μικρός όσο και να προσπαθούσε ο πατέρας του να τον εκπαιδεύσει να μην τις φοβάται, το μόνο πράγμα που πετύχαινε ήταν ο μικρός Reiko να κρύβεται κάτω από το κρεβάτι του για μια εβδομάδα και να μην λέει να βγει έξω ούτε για να φάει. Μάλιστα, θυμήθηκε ότι αυτό παραλίγο να κοστίσει τον γάμο των γονιών του καθώς η μητέρα του Reiko θύμωνε με τον πατέρα του που τρόμαζε το παιδί. Αφού τα θυμήθηκε όλα αυτά, ο Reiko πάγωσε. Οι αράχνες Kumo άρχισαν να τον πλησιάζουν, ανοίγοντας τα φρικτά τους στόματα και προτάσσοντας τα αιχμηρά τους δόντια. Ο Reiko έπρεπε να σκεφτεί γρήγορα. Δεν ήταν μόνο ο θάνατος που φοβόταν. Ήξερε πως θα έχανε και την ψυχή του έτσι και τον σκότωναν τα δαιμονικά αυτά πλάσματα. Και φυσικά θα πέθαινε και ο Θησέας. Τότε έβγαλε μια κραυγή μέσα από τα βάθη της ψυχής του που προς στιγμήν ξάφνιασε τις αράχνες. Ήταν τόσο δυνατή αυτή η κραυγή που τρόμαξε και ο ίδιος με τη δύναμη της. Έτρεξε προς το σημείο που του υπέδειξε ο Kunitsu-Kami για να βρει το σπαθί. Το σήκωσε ψηλά και άρχισε να τρέχει κραυγάζοντας όπως πριν προς τα Kumo. Μια-μια οι φοβερές αράχνες πέθαναν ενώ από το σώμα τους έβγαινε ένα σιχαμερό πράσινο υγρό που γέμισε το κάστρο. 
Μόλις ο Reiko εξολόθρευσε και την τελευταία, βγήκε από το κάστρο όπου τον περίμενε το ιπτάμενο Kirin και τον πήγε ως το σημείο που βρισκόταν ο Θησέας. Ο τελευταίος, παρόλο που ήταν ακόμα ζαλισμένος από το δηλητήριο του τέρατος, έτρεξε προς τον φίλο του και τον ευχαρίστησε. Τη ματιά του όμως αιχμαλώτισε το ιπτάμενο ζώο και ορκίστηκε πως όταν θα επέστρεφε στην Ελλάδα, θα έβρισκε ένα όμοιο του. Ήταν σίγουρος ότι αν είχε ένα τέτοιο πλάσμα μαζί του, η αρπαγή της Ωραίας Ελένης μαζί με τον φίλο του, τον Πειρίθου, θα ήταν παιχνιδάκι.
Έτσι, ο Reiko κατάφερε να ξεπεράσει την αραχνοφοβία του και ο Θησέας να καταλάβει τη σημασία της διαπολιτισμικής φιλίας. Από τότε οι δύο νέοι κράτησαν τη φιλία τους, ακόμα και όταν χιλιάδες μίλια βρίσκονταν ανάμεσα τους...

Στοιχεία από Ιαπωνική μυθολογία:
Reiko: ήρωας της Ιαπωνικής μυθολογίας, ειδικά εναντίον των αραχνών Kumo.
Kunitsu-Kami: αρχαίο προγονικό πνεύμα.
Kappa: πνεύματα του νερού που πνίγουν παιδιά και επιτίθενται σε ταξιδιώτες.
Kumo: Τεράστιες αράχνες, μεγαλύτερες από άνθρωπο, δύσκολο να εξολοθρευτούν.
Κirin: Μονόκερoς, οιωνός μεγάλης καλοτυχίας που προστάτευε τους δίκαιους. 

Συγγραφέας: Ευαγγελία Πέτρογλου - Σπουδάστρια Tabula Rasa

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου