“Φόβοι” της Γιώτας Σιπέτα

Μια πόρτα διαφυγής. Κι όμως ξέρω πως αν την ανοίξω θα είναι όλοι εκεί. Οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου και της άλλαξαν πορεία. Οι έρωτες κι οι φίλοι. Όλοι αυτοί θα είναι εκεί για να μου θυμίσουν τα λάθη μου. Άλλοι με πρόδωσαν κι άλλοι προδόθηκαν από μένα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Πόνεσα. Πόνεσα βαθιά. Κι αν κάποιοι λένε ότι άλλαξα, εγώ ξέρω την αλήθεια. Είμαι ο ίδιος αδύναμος, φοβισμένος άνθρωπος. Μόνο που τώρα είμαι αλυσοδεμένη με τύψεις και «αν».

Όχι, δεν μπορώ να τους αντικρύσω. Αν ανοίξω την πόρτα θα είναι σαν να προσφέρω το σώμα και την ψυχή μου στα δόντια λυσσασμένων ζώων. Κλείνω τα μάτια κι είναι όλοι εκεί. Δε χαμογελάει κανείς. Διαβάζω την απέχθεια και την οργή στη μορφή τους.  Σφίγγω τις γροθιές έτοιμη να τους αντιμετωπίσω. Ανοίγω τα μάτια και με μια σπρωξιά προσπαθώ να σπάσω την πόρτα. Κι η πόρτα γίνεται καθρέφτης. Και βλέπω μόνο το είδωλο μου. Κρατάει ματωμένο μαχαίρι κι είναι έτοιμο να μου επιτεθεί και να με ξεσκίσει.

Συγγραφέας: Γιώτα Σιπέτα – Φοιτήτρια Tabula Rasa