Κάποτε σε ένα σκοτεινό
βασίλειο ζούσε ένα μικρό πλάσμα. Αγαπημένη του ασχολία ήταν να παίζει με
κάποιους βόλους. Μια μέρα, οι βόλοι έπεσαν από τα χέρια του και σκορπίστηκαν σε
όλο το σύμπαν. Τότε, δημιουργήθηκε μια σπίθα, η οποία μπήκε μέσα σε ένα βόλο
και έτσι έγινε ο Ήλιος. Όλοι οι βόλοι άρχισαν να αποκτούν χρώματα και το Χάος
μετατράπηκε σε ένα πολύχρωμο σύμπαν με πολλούς στρογγυλούς βόλους.
Το μικρό
πλάσμα προσπάθησε να τους μαζέψει, αλλά έπιασε ένα βόλο και αμέσως του έπεσε,
σπάζοντας σε πολύ μικρά φωτεινά κομμάτια. Έτσι δημιουργήθηκαν τα αστέρια.
Έσκυψε τότε προς τον αγαπημένο του βόλο, έναν μικροσκοπικό, και άρχισε να
κλαίει. Τότε, αυτός ο πλανήτης απέκτησε νερό και βλάστησε με κάθε λογής
λουλούδια. Το πλάσμα άρχισε να χαίρεται που ο μικρός του βόλος ήταν πιο όμορφος
από ποτέ και άρχισε να τον ακουμπά. Κάθε άγγιγμα του μετέτρεπε τα πράσινα φυτά
σε πολύχρωμα λουλούδια και καρποφόρα δέντρα, ενώ ανάμεσά του εμφανίστηκαν και
κάποια ζώα. Το πλάσμα γελούσε πιο δυνατά από ποτέ. Τα γέλια του μετατράπηκαν σε
βουνά και πεδιάδες, γκρεμούς και χαράδρες. Ο βόλος αυτός ήταν η Γη. Όταν πια
κατάλαβε πως δε θα μπορούσε να παίξει με τους βόλους του, από τη στεναχώρια του
κρύφτηκε και που και που από το θυμό του εμφανίζονται αστραπές και βροντές, για
να τρομάζουν τα πλάσματα των βόλων. Εκείνα όμως δεν τρόμαζαν. Ένα πλάσμα
ξεχώρισε ανάμεσά τους. Ήταν ο άνθρωπος, που έφτιαξε με απλά υλικά σπίτια, όπλα
και ρούχα. Στο μικρό σύμπαν ένας βόλος ζήλεψε τον ήλιο, επειδή έλαμπε, κι έτσι
κάθε φορά που εκείνος κρυβόταν, έκανε την εμφάνισή του και έκλεβε τις
παραστάσεις. Ήταν το φεγγάρι. Έτσι όλοι έμειναν ευχαριστημένοι, εκτός από το
μικρό πλασματάκι που έχασε τους βόλους του.
Συγγραφέας: Αθανασία Αλεξανδρίδη - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου