Στην εποχή του κορονοϊού, δεν είναι δύσκολο τελικά
να είναι κάποιος δημιουργικός. Το θέμα είναι πώς εκμεταλλεύεται το χρόνο του
έκαστος. Είναι μια καλή ευκαιρία να θέσει στόχους για να βελτιώσει τη ζωή του,
κάτι που είναι ίσως δύσκολο υπό κανονικές συνθήκες με τους γρήγορους ρυθμούς
που επιβάλλει η ζωή μας, να κάνει δουλειές στο σπίτι και γενικά πράγματα που
αναβάλλει συνεχώς όπως να δει πώς δουλεύει ο εκτυπωτής, να ζωγραφίσει, να
γράψει, να χορέψει, να τραγουδήσει, να περιηγηθεί σε μουσεία διαδικτυακά, να
κάνει δουλειές στον κήπο. Επομένως, η τρέχουσα κατάσταση, μπορεί να έχει και τα
θετικά της. Όλα είναι στο μυαλό μας.
Όπως είναι τώρα τα πράγματα, επικρατεί πανικός, οι
δρόμοι είναι άδειοι, η αστυνομία κάνει περιπολία για να δει αν κυκλοφορεί
κόσμος και προειδοποιεί να πάρουμε προληπτικά μέτρα. Οι πιο πολλές γειτονιές
έχουν ερημώσει. Ο κόσμος φοβάται να πάει στο σούπερ μάρκετ και δικαιολογημένα.
Επικρατεί μια αβεβαιότητα και ανησυχία από τους καταστηματάρχες και τους
περισσότερους επαγγελματίες, που δε γνωρίζουν αν θα επιβιώσουν οι επιχειρήσεις
τους και είναι λογικό, παρόλο που η κυβέρνηση μιλά για παροχή οικονομικής βοήθειας.
Πολλοί φοβούνται για κλοπές. Η οικονομία φαίνεται να έχει ήδη πέσει στο ναδίρ και πάλι μετά από περίπου ένα
μήνα αδράνειας. Υπάρχει φόβος για κρίση ίδια με το 2009, παρόλο που σε σχέση με
άλλες χώρες φαίνεται να τα πηγαίνουμε αρκετά καλά στο θέμα της αντιμετώπισης
της κρίσης.
Τουλάχιστον το περιβάλλον φαίνεται να πηγαίνει
καλύτερα, αφού δεν κυκλοφορούν τόσα αυτοκίνητα, τα εργοστάσια δεν εκπέμπουν
τόσους ρύπους και τα πλοία δεν κάνουν τόσα ταξίδια ώστε να μολύνουν τόσο τη
θάλασσα, όπως και τα αεροπλάνα τον ουρανό. Όμως για πόσο;
Μέσα σε όλο αυτό το συρφετό, απαγορεύεται να
πλησιάσουμε τους άλλους και να έρθουμε σε επαφή μαζί τους με μια αγκαλιά, ένα
φιλί. Κι αυτό είναι άσχημο, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν που αποζητά την επαφή.
Το καλό είναι όμως, ότι μπορούμε ακόμη
να μιλάμε και να γελάμε με τους φίλους και τους δικούς μας από το τηλέφωνο ή το
διαδίκτυο κι έτσι να ξεχνιόμαστε λιγάκι.
Ο κορονοϊός σίγουρα μας βρήκε απροετοίμαστους.
Ίσως να φταίει η θέση των πλανητών, όπως λένε κάποιοι. Τελικά όμως, υπάρχουν
θετικά σε αυτή την ιστορία. Ίσως μάθουμε τώρα να λειτουργούμε διαφορετικά, πιο
προσεκτικά και να είμαστε ενωμένοι. Ιός είναι, θα περάσει. Και πάλι θα
αγκαλιαστούμε και πάλι θα φιληθούμε και θα βγούμε αλώβητοι και πιο δυνατοί.
Συγγραφέας: Έλση Γκόγκου - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου