"Γαλάζιο οινόπνευμα" της Μαίρης Ζωβοΐλη

Όνειρο απατηλό, μακρινή μου εικόνα

Κλεισμένο σε ένα κάδρο από βότσαλα

Στο συρτάρι ξεχασμένο

Σε αναπολώ σαν να ‘ταν χτες

Ώρες ατελείωτες μετρώ.

Διάφανο κραγιόν στους τοίχους.

Χρώματα παστέλ, σπασμένα κομμάτια.

Και ένα καβαλέτο μαύρο στη γωνία,

ακίνητα εδώ και μέρες.

Μάσκες προστασίας σε έλλειψη,

πεταμένες στα άδεια συρτάρια.

Ο πόνος διάχυτος.

Το γαλάζιο οινόπνευμα,

Φωτιά στα αποστειρωμένα

όνειρά μας.

Η θύμησή σου σκιά,

τρεμοπαίζει στο διάδρομο

τη νύχτα.

Καλοκαίρι ξέρω θα γυρίσεις

Μέρες καλύτερες θα’ρθουν…

Συγγραφέας: Μαίρη Ζωβοΐλη - Σπουδάστρια Tabula Rasa