“Μια σαπουνόφουσκα για την νεράιδα Φρέζια” της Ελίνας Σταμπουλή

Μία φορά και έναν καιρό, ούτε και εγώ ξέρω πότε ακριβώς, ήταν μία μικρή Λουλουδένια νεράιδα που την έλεγαν Φρέζια. Ζούσε στο δάσος μαζί με τις αδερφές της, τις Λουλουδένιες νεράιδες. Όλες κρατούσαν ένα ραβδί που έμοιαζε με λουλούδι και είχε ανοιξιάτικες δυνάμεις, δηλαδή πολύ δυνατές. Οι ημέρες κυλούσαν όμορφα και χαρούμενα μέχρι που κάποια μέρα η μικρή νεράιδα Φρέζια σταμάτησε να κάνει μπάνιο. Αυτό ήταν κάτι πάρα πολύ κακό για τις νεράιδες, που πάντα μοσχομύριζαν και έλαμπαν από καθαριότητα.

“Μα πού ακούστηκε αυτό; Βρόμικη νεράιδα; Δεν γίνεται!” είπαν όλες οι νεράιδες μαζί στη μικρή τους αδερφή

“Δε μου αρέσει το μπάνιο” είπε η μικρή Φρέζια.

“Να σου γεμίσουμε τη μπανιερά με ζεστό νερό και ροδοπέταλα;” την ρώτησαν. Ήταν σίγουρες πως θα την κατάφερναν να πει το ναι . Αυτό ήταν το αγαπημένο μπάνιο όλων των λουλουδένιων νεράιδων.

“Αφού, δε μου αρέσει το μπάνιο!” δήλωσε η μικρή Φρέζια.

“Θέλεις να κάνεις μπάνιο στην λίμνη με τα ανθισμένα νούφαρα;” την ρώτησαν

“Ααααα, αφού δε μου αρέσει το μπάνιο” είπε η μικρή και συνέχισε το παιχνίδι της με τα χώματα.

Πέρασε λίγος καιρός , η κατάσταση άρχισε να γίνεται άσχημη. Όπου περπατούσε μικρή λουλουδένια νεράιδα Φρέζια, οι γύρω της έκλειναν την μύτη τους. Μια μυρουδιά άρχισε να την ακολουθεί που δεν ήταν ευωδιαστή , ήταν βρωμερή. Η λάμψη της εξαφανίστηκε. Το σημαντικότερο, το ραβδί της αρνιόταν να μπει στην παλάμη της και καθόταν κολλημένο στο τοίχο.

Το πήραν απόφαση οι αδερφές τις οι λουλουδένιες νεράιδες. Έπρεπε να την στείλουν στο νησί “Άλλα ντα Άλλα” που ήταν στη μέση της λίμνης. Εκεί πήγαιναν όσα νεραϊδόπαιδα ήθελαν να κάνουν ότι θέλουν και να μην ακολουθούν τους νεραϊδένιους κανόνες. Την ρώτησαν μια τελευταία φορά αν άλλαξε γνώμη.

“Όχι” είπε πάλι.

Αυτό ήταν. Μια βαλιτσούλα και μια λουλουδένια βάρκα, ετοιμάστηκαν με ένα κούνημα του ραβδιού. Πριν ξεκινήσει η μικρή νεράιδα Φρέζια, της έδωσαν ένα όμορφο κουτί και της είπαν:

“Οταν θελήσεις να γυρίσεις πίσω, θα ανοίξεις το κουτί. Αυτό που θα βρεις, θα σε βοηθήσει”. Μετά, με το μαγικό τους ραβδί φώναξαν ένα απαλό ανοιξιάτικο αεράκι που έσπρωξε την βάρκα ως το νησί.

Στο νησί “Άλλα ντα Άλλα” επικρατούσε ένας πανικός. Όλα τα νεραϊδόπαιδα έκαναν ότι ήθελαν. Στην αρχή της φάνηκε αστείο της μικρής νεράιδας Φρέζια. Μα μετά από λίγες ημέρες, άρχιζε να αλλάζει γνώμη. Δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Στο νησί ,δεν είχε κρεβάτια γιατί κανείς δεν ήθελε να κοιμάται πάνω σε αυτά. Κοιμόντουσαν όλοι στο χώμα. Τα παιδιά δεν κοιμόντουσαν όταν ο φεγγάρι ανέβαινε στον ουρανό. Φώναζαν και τσακωνόντουσαν από το πρωί ως το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί . Κάνεις στο νησί δεν έλεγε ευχαριστώ και παρακαλώ, γιατί όλοι άρπαζαν ότι ήθελαν χωρίς να ρωτάνε τον άλλον. Μία άσχημη μυρωδιά απλωνόταν στον αέρα. Όλοι είχαν βρόμικα ρούχα, βρόμικα χέρια και άλουστα μαλλιά γιατί δεν υπήρχε ούτε μπανιέρα ούτε ντουζιέρα. Αφού κανείς δεν ήθελε να κάνει μπάνιο.

Της μικρής νεράιδας Φρέζια της έλειπαν οι μοσχομυρισμένες και οι λαμπερές λουλουδένιες αδερφές της. Το πολύχρωμο λουλουδόσπιτο τους. Αποφάσισε να γυρίσει πίσω. Έτρεξε, βρήκε το όμορφο κουτί που τις είχαν δώσει. Με το που άνοιξε το καπάκι ένα άσπρο σαπούνι πετάχτηκε και άρχισε να την κυνηγάει. Έτρεχε η Φρέζια, μέχρι που έφτασε στην άκρη του νησιού. Έκανε μία βουτιά να σωθεί και αμέσως βούτηξε το σαπούνι που άρχισε να την γεμίζει σαπουνόφουσκες που την γαργαλούσαν καθώς την έτριβαν. Την έκαναν λαμπίκο. 
Στο τέλος μία μεγάλη σαπουνόφουσκα την αγκάλιασε και την σήκωσε ψηλά στον ουρανό. Ταξίδεψαν ως την άκρη του δάσους. Εκεί την περίμεναν χαρούμενες οι αδερφές της. Όχι μόνο αυτό, στο στολισμένο λουλουδόσπιτο την περίμενε μία τεράστια τούρτα φτιαγμένη από νέκταρ λουλουδιών, φρούτα και ροδοζάχαρη. Όλες μαζί γιόρτασαν την επιστροφή της λαμπερής και μοσχομυριστής μικρής λουλουδένιας νεράιδας Φρέζια.

Συγγραφέας:  Ελίνα Σταμπουλή - Σπουδάστρια Tabula Rasa