Άνοιξα τα μάτια μου.
Βιάστηκα να σηκωθώ απο το κρεβάτι.
Γρήγορα έτρεξα στο μπάνιο.
Δύσκολα ξυπνάω το πρωί αν δεν ρίξω κρύο νερό στο πρόσωπό μου.
Επέστρεψα στην κουζίνα.
Ζαλιζόμουνα απο το χθεσινό μεθύσι.
Ήρθε η πολυπόθητη στιγμή να φτιάξω καφέ.
Θέλησα να τον φτιάξω πικρό σήμερα.
Ίσιωσα το κεφάλι μου για να σταματήσω να ζαλίζομαι.
Κούνησα τους ώμους μου.
Λύγισα το κορμί μου.
Μάλλον.
Νυστάζω ακόμα.
Ξεκίνησα να φτιάχνω καφέ.
Όμως.
Παραπάτησα και πάτησα ελαφρώς τον σκύλο μου καθώς τον είδα ξαφνικά.
Ρόκυ.
Συγνώμη.
Τώρα σε είδα, του είπα.
Ύστερα,κάθισα στον καναπέ.Φώναξα στον Ρόκυ να έρθει και εκείνος μαζί μου.
Χωρίς δευτέρη σκέψη ήρθε στον καναπέ.
Ψάχνω να βρω που είναι τα μάτια μου μέσα στα τόσα μαλλιά που έχει.
Ωραία μάτια όμως, σκέτη γλύκα.
Συγγραφέας: Κατερίνα Ντρέλλα - Σπουδάστρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου