"Ο μονόλογος της Μαργαρίτας" της Ευτυχίας Χαλκιά

Σου μιλάω απόψε Μαργαρίτα, σαρανταρίζω και κάνω τον απολογισμό της ζωής μου, σήμερα, στα γενέθλιά μου, επηρεασμένη από τα κακά μαντάτα….

Μου τον έφαγε το Μηνά το βρωμοθήλυκο η Παναγιώτα! Η τυχαία συνάντηση στο Καφέ στην Ομόνοια έκανε τη ζημιά! Δε θα μείνει έτσι αυτό! Θα βγάλω τα άπλυτά της στη φόρα. Τα είχε μπλέξει και με τον φίλο της μάνας της. Το έμαθε και την πέταξε από το σπίτι. Τώρα στο νοίκι η Παναγιώτα…

Παλιοζωή κι η δική σου Μαργαρίτα. Στα 5 μου χρόνια μας εγκατέλειψε ο μπαμπάς. Σ’ ένα μπάρκο στη Μασσαλία ερωτεύτηκε την Κλωντίν και μας παράτησε, τη μάνα μου και τα τρία αδέρφια μου.

Α, ρε μάνα τι τράβηξες! Ξενόπλενες, καθάριζες σκάλες και τουαλέτες σε σχολεία για να μη λείψει το φαγητό από το σπίτι μας.

Στα 15 μου, δεύτερη απώλεια. Σε χάνω πονεμένη αγαπημένη μάνα μου! Πόνος και απελπισία! Έπιασα δουλειά σε ένα ραφτάδικο -έπιαναν τα χέρια μου- αλλά το δεύτερο μήνα μου ρίχτηκε το αφεντικό κι έφυγα.

Μετά, άρχισαν οι περιπλανήσεις και οι ταλαιπωρίες. Πωλήτρια σε φρουτάδικο, ιχθυοπωλείο, τυροπιτάδικο. Για γκαρσόνα σε καφέ, απαγορευτικό! «Που πας ρε Καραμήτρο, προσγειώσου χοντρούλα, ατσούμπαλη κοντή με μαύρα σγουρά μαλλιά».

Τα μεροκάματα μικρά, δεν έφταναν για να καλύψω τις ανάγκες μου και να βοηθώ λίγο τα αδέρφια μου στο δικό τους Γολγοθά.

Αναζητούσα κάτι καλύτερο και κατέληξα καθαρίστρια στο εργοστάσιο για θερμοσίφωνες. Εκεί γνώρισα το Μηνά τον υδραυλικό. Του χαμογέλασα, ανταποκρίθηκε και ξεκίνησε η σχέση μας. Στη αρχή όλα καλά αλλά αργότερα άρχισαν οι προστριβές. Διαφορετικά τα «θέλω» μας και οι προτεραιότητες στη ζωή μας.

Ένα απόγευμα που πίναμε φραπέ με το Μηνά σε Καφέ της Ομόνοιας, συναντήσαμε τυχαία την ξανθομαλλούσα Παναγιώτα, κομμώτρια στη γειτονιά μου στο Μπουρνάζι. Ο δικός μου εντυπωσιάστηκε από το παρουσιαστικό και το χαμόγελό της και σε λίγες μέρες μου ανακοίνωσε «Μαργαρίτα τελειώσαμε».

Τι λες κι εσύ βρε Καζανόβα, πρασινομάτη γατούλη μου… Αργήσαμε απόψε, πάμε να σου βάλω να φας. Έχει και λιχουδιά απόψε. Γιορτάζουμε τα γενέθλια μου και ένα χρόνο γνωριμίας. Σε είχα δει να τρέμεις στο απέναντι πεζοδρόμιο, χτυπημένο από ένα ποδηλάτη, όπως μου είπαν. Σε μάζεψα, σε πήγα στον κτηνίατρο της γειτονιάς, να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, σε περιέθαλψε και δεν δέχτηκε να πάρει χρήματα. Από τότε είσαι η συντροφιά κι η παρηγοριά μου τα μοναχικά μελαγχολικά βράδια μου στον ξεθωριασμένο καναπέ του μικρού σαλονιού μου.

Ε, όχι ! Δεν το βάζω κάτω… Είμαι μαχήτρια. Η ζωή δεν είναι μόνο για τους όμορφους, τους αδύνατους, τους χαριτωμένους. Είναι και για τους άλλους, τους συντρεκτικούς, τους ευγενείς με την όμορφη ψυχή, αυτούς που συμπονάνε, που προσφέρουν αγάπη, στοργή κι ελπίδα στους πονεμένους.

Ναι, θα προσπαθήσω σκληρά κι ελπίζω ότι θα καλυτερέψω την ποιότητα της ζωής μου. Θα τα καταφέρω !

Χρόνια πολλά Μαργαρίτα! 

Συγγραφέας:  Ευτυχία Χαλκιά - Σπουδάστρια Tabula Rasa