«Διάλογος με ένα νεότερο εαυτό» της Λαμ Θι Κιμ Φουνγκ

Η Μυρσίνη μπήκε στο cafe όπου καθόταν η παρέα των τεσσάρων νεαρών κοριτσιών που έπαιρναν πόζες, έκαναν duckface  και αποθανάτιζαν τα αστραφτερά τους χαμόγελα στην κάμερα του καινούριου, ακριβού κινητού τους.

Παράγγειλε ένα καφέ και περίμενε υπομονετικά την παρέα να διαλυθεί και να μείνει πίσω το ένα κορίτσι που θα πήγαινε στο μάθημα υποκριτικής σε ένα μισάωρο. Ήθελε να της μιλήσει.

- Γεια σου, με λένε Μυρσίνη.

- Τι περίεργο! Και εμένα με λένε Μυρσίνη αλλά το καλλιτεχνικό μου ειναι Μιρς.

Η Μιρς ήταν καταπληκτικά όμορφη, η φρεσκάδα των 18 χρόνων της, η φυσική ομορφιά της, τα μη τέλεια χαρακτηριστικά της που έδεναν όμως αρμονικά… Θα έδινε την  εντύπωση στον καθένα ότι θα είχε μεγάλη αυτοπεποίθηση αλλά αν κοίταγε κανείς προσεκτικά θα έβλεπε ότι πρόκειται για ένα πολύ ανασφαλές άτομο, κοιταζόταν συνεχώς στον καθρέφτη του κινητού της, και τριγύρω της για να δει ποια βλέμματα είναι πάνω της.

- Το ξέρω, σε γνωρίζω, για αυτό ήρθα, για να σου μιλήσω. Όσο και αν σου φανεί παράξενο, εγώ είμαι εσύ 22χρόνια απο τώρα.

Η πιο μεγάλη ηλικιακά Μυρσίνη ήταν άσχημη, με τραβηγμένα, παραμορφωμένα χαρακτηριστικά, ζαρωμένο και θαμπό δέρμα αλλά ενέπνεε την ηρεμία και την σιγουριά ενός κατασταλαγμένου άνθρωπου.

-Γύρισα πίσω στον χρόνο για να σε “συνετίσω", να σε προειδοποιήσω για τα λαθη που θα γίνουν. Λάθη επικίνδυνα, λάθη που θα μας κοστίσουν στην ζωή μας.

Η Μιρς δεν πίστευε στα λόγια που άκουγε, αλλα αυτό το βλέμμα, το βλέμμα μέσα απο τα γαλάζια μάτια της ηταν πολύ γνωστό και οικείο.

-Εσύ είσαι εγώ; Και είσαι τόσο άθλια; Κατάντησες τόσο άθλια; Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό; Πώς μπόρεσες να αφήσεις τον εαυτό σου να ξεπέσει τόσο; Δεν πιστεύω στα μάτια μου ότι θα γίνω έτσι.

-Ακριβώς, ήρθα να σου επιστήσω την προσοχή σε αυτή την ερώτηση. Πώς μπόρεσες να μου/σου το κάνεις αυτό; Γιατί αυτά είναι τα αποτελέσματα των δικών σου/μας αποφάσεων. Οι συνεχείς δίαιτες καταπόνεσαν πολύ τον οργανισμό μου. Έφτασα στα πρόθυρα της νευρικής ανορεξίας, τα όργανά μου, το δέρμα μου όλα κατέβασαν τους διακόπτες, έπαθαν ανεπανόρθωτη ζημιά για αυτό με βλέπεις σε αυτή την κατάσταση, κάτι που δεν δικαιολογείται από την ηλικία μου. Οι συνεχείς πλαστικές παραμόρφωσαν τα χαρακτηριστικά μου αλλά εσύ δεν σταμάταγες, έκανες την μια πάνω στην άλλη γιατί δεν ήσουν με τίποτα ικανοποιημένη. Πάντα υπήρχε κάτι πάνω σου που δεν ήταν τέλειο. Αληθεια, πως μπόρεσες να μου/σου το κάνεις αυτό;

-Μα εγώ θέλω να γίνω η ομορφότερη, η πιο σέξι instagramer, είναι επένδυση για το επάγγελμα μου. Θέλω να γίνω ηθοποιός, επαγγελματίας μοντέλο instagram influencer.

-Και θα το πετύχεις.Το θες τόσο πολύ που θα το καταφέρεις. Αλλά σε όλα τα πράγματα υπάρχουν και τα όρια, τα οποία εσύ ξεπέρασες κατά πολύ. Δεν ήρθα ομως για να σου καταλογίσω ευθύνες, ήρθα για να σου πω ότι όλα αυτά ειναι μάταια και όλα  πηγάζουν από την ανασφάλεια, το κενό που νιώθεις και προσπαθείς να γεμίσεις με όμορφες φωτογραφίες σου. Πρέπει να βρεις την ισορροπία και την ομορφιά μέσα σου.

-Τι είναι αυτά που μου τσαμπουνάς; Εγώ βλέπω πόσο διαφέρουμε, εγώ και εσύ. Με την καμμία δεν θέλω να γινω σαν εσένα. Τσίριξε η Μιρς.

-Ηρέμησε. Εγώ είμαι η απόρροια των αποφάσεων και των πράξεων σου. Δεν ήρθα να σου καταλογίσω ευθύνες έχει σημασία το πως έχω καταντήσει. Επειδή μετά την σωματική κατάπτωση και την ψυχολογική καταρράκωση που ακολούθησε όλα αυτά αποδείχτηκαν μάταια. Η γκλαμουριά και η προσοχή έσβησαν σαν φώτα στο πάλκο όταν πέφτει η αυλαία. Εξαφανίστηκαν οι πάντες, οι followers, οι εταιρείες, οι επαγγελματικές προτάσεις, οι παρατρεχάμενοι. Έμεινες μόνη με το κατεστραμμένο σώμα, το παραμορφωμένο πρόσωπο και την πονεμένη ψυχή σου.

Και τότε τί συνέβη; Κατάφερα να τα βγάλω πέρα; Η νεαρή Μυρσίνη κοίταξε την ασχημη γυναίκα η οποία όμως εξέπεμπε μια σιγουριά,μια γαληνια δύναμη που την φώτιζε ολόκληρη.

-Μα ναι, βρήκες εμένα όταν έμεινες μόνη και αναγκαστικά αποφάσισες να ψαξεις βαθειά μέσα σου.Εγώ,ο εαυτός σου, σου έκανα παρέα και μαζί σηκωθήκαμε και ξαναπερπατήσαμε στην ζωή. Και είδαμε ότι δεν χρειαζόμασταν κανένα πέρα απο εμάς τις ίδιες και δεν έχει σημασία πως σε βλέπει ο κόσμος αλλα πως εσυ βλέπεις τον εαυτό σου και τι προσπάθειες κάνεις εσύ για να τα βρεις μαζί του.Για αυτό εκανα την υπέρβαση και ήρθα σημερα,για να βρεθούμε εγώ και εσύ νωρίτερα στο ραντεβού μας και να αποφύγουμε πολύ δύσκολες καταστάσεις!

-Δεν πολυκαταλαβαίνω, αλλά μου εμπνέεις μια εμπιστοσύνη και οικειότητα, οπότε αν είναι για καλό ας δουλέψουμε μαζί. Ας γνωριστούμε.

 (Διαβάστε επίσης: «Επιστολή από τις ηρωίδες του διαλόγου ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες προς την συγγραφέα» της Λαμ Θι Κιμ Φουνγκ)

Συγγραφέας: Λαμ Θι Κιμ Φουνγκ – Σπουδάστρια Tabula Rasa