https://www.youtube.com/watch?v=xPYcoi6UbY0
ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ…
Βρισκόμαστε στο 2017, τον Οκτώβριο, κάπου στο Χόλιγουντ, όπου μετά από φημολογίες χρόνων, ο μεγαλοπαραγωγός Χάρβει Γουέινστιν κατηγορείται ανοιχτά για σεξουαλικές κακοποιήσεις πολλών ετών και πολλών γυναικών, κυρίως ηθοποιών. Ηθοποιών με μεγάλη καριέρα πλέον, νεότερες τότε που έγιναν οι παρενοχλήσεις. Ενώ ο ίδιος αρνείται τα πάντα και δηλώνει ότι υπήρχε πάντα συναίνεση, αρχίζουν και ξεπηδούν οι φράσεις «γιατί τώρα;», «το όχι σημαίνει όχι» κι άλλες πολλές που θα ακούγονταν φυσικά και στη χώρα μας λίγα χρόνια αργότερα.
Πριν από αυτό το σκάνδαλο όμως είχε προηγηθεί ένα άρθρο των New York Times αναφορικά με πέντε γυναίκες, οι οποίες κατηγορούσαν έναν παρουσιαστή ειδήσεων του καναλιού Φοξ για σεξουαλική παρενόχληση. Το θέμα ξεφούσκωσε γρήγορα και πέρασε κάπως στα ψιλά, ειδικά όταν ο τότε πρόεδρος Τραμπ, είπε ότι δεν έγινε και κάτι, αλλά σίγουρα αυτή η πρώτη κατηγορία έστρωσε το δρόμο και για τις επόμενες. Έτσι φτάσαμε στη μεγάλη υπόθεση του Γουέινστιν, λίγους μήνες αργότερα. Σιγά και σταθερά περισσότερες από εκατό γυναίκες, νούμερο ασύλληπτο, άρχισαν να κατηγορούν τον Γουέινστιν για ανάρμοστη συμπεριφορά, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και άλλα. Φυσικά το twitter ανέλαβε την υπόθεση και έκανε τον Γουέινστιν νούμερο ένα trend για πολλές βδομάδες. Οι γυναικείες φωνές άρχισαν να ακούγονται ολοένα και περισσότερο και περιστατικά, ακόμη και καθημερινών ανθρώπων, χωρίς φήμη και δόξα, άρχισαν να βγαίνουν στην επιφάνεια. Το κίνημα είχε ήδη αρχίσει να εδραιώνεται και να αποκτά δυναμική. Μέρα με τη μέρα όλο και μεγαλύτερη.
#ΜΕΤΟΟ
Τότε γεννιέται και το hashtag metoo στο twitter, όταν η ηθοποιός Αλίσσα Μιλάνο παρακινεί τον κόσμο να μιλήσει με την ασπίδα αυτών των δύο λέξεων. Κι εγώ. Κι εγώ έχω υπάρξει θύμα, κι εγώ έχω πάθει κάτι ανάλογο, κι εγώ φοβόμουν να μιλήσω, κι εγώ δεν ήξερα τι να κάνω, κι εγώ… κι εγώ… πολλά κι εγώ μαζεύονται. Σαν ορμητικό ποτάμι που πλέον τίποτα δεν το συγκρατεί. Η κοινωνία είναι έτοιμη να ακούσει και τα θύματα βρίσκοντας παρηγοριά το ένα στο άλλο και καταλαβαίνοντας ότι δεν είναι μόνοι, είναι ακόμη πιο έτοιμα να μιλήσουν. Άνθρωποι από όλους τους χώρους και όχι μόνο διάσημοι, από όλα τα κοινωνικά στρώματα και όλες τις οικονομικές επιφάνειες βρίσκονται αντιμέτωποι με κατηγορίες γυναικών και αντρών κάποιες φορές και πρέπει να απολογηθούν για τη συμπεριφορά και τη βία που έχουν ασκήσει. Σα να ήταν κάτι κρυμμένο και βγήκε στην επιφάνεια, σα να άνοιξε κάποιος το κουτί της Πανδώρας.
Κάπου εκεί έρχεται και η υπόθεση του Kevin Spacey με νεαρά αγόρια και τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο άγρια. Σας θυμίζει κάτι; Θα πάμε μετά και στα δικά μας. Και ακολουθούν κατηγορίες για τον ηθοποιό James Franko, τον τραγουδιστή R. Kelly, τον ηθοποιό Steven Seagal ενώ το 2018 έχουμε και την πρώτη μεγάλη καταδίκη, του ηθοποιού Bill Cosby, που αντιμετωπίζει από τρία έως δέκα χρόνια φυλάκιση.
Κι αυτοί είναι οι μεγάλοι σταρ που φτάνουν στ’ αυτιά μας. Οι υποθέσεις που διάβασα είναι αμέτρητες και περιλαμβάνουν δικαστές, γυμναστές, αθλητικούς παράγοντες, δημοσιογράφους, τραγουδιστές, παπάδες, διαφορετικά επαγγέλματα, ηλικίες, μόρφωση, κοινωνικό στάτους αλλά όλοι με ένα πράγμα ίδιο. Δίψα για δύναμη, δίψα για εκμετάλλευση των αδυνάτων και σεξουαλική διαστροφή.
Φυσικά, η μικρή μας χώρα δε θα έμενε αμέτοχη σε όλο αυτό το τσουνάμι που ερχόταν στ’ αυτιά μας από την Αμερική. Το κίνημα σιγόβραζε κι εδώ. Όλες αυτές οι γυναίκες αλλά και οι άντρες που είχαν κακοποιηθεί με κάθε τρόπο, έβλεπαν αυτά τα τέρατα στα δελτία ειδήσεων και ετοιμάζονταν για να έρθει και η σειρά των δικών τους τεράτων. Και ήρθε το Νοέμβριο 2020. Ακριβώς τρία χρόνια μετά. Την αρχή έκανε η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου, όπου σε μία διαδικτυακή συζήτηση με θέμα τη βία κατά των γυναικών ανέφερε τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε 23 χρόνια πριν από μεγαλόπαράγοντα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας. Σιγά σιγά κι άλλες αθλήτριες τους επόμενους μήνες δημοσιοποίησαν τις δικές τους εμπειρίες.
METOO ΚΑΙ SHOWBIZ
Η αρχή γίνεται με την ηθοποιό Ζέτα Δούκα live σε πρωινή εκπομπή να καταγγέλει τον συνάδελφο της Γιώργο Κιμούλη για ανάρμοστη συμπεριφορά και πράξεις βίας. Σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος σοκάρεται. Τουλάχιστον έτσι δείχνει. Είναι όμως έτσι; Σιγά σιγά κι άλλες γυναίκες ηθοποιοί, η Κατερίνα Λέχου, η Κατερίνα Γερονικολού, αναφέρουν κι αυτές τη δύσκολη συμπεριφορά και αντιμετώπιση που είχαν από τον ίδιο άνθρωπο. Αλλά οι αποκαλύψεις δεν τελειώνουν εδώ. Με τα θέατρα κλειστά λόγω κορονοϊού και μία κυβέρνηση να αδιαφορεί για το μέλλον αυτών των ανθρώπων, γυναίκες και άντρες συσπειρώνονται και καταγγέλουν πολύ δημοφιλή πρόσωπα και πολύ αγαπητά στο κοινό. Ο Κώστας Σπυρόπουλος καταγγέλεται από πλήθος ηθοποιών για άσεμνες σεξουαλικές πράξεις και εξαφανίζεται από προσώπου γης. Ο Παύλος Χαϊκάλης για πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα σε μαθήτριες δραματκών σχολών και ο Πέτρος Φιλιππίδης για βιασμούς και απόπειρες βιασμών μαζί με ανάρμοστη συμπεριφορά και βία. Ισχυροί θιασάρχες, διάσημοι και καταξιωμένοι πρωταγωνιστές, πρόσωπα υπεράνω πάσης υποψίας για το κοινό αλλά όχι για τους συναδέλφους τους που ομολογούν ότι υπήρχαν συμπεριφορές που τους υποψίαζαν, συμπεριφορές που έφταναν στ’ αυτιά τους, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα. Γιατί δεν μπορούσε να κάνει. Άνθρωποι ισχυροί, με πολιτικές και άλλες πλάτες, οικονομικά εύρωστοι και φυσικά δημοφιλείς στο λαϊκό κοινό, στον απλό κόσμο, που πολλές φορές δεν θέλει να αποκαθηλώσει τα είδωλα του. Και έτσι άρχισαν να ακούγονται, από λίγους ευτυχώς, τα γνωστά: «μήπως προκάλεσε, μήπως του κουνήθηκε, μήπως ήταν προκλητικά ντυμένη, ναι αλλά το ρόλο τον πήρε, τώρα το θυμήθηκε, μήπως η καριέρα της έχει τελειώσει και θέλει να βγει ξανά στη δημοσιότητα». Και πολλά πολλά τέτοια. Και μετά ήρθαν τα χειρότερα. Μέχρι σήμερα γιατί κανείς δεν ξέρει, τι άλλο θα φανερωθεί. Δημήτρης Λιγνάδης. Έχω κάνει και σχετικό βίντεο, τότε που είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο. Διορισμένος στο εθνικό θέατρο χωρίς διαγωνισμό από την υπουργό πολιτισμού και προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού, μέγας ηθοποιός, δάσκαλος, άνθρωπος του πολιτισμού που έχαιρε το σεβασμό όλων, κατηγορείται για βιασμούς ανήλικων παιδιών, παιδεραστία δηλαδή και εν μία νυκτί ολόκληρη η κυβέρνηση αλλά και πλήθος φίλων του τον προδίδει λέγοντας ότι δεν γνώριζε τίποτα και ότι δεν έκαναν και τόσο πολύ παρέα και διάφορα τέτοια. Παρόλο που όλοι τον έβλεπαν να κάνει παρέα με μικρά παιδιά, να συχνάζει σε πλατείες και συνοικιακά γήπεδα, παρόλο που υπήρχαν φήμες από το 1996, δηλαδή 25 χρόνια πριν και οι φήμες αυτές δεν σταμάτησαν ποτέ, παρόλο που το σπίτι του ήταν συνέχεια πλημμυρισμένο με παιδιά και πολλές φορές προσφυγάκια, παρόλο που όλοι το έλεγαν στη σχολή του εθνικού που δίδασκε, όλοι τελικά πέφτουν από τα σύννεφα. Και φυσικά ο Αλέξης Κούγιας αναλαμβάνει την υπεράσπιση του κατηγορούμενου. Τα συμπεράσματα δικά σας.
CANCEL CULTURE
Όπως διαβάζω cancel culture σημαίνει να καταστρέφεις τη δύναμη, την αξία κάποιου. Να μειώvεις τη σημασία του, είτε πρόκειται για αναγνωρίσιμο πρόσωπο, είτε για κάποια εταιρεία ή οργανισμό με σκοπό να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμα σου και να μποϊκοτάρουν.
Η κουλτούρα της ακύρωσης, που ξεκίνησε από αναγνωρίσιμους ανθρώπους πολλές φορές σε σύνδεση με το κίνημα me too, έχει ήδη κάνει την εμφάνιση της στα σχολεία όπου μαθητές κάνουν cancel άλλους μαθητές που δεν συμβαδίζουν με τα γούστα τους αλλά και διάφορα hashtags στα social media ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια χωρίς κανείς να αναρωτιέται αν το cancel γίνεται συνειδητά ή απλά μας αρέσει να ακυρώνουμε όσους δεν μας μοιάζουν ή μας αδικούν.
H κουλτούρα της ακύρωσης θέλει να καταστρέψει αυτόν που έχει κάνει λάθος και όχι να τον γιατρέψει. Να τον τιμωρήσει και όχι να τον συγχωρήσει. Πες κάτι λάθος, τουίταρε κάτι με το οποίο ο κόσμος διαφωνεί, κάνε μία δήλωση που διαφωνεί με το κατεστημένο και θα ζητήσουν να απολυθείς και να μείνεις χωρίς φίλους. Ο στόχος του cancel culture είναι η μια προσβολή μετά την άλλη και όλοι να δείχνουν με σηκωμένο δάχτυλο «Να ένας κακός άνθρωπος. Οι καλοί είναι όσοι συμφωνούν μαζί μου και οι κακοί όσοι διαφωνούν».
Αλλά είναι έτσι τα πράγματα; Δεν ξέρω να σας πω. Το ζήτημα σίγουρα θα μας απασχολήσει πολύ τα επόμενα χρόνια, καθώς θα δούμε λάθη, θα δούμε παρεξηγήσεις, θα δούμε ανθρώπους να καταστρέφονται από την ακύρωση, θα δούμε ανθρώπους να γίνονται δυνατότεροι από την ακύρωση, θα δούμε ανθρώπους που ακύρωναν άλλους, να ακυρώνονται αυτοί πλέον. Θα δούμε πολλά. Το θέμα ακόμη είναι στα σπάργανα και θα μας απασχολήσει σίγουρα.
TO ΜΕΤΟΟ ΣΗΜΕΡΑ
Ο Πέτρος Φιλιππίδης αυτή τη στιγμή είναι προφυλακισμένος και αναμένεται να δικαστεί, ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι επίσης προφυλακισμένος και η δίκη του είναι σε εξέλιξη, ο Κώστας Σπυρόπουλος δεν έχει εμφανιστεί ξανά μετά τις κατηγορίες, ο Γιώργος Κιμούλης έχει περάσει στην αντεπίθεση και κάνει μήνυση στη Ζέτα Δούκα και στους αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού ενώ ο Παύλος Χαϊκάλης προσπαθεί να κάνει νέα καριέρα στην αστρολογία, βοηθώντας… γυναίκες! Και φυσικά ο Στάθης Παναγιωτόπουλος. Συμπαρουσιαστής των Κανάκη, Σερβετά, Κιούση στο Ράδιο Αρβύλα που κατηγορείται για διαρροή εκδικητικού πορνό στο διαδίκτυο αλλά ουσιαστικά είχε προφίλ σε 5-6 πορνοσελίδες και έβγαζε χρήματα ανεβάζοντας προσωπικά βίντεο χωρίς τη συναίνεση των συντρόφων του. Ο Παναγιωτόπουλος καταδικάστηκε για πλημμέλημα αλλά αναμένεται να ανοίξει και πάλι ο φάκελος, να γίνει κι άλλη δίκη, αυτή τη φορά για κακούργημα.
Φυσικά το κίνημα Metoo έχει πια εδραιωθεί και δεν θα ξεχαστεί τόσο εύκολα. Η αρχή έχει γίνει. Όχι μόνο στα social media που και αυτά έχουν παίξει το δικό τους ρόλο αλλά στην ίδια την κοινωνία μας.
Μαζί σπάμε τη σιωπή. Δεν είσαι μόνη. Ως εδώ. Δεν είσαι μόνος. Δεν είναι απλές φράσεις. Είναι τα λόγια μίας καταπιεσμένης κοινωνίας που πλέον το αναγνωρίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου