Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Σάββατο 30 Μαΐου 2015

“Ευχαριστώ” της Μαίρης Χαρπαντίδου




Δεύτερη Κυριακή του Μάη, ας εξυμνήσουμε τη μάνα, το θείο αυτό πλάσμα, τη μήτρα της ζωής. Ας πούμε ευχαριστώ στη μητέρα μας για όλα όσα έκανε για μας, μαζί με μας και χωρίς εμάς.

Σε ευχαριστώ, λοιπόν, μαμά για όλα όσα έκανες για μένα, που με φρόντισες, με έντυσες, με τάισες, με πήγες στο γιατρό, μου έδωσες φάρμακα, με διάβασες, με σπούδασες, με πάντρεψες, μου πήρες σπίτι και αυτοκίνητο… Έχει κι άλλα ο κατάλογος αλλά μου διαφεύγουν τώρα. Μπορεί να τα θυμηθώ του χρόνου.

Εδώ κανονικά θα έκλεινε η ευχαριστήρια επιστολή, αλλά υπάρχουν και κάποια πραγματάκια ακόμα για  τα οποία δεν σου έχω πει ποτέ ευχαριστώ και νομίζω ότι ήρθε η ώρα να το κάνω.

Σε ευχαριστώ, αγαπημένη μαμά, για όλο το ξύλο (εντάξει δεν ήταν και πολύ), τις τιμωρίες και τις στερήσεις προνομίων. Το ξύλο, εξάλλου, βγήκε από τον Παράδεισο, όσο για την τηλεόραση και το παιχνίδι στερούν πολύτιμο χρόνο από τη μελέτη. Σε ευχαριστώ, που όντας έφηβη, δεν με άφηνες να γυρίζω στις καφετέριες και στις βόλτες. Γιατί να παραπονεθώ; 
Ξέρεις πόσα ταξίδια και πόσες βόλτες έκανα διαβάζοντας βιβλία; Έξαλλου είχα χρόνο για αυτά όταν θα μεγάλωνα.

Σε ευχαριστώ, επίσης, για όλες τις παρατηρήσεις, επιτιμήσεις και σχόλια σχετικά με την εμφάνιση μου, την απόδοση μου και γενικά για όλη την ύπαρξή και την προσωπικότητα  μου. Υπάρχει καλύτερη μέθοδος από αυτήν για να στρώσει ένας άνθρωπος χαρακτήρα; Μην απαντήσεις, η ερώτηση είναι ρητορική!

Τέλος, (πάντα αφήνω το καλό για το τέλος), σε ευχαριστώ για όλες τις τύψεις, ενοχές και ευθύνες που ακούμπησες στις πλάτες μου απ’ όταν ήμουν ακόμα μικρή. Από μικρή στα βάσανα, που λένε; Ε, αυτό ακριβώς. Σε καταλαβαίνω όμως. Δεν ήταν και λίγο για σένα να μείνεις σε έναν αποτυχημένο γάμο για το χατίρι μου! Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Εμπειρία άκρως εκπαιδευτική.  Ίσως να μην ήμουν αυτή που είμαι σήμερα αν εσύ είχες αποφασίσει διαφορετικά, αν είχες τολμήσει να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου. Ποιος ξέρει; Παρόλα αυτά, εγώ σε ευχαριστώ.

~~~~~~~~~

Το κείμενο δραματοποιήθηκε για τις ανάγκες της παράστασης "Αγαπημένη μου μαμά" που έγινε στα πλαίσια της γιορτής της μητέρας, στις 10 Μαΐου 2015. 


"ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ"
Κείμενο: Μαίρη Χαρπαντίδου
Σκηνοθεσία: Μαρίζα Νικολαϊδου
Ερμηνεύει: Αντωνία Κατσή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου