Συνέντευξη στον καθηγητή ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΝΝΗ

Ο Γιάννης Σίννης είναι κιθαρίστας, συνθέτης και στιχουργός. Συνεργάζεται για 1^η χρονιά με το εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa.

Τη σπουδαστική χρονιά 2016-17 θα διδάξει το μάθημα «Στιχουργική».

Είναι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου ενώ παράλληλα έχει αποφοιτήσει από το ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τμήμα ραδιοφωνικών παραγωγών ενώ είναι κάτοχος πιστοποίησης Global Cert (Ιστορία ελληνικής και ξένης μουσικής).

Έχει υπάρξει διοργανωτής συναυλιών και ραδιοφωνικός παραγωγός (G-Radio).

Στίχους του έχουν ερμηνεύσει οι Βασίλης Σκουλάς, Βασίλης Καρράς, Θέμης Αδαμαντίδης, Αλέξης Παρχαρίδης, Γιάννης Πλούταρχος, Κωστας Καραφώτης, Καίτη Γαρμπη, Θωμαής Απέργη, Μελιsses, Βαγγέλης Κονιτόπουλος, Κωνσταντίνος Μπογδάνος κλπ.

Εκτός δισκογραφίας, τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει οι: Γιώργος Μαργαρίτης, Πάνος Κιάμος, Κώστας Αγέρης κλπ.

Το 2015 ήταν υποψήφιος στιχουργός στον ελληνικό τελικό της Eurovision με το τραγούδι «Jazz & Συρτάκι» που ερμήνευσε η Θωμαή Απέργη. 

Συνεργάζεται με τον διακεκριμένο συνθέτη Χρήστο Παπαδόπουλο.

Είναι μέλος της ΑΕΠΙ (Ελληνική εταιρεία προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας)

1)Τι θέλετε να έχουν αποκομίσει οι σπουδαστές σας με το πέρας του σεμιναρίου Στιχουργικής που διδάσκετε;

Στην έναρξη του σεμιναρίου θα έχουν όλοι οι σπουδαστές ένα 50φυλλο κενό τετράδιο για να γράφουν στίχους.

Με το πέρας του σεμιναρίου το τετράδιο αυτό θα είναι γεμάτο στίχους, μουτζούρες και διορθώσεις.

Ο σπουδαστής θα έχει 50 τουλάχιστον στίχους προς μελοποίηση και διάθεση, στίχοι που θα έχουν διαμμορφωθεί ύστερα από συστηματική μελέτη και αφοσίωση στους βασικούς κανόνες της στιχουργικής σε συνδυασμό βέβαια με το ταλέντο του και την προσωπικότητά του.

2)Πολλοί πιστεύουν ότι ο στίχος είναι κάτι εύκολο και δε διδάσκετε; Πώς μπορείτε να τους διαψεύσετε;

Άν ο στίχος ήταν κάτι εύκολο τότε οι μεγάλοι συνθέτες της μουσικής θα έγραφαν οι ίδιοι τους στίχους των τραγουδιών τους και δεν θα κατέφευγαν σε μεγάλους ποιητές και στιχουργούς.

Η στιχουργική ως μετρική έχει κανόνες και μορφές που κατα γενική ομολογία καλό είναι να ακολουθούνται αρα διδάσκονται.

Σε περίπτωση βέβαια που έχουμε στην ιδιοκτησία μας δική μας δισκογραφική εταιρεία ή δικό μας εκδοτικό οίκο και δική μας διαφημιστική εταιρεία και ραδιοφωνικο, τηλεοπτικό σταθμο για την προώθηση τότε ο στίχος είναι εύκολος και δεν διδάσκεται. Έχουμε;

3)Υπάρχουν στιχουργοί και συνθέτες που θαυμάζετε και τους έχετε πρότυπο;

Οι αγαπημένοι μου Έλληνες στιχουργοί ειναι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Λίνα Νικολακοπύλου και ο Ηλίας Κατσούλης.

Καταφέρνουν με λίγα λόγια να αποδώσουν μεγάλα νοήματα με αμεσότητα όμως που περνά μέσα από δύσκολες λέξεις και μεταφορές.

Από ξένους στιχουργούς ο Phil Lynott των Thin Lizzy άξιος διάδοχος των μεγάλων Ιρλανδων ποιητών (Σο,Ποε,Τζοης)

Αγαπημένοι μου συνθέτες ο Άκης Πάνου και ο Βασίλης Τσιτσάνης, μελωδίες και τραγούδια άρτια συνδεδεμένα με το dna του Έλληνα που προσπαθεί, του ‘Έλληνα  που κοπιάζει με χαμόγελο.

4)Γιατί τα περισσότερα καινούργια τραγούδια έχουν τόσο εύκολο και επαναλαμβανόμενο στίχο; Λείπει η έμπνευση; Ποια είναι η άποψη σας;

Οι απαιτήσεις της σύγχρονης δισκογραφικής βιομηχανίας του εμπορικού τραγουδιού απαιτεί τραγούδια με πολύ απλά λόγια χωρίς μεταφορές, χωρίς προβληματισμό, χωρίς δύσκολες έννοιες και ταυτόχρονα γρήγορη δημιουργία για χαμηλό κόστος ηχογράφησης (εργατοώρες στα studio ηχογράφησης) και χαμηλό λειτουργικό κόστος εν γένει.

Απευθύνονται σε ακροατές που ΔΕΝ αγοράζουν δίσκους ή cd αλλά τα ακούν μέσω κινητού τηλεφώνου (youtube, itunes), τους μένει μόνο η ατάκα του τραγουδιού, ΔΕΝ τους ενδιαφέρει να το αποθηκέυσουν και να το επεξεργαστούν. Επιπλέον οι ακροατές αυτοί γεμίζουν τα κέντρα διασκέδασης που ακούγονται τα «εύκολα» τραγούδια και έχουν άμεση οικονομική σχέση με την σύγχρονη δισκογραφική βιομηχανία.

Γρήγορα - απλά – άμεσα – αβίαστα.

Δεν ειναι απαραίτητα κακό, το αντίστοιχο εμπορικό τραγούδι της δεκαετίας του ‘80 τώρα θεωρείται κλασσικό για μερικούς.

Η έμπνευση διαμορφώνεται πάντως από τις κοινωνικές συνθήκες και την ιδιοσυγκρασία του δημιουργού και στην εποχή μας δυστυχώς η έμπνευση καταναλώνεται εύκολα.

5)Συνήθως ο κόσμος δεν γνωρίζει και δεν αποδίδει εύσημα στο συνθέτη και στο στιχουργό παρά μόνο στον τραγουδιστή. Σας ενοχλεί αυτό;

Ναι με ενοχλεί, ο κανόνας είναι το τραγούδι να «ανήκει» στην συνείδηση της μάζας στον ερμηνευτή και όχι στους δημιουργούς. Πολύ συχνά ακούμε όταν πρόκειται για κάποιο τραγούδι π.χ το «ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ» του ΚΑΨΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ λες και είναι του Καψουρόπουλου αλλά είναι των δημιουργών, του συνθέτη και του στιχουργού.

Κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί ευτυχώς φροντίζουν να αναφέρουν τα ονόματα των δημιουργων όπως πλέον  γίνονται αναφορές και αφιερώματα σε δημιουργούς απο sites και blogs αλλά στην τελική ο δημιουργός ΔΕΝ είναι ο star, είναι ο ήρωας πίσω από την κάμερα και ΔΕΝ τον ενδιαφέρει αυτου του τύπου η αναγνώριση.

Ο δημιουργός είναι ένας άγνωστος σε ένα γεμάτο θέατρο ακούει το χειροκρότημα προς τον ερμηνευτή και συσσωρέυεται σε αυτόν η θετική ενεργεια και η αγάπη για την δημιουργία του. Αυτή ειναι η αμοιβή του.

Πληροφορίες για το μάθημα που διδάσκει θα βρείτε παρακάτω:

Στιχουργική

Για το βιογραφικό του καθηγητή ακολουθήστε το σύνδεσμο

http://www.tabula.gr/Pages/sinnis.html

Ευχαριστούμε τον κο Σίννη για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και του ευχόμαστε να έχει μία δημιουργική χρονιά.