"Δέκα λεπτά" της Καθολικής Σακουλά

Η Έβελυν βρίσκεται στο χώρο γνωριμιών. Εκεί θα πρέπει να μην συνομιλήσει με κανέναν παρά μόνο να αφήσει τη γλώσσα του σώματος να μιλήσει.

Η αίθουσα είναι γεμάτη από τραπέζια και επίδοξους εραστές που θέλουν να σπάσουν την μοναξιά στη ζωή τους. Με αυτό το ευφάνταστο παιχνίδι που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην Αμερική προσπαθούν να αποδείξουν πως το σώμα μιλάει καλύτερα πολλές φορές και από μας τους ίδιους.

Κοιτάζει προσεκτικά το χώρο και τα άτομα για να αποφασίσει που θα καθίσει πρώτα. Μέσα σε δέκα λεπτά θα πρέπει να έχει αλλάξει συντροφιά και να 'χει περάσει στον επόμενο άγνωστο άντρα.

Το βλέμμα ενός άντρα της τραβάει την προσοχή. Καθισμένος στην γκρι πολυθρόνα κρατάει στα χέρια του το βιβλίο: ''Πως να αποφύγεις την μοναξιά του σήμερα''. Την κοιτάζει και χαμογελάει. Η Έβελυν νιώθει πως η καρδιά της χτυπά δυνατά από ντροπή, τα χέρια της ιδρώνουν και χτυπάει νευρικά το πόδι της στο πάτωμα. Όμως βρίσκει τη δύναμη και τον πλησιάζει χαμογελώντας και σηκώνοντας το χέρι της τον χαιρετά. Ούτως η άλλως σκέφτεται πως δεν θα χρειαστεί να πει κουβέντα.

''Δείχνει αμήχανος και ντροπαλός, ίσως γι’ αυτό κρατάει το βιβλίο κρύβοντας το μισό πρόσωπό του και έχοντας μόνο τα μάτια του σε κοινή θέα'', σκέφτηκε η Έβελυν.

Τα βλέμματά τους βρίσκονται απέναντι. Πάνω στα ξύλινα τραπέζια έχουν τοποθετηθεί ροζ και γαλάζια τριαντάφυλλα. Ο άντρας παίρνει στα χέρια του την χαρτοπετσέτα και φτιάχνει ένα τριαντάφυλλο.

''Για να δούμε αν έχει χιούμορ. Ας σπάσουμε λίγο τον πάγο'' σκέφτεται και χαμογελάει.

Με αυτή την κίνηση κατάφερε να την κάνει να γελάσει πραγματικά. Το γέλιο της ακούγεται σε όλη την αίθουσα. Ο κύριος που ήταν υπεύθυνος για την διοργάνωση της αφήνει ένα σημείωμα στο τραπέζι που έγραφε: ''Εδώ πρέπει να είστε διακριτική, για την ακρίβεια σιωπηλή''. Αμέσως καταλαβαίνει πως κανείς δεν γέλασε με το τριαντάφυλλο παρά μόνον η ίδια!

''Έχει χιούμορ και δείχνει έξυπνος! Πώς ήξερε πως μου αρέσουν τα άσπρα τριαντάφυλλα; Τι περίεργο!'' σκέφτεται.

 Δαγκώνει τα χείλη της και τον κοιτάζει.

Η Έβελυν παίρνει το βιβλίο που είχε τοποθετήσει ο άντρας προηγουμένως στο τραπέζι. Ξεφυλλίζοντάς το βλέπει μια εικόνα ενός ζευγαριού ντυμένο στα χρώματα που κυριαρχούσαν στο χώρο. Του δείχνει την εικόνα και ο άντρας τοποθετεί τα χέρια του πάνω στα δικά της αγγίζοντάς τα σφιχτά.

''Πιθανόν να σκέφτεται πως είμαι τρελός. Αλλά μια τέτοια στιγμή με τα πόδια μου να τρέμουν, τα χέρια μου να ιδρώνουν και τα αυτιά μου να βουίζουν από το άγχος και την αγωνία ίσως δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο έξυπνο'' σκέφτεται.

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε καταφέρει να αδειάσει το μπουκαλάκι από κρασί.

Μάλλον είναι και γι’ αυτόν η πρώτη φορά που βρίσκεται σε ένα τέτοιο μέρος. Τα δόντια της τρίζουν, το παθαίνει συχνά όταν νιώθει πως της αρέσει κάποιος.

Ο άγνωστος άντρας της παίρνει το βιβλίο από το χέρι, της κρατάει σφιχτά το χέρι και την οδηγεί στην πίστα για να χορέψουν. Η Έβελυν σηκώνει το φρύδι πάνω από το αριστερό της μάτι.

''Κατάφερα να ξεπεράσω το φόβο μου, να αφήσω πίσω το άγχος μου και τώρα χορεύουμε μαζί. Συνέχισε, μ' αρέσει'' σκέφτεται.

Τα ιδρωμένα χέρια τους ενώνονται σφιχτά, το ένα πόδι πατάει το άλλο μα συνεχίζουν να χορεύουν, νιώθοντας σίγουρη να περάσει στην επόμενη γνωριμία που αποφεύγει την μοναξιά του σήμερα.

Συγγραφέας: Καθολική Σακουλά - Σπουδάστρια Tabula Rasa