Δώδεκα
ολόκληρα χρόνια ζούσε έτσι. Μέσα στο ψέμα, την υποκρισία και το κρυφτό. Δεν του
άρεσαν οι αλλαγές , κι όμως τις έκανε. Δεν του άρεσε να παριστάνει κάτι άλλο,
όμως κι αυτό το έκανε. Όλη του η ζωή ένα αποκριάτικο κοστούμι που το έβγαζε και
το έβαζε καθημερινά.
Την Ηρώ την γνώρισε στα 17 του. Μέχρι τότε
δεν ήξερε τι θα πει έρωτας. Ήταν η πρώτη
που του πρόσφερε όσα έψαχνε. Η μόνη που νοιαζόταν τόσο πολύ γι αυτόν. Ή
τουλάχιστον έτσι νόμιζε...
Στην αρχή φοβισμένος απ το καινούριο συναίσθημα, της
ζήτησε να έχουν ελεύθερη σχέση, σύντομα όμως έγιναν αχώριστοι. Στην οικογένειά
του δεν ήξερε κανείς γι αυτό κι έτσι αποφάσισε να το κρατήσει κρυφό. Παρόλο που
οι γονείς του δεν την είχαν γνωρίσει, ήξερε πως θα τη μισούσαν.
Κάπως
έτσι ξεκίνησε το μαρτύριο του Στέλιου. Έπρεπε να κρατάει τη σχέση του κρυφή απ
όλους και παράλληλα να της τα δίνει όλα. Ήταν τόσο άπληστη. Ήθελε την αγάπη
του, την αφοσίωση, τα χρήματά του και
όσο περνούσε ο καιρός του ζητούσε όλο και περισσότερα. Τον απομάκρυνε
από τους φίλους και την οικογένειά του και έμεινε μόνος. Του έκανε κακό μα
εκείνος δεν το έβλεπε. Θα έκανε τα πάντα για τα φιλιά της. Για μια ζεστή της
αγκαλιά. Είχε εξαρτηθεί τόσο πολύ που
δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του χωρίς αυτή. Όταν ήταν μακριά της πονούσε,
έκλαιγε και έτρεμε. Λες και του είχε κάνει μάγια. Δεν τον άφηνε να χαρεί
τίποτα. Ακόμα κι όταν ήταν στη δουλειά ή βόλτα με παρέα, έπρεπε να πάει να την
βρει, και να της δώσει ένα φιλί για να πάρει δύναμη. Έπειτα, γύριζε στην παρέα
του άλλος άνθρωπος. Σαν να χε βάλει μάσκα ή ένα ψεύτικο χαμόγελο. Τα φιλιά της
είχαν μαγική ικανότητα. Όποτε στεναχωριόταν ή ήταν μελαγχολικός, του έδινε ένα
φιλί και όλα άλλαζαν. Μπορούσε να ξεχνάει τα πιο μεγάλα προβλήματά του και να
ξεπερνάει όλα τα εμπόδια που εμφανίζονταν μπροστά του.
Χρόνια
ολόκληρα κράτησε αυτό και πλέον ο Στέλιος δεν το άντεχε. Ζούσε διπλή ζωή και
αυτό τον κούραζε πολύ. Ήθελε να χωρίσει, να ελευθερωθεί από τα δεσμά της κι
όμως, κάθε φορά που το ‘παιρνε απόφαση, εκείνη με τον τρόπο της τον έκανε να
αλλάζει γνώμη. Κάθε φορά.
Και
κάποια στιγμή γνώρισε την Αγάπη. Εντυπωσιάστηκε από τον δυναμικό και ανεξάρτητο
χαρακτήρα της και έβαλε στόχο να την κατακτήσει. Δεν ήταν βέβαια και το πιο
εύκολο πράγμα στον κόσμο να χωρίσει την Ηρώ, όμως με τον καιρό και μετά από
πολύ προσπάθεια τα κατάφερε. Η Αγάπη ήταν δίπλα του σε κάθε του προσπάθεια και
του θύμιζε πως δεν πρέπει να το βάζει κάτω.
Ήταν εκεί, να του κρατάει το χέρι όταν πέφτει κάτω και να τον σηκώνει
ξανά.
Σύντομα
έγιναν ένα και πολεμούσαν μαζί την Ηρώ. Η καλοσύνη και η δύναμη της Αγάπης όμως
ήταν πολύ πιο μεγάλη κι έτσι τώρα ζουν με τον Στέλιο ευτυχισμένοι. Ελεύθεροι.
Χωρίς υποκρισίες, χωρίς κρυφτό. Ήταν η τελευταία αλλαγή στη ζωή του Στέλιου,
και αυτή που άξιζε πιο πολύ απ’ όλες…
Συγγραφέας: Ελευθερία Χανιώτη - φοιτήτρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου