"Μεσαιωνικό θρίλερ" της Μαριαλένας Νικολοβγένη

     Στην μεσαιωνική Αγγλία τα βάναυσα βασανιστήρια ήταν ο φόβος κι ο τρόμος όλων των κατοίκων. Η Ιερά Εξέταση καθόριζε το είδος του βασανισμού ανάλογα με το παράπτωμα του κατηγορουμένου. Αιρετικοί και μάγισσες ήταν στο στόχαστρο. 

     Στην εκκλησία του Saint George στην Οξφόρδη το κλίμα ανάμεσα στους κληρικούς είχε γίνει περίεργο. Ο διάκονος Πολ είχε αντιληφθεί ότι οι συνάδελφοί του είχαν αρχίσει να τον κοιτάνε περίεργα και να μιλάνε για εκείνον πίσω από τη πλάτη του. 

     Ο Πολ έκανε ότι δεν καταλάβαινε τίποτα και συνέχιζε τις δουλειές του μέσα στο ναό ενώ...

παρατηρούσε τα ύποπτα βλέμματα. Εκείνη τη νύχτα, όταν επέστρεψε σπίτι του, η Ρωξάνη, η αγαπημένη του, τον ενημέρωσε ότι κάποιοι τους παρακολουθούν. O Πολ είπε στη Ρωξάνη να μαζέψουν τα πράγματά τους με τρόπο ώστε να μην τους καταλάβουν. Απ ότι φαίνεται οι κληρικοί ανακάλυψαν ότι η Ρωξάνη ήταν Εβραία. Ο Πολ προκειμένου να την παντρευτεί θα έπρεπε να ασπαστεί την ιουδαϊκή πίστη, γεγονός που το αντιλήφθηκαν οι κληρικοί. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε πλήγμα στην εικόνα που έχει ο λαός για την Εκκλησία. Αν μέσα στους κόλπους της υπήρχαν επαναστάτες, θα ενέπνεε κι άλλους πολλούς να ξεσηκωθούν.    

     Ο Πολ και η Ρωξάνη έστησαν σχέδιο δράσης προκειμένου να ξεφύγουν. Θα έπαιρναν μαζί τους τα άκρως απαραίτητα και θα έφευγαν από το σπίτι ξεχωριστά. Αν και η Ρωξάνη φοβόταν και δεν ήθελε να αποχωριστεί τον Πολ, ήταν ο μόνος τρόπος για να μη κινήσουν υποψίες. Ο Πολ την επόμενη μέρα θα έπαιρνε το δρόμο για τον ναό και λίγο αργότερα θα έφευγε και η Ρωξάνη για την αγορά. 

     Την επόμενη μέρα, ο Πολ και η Ρωξάνη αφού χαιρετήθηκαν ξεκίνησαν για τους προορισμούς τους. Αμέσως όμως, οι φρουροί άρχισαν να τους κυνηγούν. Η Ρωξάνη φώναζε και ούρλιαζε ενώ ο Πολ έτρεχε για να γλιτώσει. Είχαν συλλάβει τη Ρωξάνη. Ο Πολ, αν και στην αρχή φάνηκε να την είχε γλιτώσει, ένας φρουρός βρέθηκε ξάφνου μπροστά του. Τότε μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι γύρω του και τον περικύκλωσαν. Όλα είχαν τελειώσει.

     Μεταφέρθηκαν και οι δυο στην Ιερά Εξέταση, όπου θα υποβάλλονταν σε κάψιμο στη πυρά μέχρι θανάτου με τη κατηγορία της προδοσίας. Τους έκλεισαν σε ένα κελί κι άρχισαν να τους προετοιμάζουν μαστιγώνοντας τους. Τα ουρλιαχτά τους αντηχούσαν σε όλο το χώρο ενώ παντού πετάγονταν αίματα. Ο Πολ έδινε κουράγιο στη Ρωξάνη λέγοντας της συνέχεια πόσο την αγαπούσε και πόσο ευτυχισμένος ήταν που είχε επιλέξει εκείνη για σύζυγό του. Η Ρωξάνη είχε χάσει τις αισθήσεις της, ενώ δάκρυα κυλούσαν από το πρόσωπό της.

     Το πλήθος είχε μαζευτεί. Οι δήμιοι είχαν σχηματίσει ένα σωρό από δεμάτια ξύλων πάνω από τα οποία θα κρεμούσαν τους καταδικασμένους με αλυσίδες ή σιδερένιους δακτύλιους. Μετέφεραν έξω το ζευγάρι. Ανακοινώνοντας την ιστορία τους, ο κόσμος άρχισε να τους λιθοβολεί με πέτρες, με κόπρανα ζώων και με ούρα. Για τη Ρωξάνη αποφάσισαν να την κάψουν ενώ τον Πολ, για παραδειγματισμό, θα τον βασάνιζαν με τον αισχρό τρόπο του βρασίματος. Αφού έδεσαν τη Ρωξάνη με αλυσίδες έριξαν φωτιά στα ξύλα, κι εκείνη άρχισε να καίγεται ζωντανή. Ο θάνατός της μπροστά στα μάτια του άντρα της εξόντωσε τη ψυχή του.

     Για τον Πολ ετοίμασαν ένα μεταλλικό δοχείο γεμάτο οξύ. Αφού τον έγδυσαν, τον έδεσαν και τον έριξαν γυμνό μέσα στο μεγάλο μεταλλικό δοχείο. Ο εκτελεστής άναψε τη φωτιά από κάτω. Το υγρό άρχισε να βράζει και μαζί με αυτό κι ο άτυχος άντρας… Όλα σκοτείνιασαν… Το μόνο που υπήρχε ήταν καπνός παντού…     

     Ο Πολ ντυμένος στα λευκά ξανασυνάντησε τη Ρωξάνη σε έναν καταπράσινο και γεμάτο λουλούδια κήπο… Ήταν και πάλι μαζί ευτυχισμένοι…

Συγγραφέας: Μαριαλένα Νικολοβγένη - φοιτήτρια Tabula Rasa