"Μορφέας" του Μάνου Σφυράκη

     Κάποτε ο Μορφέας, θεότητα των ονείρων, ερωτεύτηκε μια πανέμορφη θνητή κι έτσι κάθε βράδυ εκείνος την επισκεπτόταν στα όνειρα της για να μπορέσει να κερδίσει την καρδιά της.

     Πράγματι εκείνη τον ερωτεύτηκε και έμαθε πολλά γι’ αυτόν. Κάθε βράδυ λοιπόν...
οι δύο ερωτευμένοι ζούσαν τον έρωτα τους μέσα σε όνειρα φανταστικά και κόσμους που μόνο οι θεοί θα μπορούσαν να επισκεφτούν…

     Ο Μορφέας όμως είχε άλλους δύο αδερφούς, τον  Ύπνο και τον Θάνατο. Ο δεύτερος δε, ήταν αρκετά σκυθρωπός και ζηλιάρης ενώ πολλές φορές επιθυμούσε τα πράγματα των άλλων!

     Ο Θάνατος βλέποντας την τρυφερή σχέση που είχε ο Μορφέας με την πανέμορφη θνητή, αμέσως θέλησε να την κάνει δικιά του! Ένα βράδυ λοιπόν, πήρε την μορφή του αγαπημένου της Μορφέα και την επισκέφτηκε την ώρα που εκείνη κοιμόταν. Από την παγερή παρουσία του όμως εκείνη ξύπνησε παραξενεμένη αφού περίμενε τον Μορφέα να έρθει να την βρει στο όνειρο τους. Έτσι για να την πείσει πως ήταν εκείνος της ζήτησε να τον φιλήσει. Εκείνη δίχως να έχει άλλη επιλογή, του χάρισε το φιλί της, όμως μόλις τα χείλη της ακούμπησαν τα δικά του, σωριάστηκε χάμω νεκρή. Ο Θάνατος κοίταξε όλος ικανοποίηση το άψυχο σώμα της κι αμέσως έγινε άφαντος!

     Ο Μορφέας που δεν ήξερα τι είχε συμβεί, άρχισε να την ψάχνει παντού στο όνειρο τους για να την βρει, όμως μάταια. Νόμιζε πως τον είχε ξεχάσει, πως είχε βρει άλλη αγάπη, κι έτσι αποφάσισε να πάει από το σπίτι της για της ζητήσει τον λόγο. Μόλις εμφανίστηκε μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο της, ένοιωσε μια απερίγραπτη ψύχρα. Φώναξε το όνομα της, όμως απάντηση δεν πήρε καμιά. Με το θεϊκό του χέρι έστειλε ευθύς φλόγα στο λυχνάρι που βρισκόταν εκεί, πάνω σ’ ένα μικρό τραπεζάκι, και το δωμάτιο φωτίστηκε ολόκληρο.  Το βλέμμα του έπεσε μονομιάς πάνω στο σώμα της αγαπημένης του που κείτονταν δίπλα στο κρεβάτι νεκρό! Την πήρε στην αγκαλιά του, την έσφιξε πάνω του και άρχισε να κλαίει ασταμάτητα! Η στεναχώρια του ήταν τόσο μεγάλη, όπου άρχισε να στέλνει σ’ όλη την ανθρωπότητα εφιάλτες!

     Ο αδερφός του ο Ύπνος που γνώριζε τι είχε συμβεί, αφού ο Ύπνος με τον Θάνατο πάνε σχεδόν πάντα μαζί, δε μπόρεσε ανεχτεί αυτή την φοβερή αδικία! Έτσι ένα βράδυ επισκέφτηκε τον πικραμένο του αδερφό, που θρηνούσε την αγαπημένη του και του ομολόγησε όλη την αλήθεια. Εκείνος με την σειρά του, οργισμένος όπως ήταν επικαλέστηκε το Ανώτατο Δικαστήριο των Θεών για να τιμωρήσουν τον Θάνατο για το κακό που είχε κάνει!

     Όλοι οι θεοί μαζεύτηκαν αστραπιαία και η δίκη άρχισε. Ο Θάνατος με μεγάλη άνεση αρνήθηκε κάθε κατηγορία ενώ δήλωσε πως ο Μορφέας τον συκοφαντούσε γιατί πάντοτε τον ζήλευε. Ο Μορφέας δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του… Ο Δίας βλέποντας πως δεν γινόταν να κατηγορηθεί ο Θάνατος για τον βιολογικό θάνατο μιας θνητής, κάλεσε τις τρεις Μοίρες που εκείνες όριζαν ουσιαστικά τον θάνατο κάποιου αλλά και το πώς θα πεθάνει, έτσι ώστε να διαλευκάνουν την υπόθεση αυτή. Αμέσως ένα πελώριο παράθυρο σαν οθόνη, άνοιξε μπροστά στα μάτια όλων των θεών και τότε η αλήθεια έλαμψε, αφού όλοι είδαν τι συνέβη!

     Ο Θάνατος καταδικάστηκε να μείνει για πάντα μόνος του στο σκοτάδι και να μην είναι επιθυμητός από κανένα, ενώ το Ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε πως κάποιες μέρες του κάθε μήνα ο Μορφέας θα μπορούσε να επισκέπτεται την αγαπημένη του στα Ηλύσια Πεδία, εκεί όπου καταλήγουν οι καλές και δίκαιες ψυχές.

     Έτσι κάθε φορά που ο Μορφέας είναι με την αγαπημένη του, η ανθρωπότητα βλέπει όμορφα και χαρούμενα όνειρα, ενώ όταν είναι χώρια στέλνει σε όλους όνειρα άσχημα και εφιάλτες…!

Συγγραφέας: Μάνος Σφυράκης - φοιτητής Tabula Rasa