"Περιπέτεια στο δάσος" της Ελένης Πέτσα

     Κόντευε μεσημέρι όταν ξεκίνησε για μια βόλτα στο δάσος με τον αγαπημένο της σκύλο. Η διαδρομή ήταν ευχάριστη, ο αέρας αναζωογονητικός και δεν κατάλαβε ότι είχαν απομακρυνθεί αρκετά από το σπίτι που την φιλοξενούσαν. Ήταν χειμώνας και ο ουρανός είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει όταν αποφάσισε να γυρίσει πίσω. Τότε παρατήρησε μια λάμψη στο βάθος που της τράβηξε την προσοχή και μια σκιά να τρέχει ανάμεσα στα δέντρα.

     Γύρισε πίσω και είδε...
έναν μεγαλόσωμο άντρα να την κοιτάει με αγριεμένο βλέμμα. «Λες να είναι αυτός;», σκέφτηκε ενώ δεν μπορούσε να κινηθεί από τον φόβο. Ο άντρας ερχόταν απειλητικά προς το μέρος της και εκείνη άρχιζε να τρέχει φωνάζοντας με όση δύναμη είχε «βοήθεια, βοήθεια» ενώ ο σκύλος γάβγιζε προς το μέρος του άντρα. Τελικά κατάφερε και την έπιασε, ενώ η λάμψη έγινε μεγαλύτερη. Ο άντρας γύρισε να δει από πού προέρχεται το φως αλλά ένας δυνατός γδούπος τον σταμάτησε. Ένας άντρας γύρω στα 40 έκανε την εμφάνιση του. Έριξε το φακό που κρατούσε στο πλάι, ενώ άρχισε να χτυπάει τον επίδοξο κλέφτη. Εκείνος έφυγε τρέχοντας. «Είστε καλά; Σας πείραξε ο αλήτης;», είπε ο γοητευτικός νεαρός απευθυνόμενος στην κοπέλα. «Όχι, όχι είμαι μια χαρά. Σας ευχαριστώ», απάντησε σκουπίζοντας τον ιδρώτα της, ενώ το σκυλί συνέχισε να γαβγίζει εχθρικά. «Μην δίνετε σημασία. Ο Ματ είναι υπερπροστατευτικός, και απλά ήθελε να με σώσει. Δεν σας συστήθηκα, Χριστίνα», είπε δίνοντας το χέρι της. «Χρήστος, χάρηκα πολύ», απάντησε και τη χαιρέτησε ρωτώντας τη μήπως χρειάζεται κάποια βοήθεια. Εκείνη έγνεψε αρνητικά, ενώ του ζήτησε να την ακολουθήσει στο σπίτι όπου έμενε.

     Δεν είχε περάσει και λίγα τον τελευταίο καιρό. Μόλις πριν λίγες μέρες έλαβε στα χέρια της την αίτηση διαζυγίου που υπέβαλε ο άντρας της, ενώ συνέχιζε κάποιος να της στέλνει ερωτικά μηνύματα. Ευτυχώς η φίλη της, προθυμοποιήθηκε να της παραχωρήσει τα κλειδιά του εξοχικού της για να πάει να χαλαρώσει και να ανασυνταχθεί. Το περιστατικό αυτό όμως, ήταν το κερασάκι στην τούρτα. «Τι άλλο πια να μου συμβεί;», είπε αφού τελείωσε την διήγησή της. «Και αν επιτρέπεται γιατί χωρίσατε;», τη ρώτησε χωρίς να το σκεφτεί. Με την κουβέντα είχαν ήδη φτάσει στο σπίτι. Η Κατερίνα άνοιξε την πόρτα και υπέδειξε τον Χρήστο να κάτσει στον καναπέ. «Αυτό είναι μεγάλη ιστορία, αν έχεις χρόνο μπορώ να στην πω. Να την βγάλω και από μέσα μου». Εκείνος έγνεψε καταφατικά. Η κοπέλα έφτιαξε ένα ζεστό καφέ και του τον πρόσφερε ενώ εκείνος επεξεργαζόταν την ίδια. Εκείνη, καταλαβαίνοντας ότι το βλέμμα του ήταν πάνω της, ξεκίνησε να αφηγείται την ιστορία της.

     Του εξήγησε πώς ο άντρας της, της έδειξε κάτι φτιαχτές φωτογραφίες με αυτή και έναν άγνωστο άντρα να ερωτοτροπούν. Επίσης του ανέφερε ότι πιστεύει ότι τις έστειλε ο άγνωστος αποστολέας των μηνυμάτων της. «Τώρα κατάλαβες γιατί φοβήθηκα τόσο τον άντρα στο δάσος, εεε;». «Ήσουν τυχερή που πέρασα από εκεί. Μόλις έκλεισα το μαγαζί μου και είπα να πάω μία βόλτα από το δάσος. Είχα καιρό να το κάνω και τελικά έκανα καλά», είπε ενώ της χαμογέλασε και τη χάιδεψε απαλά στο μάγουλο. «Και τι μαγαζί έχεις;», αναρωτήθηκε η Κατερίνα για να σπάσει την αμηχανία που ένιωσε από το άγγιγμά του. «Ράφτης είμαι», είπε και αποτραβήχτηκε. Ο Ματ γάβγισε προς το μέρος του Χρήστου. «Δεν πρέπει να με συμπαθεί και πολύ».

     Τα γέλια τους σταμάτησε το κουδούνισμα του κινητού της. Αφού ζήτησε να την συγχωρέσει πήγε σ’ένα άλλο δωμάτιο. Ήταν η φίλη που της είχε παραχωρήσει το σπίτι. Η Κατερίνα άρχισε να της διηγείται την μικρή περιπέτεια που είχε όταν ξάφνου σκοτείνιασε. «Το χωριό δεν έχει ραφείο. Ο κοντινότερος ράφτης είναι αρκετά χιλιόμετρα μακριά», άκουσε να λέει η φίλη της. Η Κατερίνα ίσα που πρόλαβε να ψελλίσει «δεν υπάρχει ράφτης;» όταν το χέρι του Χρήστου της έκλεισε βίαια το ακουστικό. «Πράγματι, το χωριό δεν έχει ράφτη», της είπε ενώ την έπιασε από τα χέρια. Η κοπέλα προσπάθησε να αποτραβηχτεί και τον κλώτσησε ανάμεσα από τα πόδια του. Έτρεξε αμέσως προς την πόρτα αλλά εκείνη ήταν κλειδωμένη. Ο Χρήστος της έδειξε το κλειδί ενώ εκείνη φώναζε για βοήθεια. Ο Ματ δεν σταμάτησε να γαβγίζει, γρατζουνώντας την πόρτα με τα νύχια του. «Όσο και να φωνάζεις, δεν θα σ’ ακούσει κανείς», είπε ο Χρήστος ενώ συνέχισε «Καιρός να γνωριστούμε και από κοντά δεν νομίζεις; Μόνο μέσω μηνυμάτων;». Έσκυψε και την φίλησε. Εκείνη γύρισε και τον χαστούκισε. «Το χαστούκι που έφαγε ο άντρας σου όταν είδε τις φωτογραφίες που του έστειλα, φαντάζομαι ότι θα ήταν μεγαλύτερο. Αλλά και αυτός, γραφίστας να μην το καταλάβει; Το είχα πει στο αφεντικό ότι δεν ήταν καλός». Η κοπέλα άκουγε αποσβολωμένη καθώς ο άντρας την έδενε για να μην ξεφύγει. Τώρα είχε καταλάβει τα πάντα. Ο Χρήστος ήταν συνάδελφος του Στέφανου, του άντρα της. «Που με είδες;», ρώτησε μιας και δεν είχε πάει ποτέ από το γραφείο. «Ο Στέφανος φρόντισε γι’ αυτό. Μου έδειξε την φωτογραφία σου, όλο περηφάνια. Μα τόσο χαζός; Δείχνεις μία τέτοια κούκλα στους συναδέλφους σου;» και συμπλήρωσε «Τώρα που τον ξεφορτώθηκες μπορούμε να περάσουμε καλά». Έφερε το χέρι του στο στήθος της. Η κοπέλα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αντισταθεί. «Πρέπει να φύγουμε πριν ειδοποιήσει κανέναν η φίλη σου. Αφού όμως δεν θες τότε θα φροντίσω να περάσω εγώ καλά», είπε σκίζοντας την μπλούζα της. Η Κατερίνα μάταια προσπαθούσε να τον αποτρέψει. Ήταν αποφασισμένος. Ξεκούμπωσε το παντελόνι του και την πλησίασε. Ο σκύλος σταμάτησε να γαβγίζει. Αυτό παραξένεψε τον Χρήστο που πήγε προς την πόρτα να δει τι συνέβη.

     Με το που άνοιξε την πόρτα ο Μάτ όρμιξε πάνω του. Μία αντρική φιγούρα έκανε την εμφάνισή της πίσω από την πόρτα και χτύπησε με ένα κούτσουρο τον Χρήστο. Δεν ήταν άλλος από τον Στέφανο. Έλυσε την Κατερίνα του ενώ σειρήνες της αστυνομίας ακούγονταν να πλησιάζουν και την φίλησε όπως δεν το είχε κάνει ποτέ άλλοτε. «Συγγνώμη που δεν σε πίστεψα. Μόλις κατάλαβα ότι οι φωτογραφίες ήταν ψεύτικες, ήρθα να σου ζητήσω συγγνώμη αλλά τότε είδα τον Χρήστο να σε παρακολουθεί. Έτσι συνέχιζα να τον παρακολουθώ μέχρι εδώ. Είχα καταλάβει ότι αυτός ήταν πίσω από την ιστορία και έτσι κάλεσα την αστυνομία. Θα με συγχωρέσεις;», είπε στην γυναίκα του. Οι αστυνομικοί μπήκαν μέσα και συνέλαβαν τον Χρήστο, ενώ εκείνος κοιτούσε την κοπέλα. Η Κατερίνα αμέσως κάλυψε το σκισμένο μπλουζάκι της με το μπουφάν του άντρα της και γύρισε προς τον Στέφανο, κρατώντας τον σφιχτά. Ο εφιάλτης είχε περάσει.

     Ο Ματ πλησίασε κουνώντας χαρούμενος την ουρά του και τρίφτηκε στα πόδια της Κατερίνας ενώ εκείνη έσκυψε και τον χάιδεψε. Εξάλλου και αυτός είχε βοηθήσει στο να γλιτώσει από τα νύχια του Χρήστου. Ο Στέφανος έβγαλε από την τσέπη του το δαχτυλίδι του γάμου τους που του το είχε δώσει πίσω και το πέρασε και πάλι στο χέρι της. Βγήκαν από το σπίτι παρέα με το Ματ και κατευθύνθηκαν στο αυτοκίνητό τους. Είχε νυχτώσει. Πλέον όμως δεν φοβόταν ούτε τα ενοχλητικά μηνύματα ούτε τίποτα, είχε δίπλα της τον Στέφανο και ήξερε ότι στην αγκαλιά του άντρα της ήταν καλύτερα. Και εκείνος ήταν σίγουρος. Δεν θα άφηνε κανέναν άλλον άντρα να μπει εμπόδιο στην ευτυχία τους.

Συγγραφέας: Ελένη Πέτσα - φοιτήτρια Tabula Rasa