Αγαπητέ κύριε Μπούτο,
Πήρα το θάρρος να σας στείλω ένα γράμμα.
Ίσως και να μη φτάσει ποτέ στα χέρια σας, μιας και φαντάζομαι ότι κάθε μέρα θα
λαμβάνετε πολλά κι έτσι μάλλον θα επιλέγετε τυχαία ή με πολύ αυστηρά κριτήρια,
ποια θα διαβάσετε. Και τώρα, με τα social media, μάλλον θα έχετε
ανοίξει πολλά μέτωπα.. Facebook, twitter,
instagram και
πόσα ακόμα που ενδεχομένως αγνοώ! Αλλά φαντάζομαι ότι εσείς θα έχετε όλες αυτές τις σελίδες ανοιχτές
παράλληλα στον υπολογιστή σας...
Θα
μου πείτε κύριε Μπούτο μου, εγώ γιατί σας γράφω; Γιατί σας απασχολώ σε ένα ήδη
αρκετά φορτωμένο πρόγραμμα; Αν έχετε φτάσει αυτό το γράμμα μέχρι εδώ, ακούστε
και τα παρακάτω, έχουν σημασία, τουλάχιστον έχω ανάγκη να σας τα πω.

Δεν το λέω για να σας κολακεύσω, αλλά
είμαι από τα παιδιά που μεγάλωσαν μαζί με αυτό το κανάλι. Άλλωστε η διαφορά
ηλικίας μας είναι μικρή, καθώς είμαι 25 ετών. Α, παράπονο δεν έχω.. Έχω
παρακολουθήσει τα show της Ρούλας, τις
ειδήσεις του Χατζηνικολάου, τοπρωινό του Φώτη και της Μαρίας, τα σίριαλ που
έκανε γνωστή τη γενιά των ηθοποιών που τώρα μεσουρανούν, περίμενα κάθε βδομάδα
να μάθω αν τελικά ο Μαρκοράς θα το πάρει το κορίτσι.. μεγάλες στιγμές, ας μην
τα πολυλογούμε!
Συμφωνούσαμε πάντα στις επιλογές μας.. ένα
πράγμα! Σα να με ακούγατε, όπου κι αν βρισκόσασταν! Θυμάμαι όταν
πρωτοεμφανίστηκαν τα μεσημεριανά- κουτσομπολίστικα προγράμματα τι άγχος είχα
περάσει! "Ας μην το κάνει και το MEGA και υποβαθμιστεί το
κύρος του!", σκεφτόμουν. Ευτυχώς εισακούσατε τις σκέψεις μου κι έτσι
γλιτώσαμ από αυτό το συφερτό. Μετά, βέβαια, βάλατε τούρκικα σίριαλ. Ήσασταν οι
πρώτοι που επιλέξατε αυτά τα προγράμματα, αν δεν κάνω λάθος. Είναι πιο
οικονομικά, σας κατανοώ. Αχ, σε τι μπελάδες μας βάλατε , κύριε Μπούτο μου, αν
το ξέρατε τότε... Τούρκικη έγινε πια η τηλεόραση που έχουμε στα σπίτια μας,
μετά από τόσα χρόνια! Ευτυχώς υπάρχουν και οι επαναλήψεις, για να μας
θυμίζουνότι κάποτε γίνονταν και ελληνικά σίριαλ. Α, είπαμε, παράπονο δεν έχω!
Απ' έξω έχω μάθει "Dolce Vita", "Δέκα λεπτά
κήρυγμα", "Απαράδεκτοι".. Ένα έχω μόνο να σας πω! Κάποτε έπιασα γκόμενο με το
"Ένα σπίτι καίγεται... Καίγεται Θανάση καίγεται!!". Ωραίες εποχές.
Και τώρα που τον θυμήθηκα, έχω να σας πω ότι πολύ το ευχαριστιέμαι το
σιχτίριασμα, από τους "Δύο ξένους" εγώ το έμαθα και ανακάλυψα τον
κόσμο. Σας ευχαρσττώ! Κι εσάς και τους Ρήγα- Αποστόλου!

Από την άλλη όμως, δεν αξίζω εγώ το τέταρτο
δημοσιότητας μου; Οι άλλοι τι καλύτερο έχουν από 'μένα δηλαδή; Δε θα σας το
απαντήσω εγώ αυτό, εχώφρων άνθρωπος είστε, με πολύ καλή κρίση! Πώς αλλιώς θα
παραμένατε διευθυντής προγράμματος σε ένα παό τα δυο μεγαλύτερα κανάλια,
διατηρώντας πάντα υψηλό κύρος; Σας έχουν χαρακτηρίσει αντίστοιχου επιπέδου των
κρατικών καναλιών. Βάσει αυτού του βαρύγδουπου χαρακτηρισμού, πήρα την απόφαση
να σας αφήσω να κρίνετε ιδίοις όμμασι. Περικλείω μια φωτογραφία μου για να
καταλάβετε τι εννοώ.

Δε στάθηκα όμως, μόνον εκεί κύριε Μπούτο
μου. Στην αναδουλειά και στην ανάγκη, το προχώρησα κάπως παραπέρα το θέμα μου.
Γράφτηκα στην πρώτη σχολή σεναριογραφίας της Ελλάδας, την Tabula Rasa. Το καλό το παληκάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι, λέει ο σοφός λαός μας. Κι
αν σας πω ποιοί είναι οι καθηγητές μου.. Παναγιώτης Καποδίστριας, Άννα
Χατζησοφιά, Λίζα Δουκακάρου, Ρένα Ρίγγα.. Δικοί σας ανθρωποι, οι συνεργάτες σας
που σας έχουν προσφέρει τόσες επιτυχίες! Κι επειδή με όποιον δάσκαλο καθίσεις,
τέτοια γράμματα θα μάθεις, καταλαβαίνετε τι σενάρια σας ετοιμάζω! Μεταξύ μας,
μιας και τόσα χρόνια, όσες φορές με έχετε εισακούσει, έχετε πάει μπροστά,
ακούστε με και τώρα και ακολουθήστε τη συμβουλή μου. Μόλις ανακάμψει η ελληνική
οικονομία και ειδικά οι παραγωγές των καναλιών, πάρτε στο δυναμικό σας νέους
ανθρώπους, που να φέρνουν μια νέα ανάσα στο κανάλι. Το κοινό έχει συνδέσει
κάποιους ανθρώπους με την παλαιά τάξη πραγμάτων, που οδηγούσε σε πολλές
παραγωγές, αλλά επέφερε και την κρίση για κάποιους..

Κι αφού τα λέμε τόσο ωραία, τόση ώρα,
έχω να σας πω και κάτι τελευταίο! Αποδεσμεύσατε επιτέλους το σύζυγο! Βλέπετε
ότι ταλαιπωρείται καθημερινά ο άνθρωπος! Κάτι το πολύ πρωινό ξύπνημα, κάτι που
έχει όλη μέρα τη Φαίη μες τη μούρη του, κάπου θέλει λίγη ξεκούραση.. Βαρέθηκε ο
κακομοίρης και φαίνεται!
Αυτά κύριε Μπούτο μου, από μένα.. Τα
δικά σας περιμένω να μου πείτε!
Με εκτίμηση,
Άννα Κοντονίκα
Συγγραφέας: Άννα Κοντονίκα - φοιτήτρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου